Een heel belangrijke wedstrijd stond er op het programma voor beide teams. De actuele nummers 1 en 2 in klasse 4B van de RSB stonden (liever: zaten) tegenover elkaar en wie deze strijd zou winnen wordt waarschijnlijk kampioen in deze groep. Fred van Wieringen was wedstrijdleider en verslaggever. Ook de interne competitie neemt hij nog op de korrel.
Donderdagavond 6 maart was het zover. De nummer 2 in klasse 4B, CSV 3
uit Capelle a.d.IJssel, kwam op bezoek bij De Pionier. Met een wedstrijdpunt voorsprong op CSV 3 kon het tweede team een grote stap richting het
kampioenschap zetten.
Nadat wedstrijdleider Fred van Wieringen de bezoekers welkom
had geheten en een ieder succes had gewenst werden de klokken gestart voor deze
belangrijke wedstrijd.
Na het invullen van het wedstrijdformulier ging ik bij de
borden kijken. Wat mij opviel was, dat Jan van Baardwijk aan bord 2 in de opening een pion was
verloren. Arie Bliek aan bord 7 onderging hetzelfde lot. Naast Arie zat Sheila
de Jonge aan bord 8, zij kreeg in het centrum een dubbelpion. Al met al zag het
er niet goed uit. Last van zenuwen? Wie zal het zeggen. Vanaf het begin tot aan het
eind ging het eigenlijk steeds slechter met het team.
Sheila verloor een pion en door het goede spel van haar
tegenstander verloor ze ook nog de kwaliteit. Vakkundig werd ze teruggedrongen
waarna er nog een pion viel. Sheila zag geen kansen meer en gaf dus op en het werd 0-1.
Bij Michiel Landman aan bord 3 was een Franse opening met een
afruilvariant ontstaan. Dit betekent dat er een strijd om de e-lijn zou
ontstaan. Michiel leek deze vast in handen te hebben, maar naarmate de
wedstrijd vorderde moest hij deze uit handen geven. Hij ging op zoek naar een
koningsaanval. Ook deze werd afgeslagen. Hij verloor zelfs twee pionnen bij
deze poging. Een torenoffer liep verkeerd af en de tweede partij ging verloren. (0-2)
Intussen kreeg Rob van Wijgerden aan bord 6 een remiseaanbod. Zijn stelling leek gelijk maar toch zat er een licht voordeel in. Met
de 0-2 achterstand besloot hij toch maar (overleg met teamleider Bonne Faber zat er even niet in omdat deze intensief met zijn eigen partij bezig was) om door te
spelen.
Wim Noordermeer aan bord 5 was begonnen aan een aanval op de
koningsvleugel. Met zijn bekende strijdwijze bezweek de koningsstelling van
zijn tegenstander bijna. Ik zeg bijna, want er werden goede oplossingen
gevonden en Wim werd zelf terug gedrongen. Het eindspel leek slecht af te lopen
maar Wim hield stand en (nu kon er wel overleg plaatsvinden) de remise was een feit. (½-2½)
Kort daarna keek ik bij Arie en zag dat zijn toren
ingesloten stond. Hij kon daardoor niet voorkomen dat de éne na de andere pion
werd geslagen en verloor zodoende de partij (½-3½).
Intussen was de partij van Bonne Faber aan bord 4 in vuur en vlam gerakt. Bonne
speelde met de zet e5 een prima zet in het centrum. Hij zette de zwarte stelling zwaar
onder druk. Het zoeken naar de doorbraak en het verdedigen van zwart maakte het
een boeiende partij. Echter, beiden konden geen doorbraak forceren, hoewel Bonne heel dicht bij winst kwam. Hij overzag echter het opspelen van een vrijpion en kon dit met pijn en moeite pareren. Maar hierdoor bleef de
stelling wel gelijk en werd er tot remise besloten, hoewel de vlag van de Capellenaar op vallen stond. (1-4)
Het zag er niet goed uit voor het tweede team.
Kijkende bij het bord van Jan van Baardwijk zag ik dat hij
totaal geen kans had. Uiteindelijk had zijn tegenstander een dame meer op het
bord. Tegen beter weten in ging Jan nog door. Maar hij zag na enige tijd ook in dat het zinloos
was (1-5)
Ook Alex van Wieringen, aan bord 1, had zijn avond niet. Met
zwart speelde hij een bekende opening maar kwam toch zwaar onder druk te staan,
wat veel van zijn tijd kostte. Zijn dame stond in het nauw en met diverse
tempi werd hij ver teruggedrongen, wat resulteerde in eerste instantie in kwaliteitsverlies en daarna een mataanval, die hij niet kon pareren. (1-6)
Rob van Wijgerden had geen spijt van het afslaan van de
remiseaanbod. Hij dreef zijn stukken naar voren. Met twee vrijpionnen zette
hij zwaar druk. Eén ervan wist te promoveren en dat was doorslaggevend. (2-6)
Al met al een terechte overwinning voor CSV 3. Helaas (nog?) geen
kampioenschap voor De Pionier 2 maar een promotie naar de 3de klasse
zit er wel in. Het wedstrijdformulier, dat Fred had ingevuld, zag er aldus uit:
| De Pionier 2 | 1533 | - | CSV 3 | 1404 | 2-6 | |
| 1 | Alex v.Wieringen | 1643 | - | Jan ten Brinke | 1506 | 0-1 |
| 2 | Jan v.Baardwijk | 1574 | - | Rick van Roon | 1131 | 0-1 |
| 3 | Michiel Landman | 1618 | - | Willem Klein | 0-1 | |
| 4 | Bonne Faber | 1689 | - | Walter Vermeer | ½-½ | |
| 5 | Wim Noordermeer | 1494 | - | Menno Schoone | 1442 | ½-½ |
| 6 | Rob v.Wijgerden | 1538 | - | Jan van Dijk | 1392 | 1-0 |
| 7 | Arie Bliek | 1282 | - | Arjan Doorgeest | 0-1 | |
| 8 | Sheila de Jonge | 1429 | - | Andre Grootenboer | 1547 | 0-1 |
Door het wegvallen van een aantal spelers voor de interne competitie stonden slechts drie partijen gepland. Een bijkomend nadeel voor een kleine vereniging, waarbij nu gelukkig de krachtsverhoudingen geen geweld aangedaan hoegden te worden!
Rik Verheij moest het opnemen tegen Ad van der Ree. Na een
wat rustige opening werden er een aantal stukken geruild. In het centrum stond
een pion van Rik op scherp. Na een aantal verdedigingszetten moest hij toezien
dat Ad de pion won. Maar, ondanks dit pionverlies en gelijke lopers werd het na
enige tijd toch remise.
Frits Wilschut en Trudy Angeneind speelden weer eens tegen
elkaar. Na een rustige opening kreeg Frits een voordeel door een pion te
veroveren. Na ook nog eens het winnen van de kwaliteit kwam hij niet meer in
gevaar. Trudy moest na enige zetten inzien dat verder spelen geen nut had. Met
de felicitaties aan Frits gaf ze op.
Mede hierdoor is er weer een nieuwe stand gekomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten