Ronde 28

Zo te zien zijn ze zich ontspannen aan het voorbereiden op wat er allemaal gaat komen. Zou iedereen zich, na afloop van hun partij, nog even ontspannen hebben gevoeld? Of zou de adrenaline nog steeds hoogtij vieren? Verder werd het opnieuw een rustige avond met een aantal leuke partijen.

Ben Blakmoor moest opboksen tegen Wim Noordermeers geliefde opening met de zwarte stukken en wist daar niet direct goed garen bij te spinnen. Lang leek het op een remise af te stevenen maar Ben wist uiteindelijk toch het belangrijke gaatje te vinden en ging Wim daarlangs opbrengen en het punt binnenhalen.

Ook tussen Ad van der Ree en Jan van Huizen had het er alle schijn van, dat remise het vonnis zou worden. Ad bood dit op een gegeven moment dan ook aan. Hij had een loper zonder ontsnappingsvelden gekregen en wist daar blijkbaar toch een oplossing voor te vinden, vandaar waarschijnlijk ook het aanbod. Jan dacht echter nog mogelijkheden te zien en wilde nog even doorspelen. Hij kreeg dan ook twee fraaie vrijpionnen op de a- en de b-lijn en dreigde daar een promotie mee. Ad zag dit nieuwe probleem ook en trachtte ook hier een oplossing voor te vinden. Maar ditmaal lukte dat niet meer en Ad moest, bijna aan het eind ook van zijn bedenktijd, opgeven.

Bonne Faber kreeg te maken met Jan van Dam en één van diens geliefde openingszetten. Ook hier was sprake van problemen voor wit, ook hier konden ze worden opgelost Maar Jan wist een toren op de voorlaatste rij te krijgen en deze toren probeerde de weg voor de dame voor te bereiden. Jan moest daarbij echter ook zijn eigen achterlijn in de gaten houden. Het leek hem dan ook het verstandigste dameruil aan te bieden, een ruil, die eigenlijk wel aangenomen moest worden omdat de witte koning zich op dezelfde diagonaal bevond. Nu bleven tenslotte aan beide kanten een paard (voor Jan) en een loper (voor Bonne) over en daarom bood Bonne dan ook remise. Jan wilde nog even wat proberen, zag echter vrij snel in, dat die remise voor hem (zonder eventuele fouten) het hoogst haalbare zou zijn.

Nog een remise, deze was eigenlijk nog verrassender. Jan van Baardwijk leek namelijk het beste van het spel te krijgen tegen Leo Stelloo. Maar Leo, eigenlijk ook niet voor een kleintje vervaard, bood goed weerstand, terwijl beider tijdverbruik vrijwel hetzelfde was. Met voor beiden nog een kleine 10 minuten op de klok leek het Leo verstandig om remise aan te bieden. Jan voelde daar echter nog niet zoveel voor, kreeg een poosje later "je wilt me zeker door m'n vlag jagen?" naar z'n hoofd geslingerd. Na zijn mogelijkheden nog even in ogenschouw te hebben genomen vond tenslotte ook Jan dat remise het meest voor de hand lag in deze partij. Dus werd de vrede gesloten.

De partij tussen Arie Bliek en Trudy Angeneind kende eveneens een typisch verloop. Op een gegeven moment had Arie de dame kunnen winnen tegen twee lichte stukken, zag dat echter niet meteen en speelde iets anders. Het spel golfde mooi op en neer en dan stond weerd deze een beetje beter, dan weer de ander. Zo stond Trudy bijvoorbeeld op zeker moment een volle toren voor, wist dat echter niet uit te buiten. Arie wist de toren weer terug te verdienen en eventjes ging het gelijk op. Maar nu kreeg Arie de overhand en kwam, met twee door torens gedekte vrijpionnen oprukken op de koningsvleugel. Daar wist Trudy niets afdoends meer op te bedenken en even later moest ze dan ook opgeven.
Dan nog Frits Wilschut tegen Sheila de Jonge. Dit werd een voor beiden spannende en interessante partij. Sheila wist op een gegeven moment een stuk te winnen en leek derhalve de partij naar zich toe te trekken. Maar ze raakte die voorsprong weer kwijt en een remise leek er, ook hier, aan te komen. Maar Sheila kon nog wat gaan rommelen op de damevleugel en zowaar, daar wist ze tenslotte de partijwinst ook nog tevoorschijn te toveren.

De stand na ronde 28.