De eerste finalist voor de bekercompetitie raakte bekend en de belangrijke RSB-wedstrijd voor het eerste team wierp zijn schaduw vooruit: enkele eerste team-spelers wilden geen twee avonden achter elkaar spelen. In de interne competitie wisten alle zwartspelers te winnen, op bijgaande foto kun je dus al zien wie gewonnen heeft!
De eerste halve finale voor de beker werd gespeeld tussen Ben Blakmoor en Jan van Huizen. In de eerste partij ging Ben vrij snel (hoewel, hij gebruikte meer bedenktijd dan Jan) een aanval uitproberen, Jan wist echter voldoende de keepen en Ben's aanval verpieterde. Het gevolg was, dat zijn koning moeilijk kwam te staan en met een aantal schaakjes wist Jan de nodige pionnen buit te maken en zodoende ook de eerste partij. Of hij nu met zijn linker- dan wel met zijn rechterbeen in de finale stond is niet bekend maar wel is bekend, dat hij het moeilijk kreeg in de tweede partij. De dame van Ben kwam zo eens rondneuzen in de koningsstelling van Jan en wist daar goede sier (voor Ben althans) te maken. Dit had tot gevolg, dat Jan noodsprongen ging maken en op een gegeven moment verder moest springen dan zijn polsstok lang was, het werd dus 1-1. Dat betekende snelschaken en Ben legde meteen de hand op de eerste partij. Maar dat was echter meteen ook de laatste, Jan gaat dus door naar de finale van de beker na een 2-1 winst in het snelschaken.
Wim Noordermeer kreeg wit toebedeeld tegen Fred van Wieringen, gezien het begin van dit verhaal moge het dus bekend zijn, wie er won. Om dat te bekrachtigen gaf Wim in de loop van de partij een tweetal stukken weg.
Bonne Faber kreeg te maken met Alex van Wieringen en Bonne wilde meteen testen hoe ver de kennis (of het geluk??) van Alex reikten. Het kostte Alex dan ook heel veel bedenktijd om alles goed op een rijtje te krijgen. Maar de koning van Bonne bivakkeerde nog steeds in het centrum na een twintigtal zetten en vaak is dat een teken aan de wand. Om naast een pion niet ook nog een toren kwijt te raken rocheerde Bonne weer eens lang, Alex bleef echter mooie kansen houden. Als noodgreep offerde Bonne nu een loper tegen een pion, overziend, dat het hierna volgende damesschaak simpel kon worden opgeheven met het tussenplaatsen van de loper. Maar even later meende Alex het stuk weer terug te moeten geven, hoewel hij nog wel een pion voor bleef staan. Bonne dacht nog nu remise te kunnen houden en bood dat dan ook aan. Maar Alex trapte hier niet in en wist met z'n beide torens de partijwinst naar zich toe te halen.
Van een hele koude kermis bleek Leo Stelloo thuis te komen tegen Sheila de Jonge. Leo had een paard diep in de koningsstelling van Sheila weten te posteren en vond dit blijkbaar zo waardevol, dat hij dat paard ging dekken door zijn h-pion op te gaan spelen. Maar hierdoor kwam z'n koning wel in z'n spreekwoordelijke hempie te staan, wat een poosje later tot gevolg had, dat Sheila stukwinst kreeg omdat de dekkende pion niet z'n taak kon volbrengen omdat hij gepend stond. Voor Leo was het nu voldoende.
In een hoek van de zaal speelden Frits Wilschut en Jan van Baardwijk hun partij. Frits deed z'n uiterste best om zich Jan van het lijf te houden, het gevolg was echter, dat Jan juist steeds dichterbij kwam. Nu moest Frits dus steeds moeilijker grappen uit gaan halen, waar Jan niet in wilde trappen. De volgende winst derhalve voor een zwartspeler.
Tenslotte Trudy Angeneind tegen Michiel Landman. Trudy gooide eigenlijk haar hele stelling open, waardoor Michiel mooie open lijnen wist te krijgen. Dit had tot gevolg, dat de koning van Trudy heel moeilijk kwam te staan en Michiel de ene na de andere pion op kon gaan peuzelen. Zo langzamerhand kwam nu ook het mat steeds dichter bij en de laatste zwartspeler trok aan het langste eind.
Het gevolg van dit alles is de zien op de nieuwe stand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten