De Willige Dame 2-De Pionier 1

De derde ronde van de huidige RSB-competitie. Het Pionierteam moest hun eigenlijk slechte ervaring uit de vorige ronde (nipt verlies) proberen weg te werken en dat moest dan in een uitwedstrijd gebeuren. De tegenstander was de op papier (lees: qua rating) minst goede uit de groep dus dat moest toch wel goed gaan voor de Pioniers?

De wedstrijd was al een week eerder van start gegaan omdat jeugdleider Jan van Huizen de werkelijke speelavond verhinderd was en het verzoek aan DWD had gedaan om vooruit te spelen. Dat zou dan moeten gebeuren aan bord 3, 4 of 5. Het verzoek werd gehonoreerd en DWD had daarvoor bord 5 aangewezen. De speelzaal voor hem was - in tegenstelling tot de anderen die een week later naar Dordrecht gingen - in de kerkzaal van de Luthersche Trinitatiskapel. Wat die partij betreft, de start was moeizaam voor Jan, zijn tegenstander zette meteen druk door het centrum. Daardoor leverde de rochade een probleem, toen tenslotte toch gerocheerd kon worden kreeg Jan wat meer vat op de stelling. Maar voor het zover was had Jan heel wat bedenktijd moeten investeren en hij had op een gegeven moment zelfs minder dan 10 minuten, terwijl zijn tegenstander nog ruim een half uur had. Jan ging dus wat sneller spelen en daarin bleek z'n tegenstander mee te gaan. Maar daardoor produceerde hij wat mindere zetten en kon Jan op zeker moment actief spel een mooie combinatie op touw zetten. Dat leverde zelfs mat in twee op en voor de Dordtenaar een goede reden om op te geven.

De andere zeven spelers konden dus met een goed gevoel proberen de speellocatie te vinden. Maar dat leverde nog wel wat problemen op wegens een file even voor de Drechttunnel. Die file was al vroeg ontstaan en op een gegeven moment zou men - volgens de navigatieapparatuur - rond half negen ter plekke kunnen zijn. Gelukkig loste die file sneller op en kreeg men alleen nog de snelheidsbeperking i.v.m. dei file te zien en kon enkele minuten over acht bij de speelzaal aanwezig zijn. Daar bleken de spelers over twee zaaltjes verdeeld te gaan worden, de borden 1 en 2 kwamen in een klein zaaltje te staan.

Aan bord 1 speelde Ricardo Klepke voor het Pionierteam. Zijn tegenstander gebruikte in het begin erg veel bedenktijd, logisch als je hun ratingverschil kent. Zo kwam hij op zeker moment al aardig in de buurt van het aftellen van de seconden terwijl Ricardo nog meer dan uur had. Hoewel er voor een - niet grootmeesteroog - geen direct groot voordeel was te zien, was het wel duidelijk, dat Ricardo steeds beter kwam te staan. De partij werd besloten met een fout van de Dordtenaar, in het voordeel dus van Ricardo en het Pionierteam.

Bord 2 werd bezet door Pionierkampioen Ernstjan Pluim Mentz en hij wist al vrijwel meteen vanaf het begin het voordeel te vinden. Dat werd helemaal duidelijk, toen hij de c-lijn veroverde en daar een pion won. Dat was nog niet meteen voldoende voor winst, toch leek dat niet al te lang te gaan duren. Er werden nog torens geruild maar hoe het exact afliep is niet geweten, je kunt tenslotte niet in twee zaaltjes tegelijk partijen op de voet volgen!? Wel werd dit het tweede punt voor het Pionierteam en met even later het punt van het eerste bord erbij kwam er en fraaie 0-3 tussenstand tot stand.

Wegens het aan een lager bord gespeeld hebben door Jan van Huizen was Rik Verheij naar bord 3 gepromoveerd. Hij (en de 4 anderen) speelden in de z.g. Gemeentezaal, naast de kapel, waar het eigenlijk behoorlijk krap was. Daar leek hij meteen al zijn tegenstander in de boeien te slaan, deze kon zich nauwelijks bewegen op zijn deel van het bord en Rik leek een redelijk makkelijke avond te krijgen. Maar, hoe hij het deed deed hij het, de Dordtenaar wist zich aan de omklemming te ontworstelen en Rik zelfs onder druk te zetten. Dat bleek op zeker moment op de damevleugel, waar Rik er voor koos om een pion te geven voor spel op langere termijn. Rik had die pion overigens wel kunnen dekken, daarvoor moest hij dan wel één van zijn torens in een veel meer verdedigende positie plaatsen. Er ontstond nu een eindspel van beiden dame en paard en Rik 3 tegen 4 pionnen. Dat eindspel werd door Rik keurig behandeld en hij wist er nog een remise uit te slepen.

Bord 4, met teamleider Jan van Dam, was het langste bezig. Daar had Jan's tegenstander geprobeerd om voordeel te krijgen langs de a-lijn, dat was echter voor hem op niets uitgelopen; wel met een vrijpion op die lijn maar die pion had alle steun nodig die er maar te krijgen was. Die tegenstander leek zich ook niet al te gemakkelijk te voelen in zijn positie, wat even later bleek toen hij die a-pion onnodig opspeelde en daardoor kwijtraakte. Maar het zou nog veel erger worden voor hem want toen ieder verder klaar was wilde hij blijkbaar zijn clubnaam hoog houden en gaf daarvoor zijn dame en uiteraard de partij, met dank van Jan!

Aan bord 6 - rechts achterin op bovenstaande foto nog net zichtbaar - speelde Jaap Santifort en Jaap wist een mooie stelling op te bouwen met de lange (witte) diagonaal en beide centrumlijnen in zijn bezit, waarbij zijn tegenstander nog niet had gerocheerd. Even leek het er op, dat Jaap de betere voortzetting had gemist (op f3 slaan met z'n loper en daarna met een toren op d4 een pion ophalen) door met zijn c5-pion op d4 te slaan, hij had echter wel goed gekeken, wat bleek, toen zijn opponent enkele zetten later de partij opgaf en op dat moment daarmee de stand naar 0-4 tilde.

Dan bord 7, met voor De Pionier Ad van der Ree aan het roer (ook hier is Jaap op de achtergrond zichtbaar). Ook Ad speelde een mooie partij maar wist toch niet het voordeel, nodig voor een overwinning, bij elkaar te sprokkelen. Na een aantal verwikkelingen ontstond er een eindspel met voor beiden een paard, een toren en enkele pionnen. Daarbij had Ad enig optisch voordeel, het paard van zijn tegenstander stond gepend voor zijn toren (met de toren van Ad dus op dezelfde lijn), hij kon echter net op tijd met zijn koning die toren een dekking geven. Na nog enig heen-en-weer spelen werd hier tenslotte tot remise besloten.

Aan bord 8 mocht Alex van Wieringen laten zien wat hij waard is, tegen de secretaris van de RSB, een hele verantwoordelijkheid dus! Alex kwam enigszins in de knoei door een aanval met de dame van zijn tegenstander op zijn koningsstelling. Daarbij kwam zijn eigen dame een beetje in moeilijkheden maar met vrouwelijk vernuft wist ze zich hier aan te onttrekken. Het spel ging hierna over naar de damevleugel en daar wist Alex op een gegeven moment een kwaliteit buit te maken. Maar zijn tegenstander, blijkbaar ook niet van gisteren, wist daar adequaat op te reageren met aan het slot van de partij een loperoffer, dat Alex niet aan mocht nemen wegens mat binnen enkele zetten. Hierna werd door de Dordtenaar remise aangeboden, wat Alex aannam en op dat moment werd de tussenstand ½-4½ en dus de winst binnen voor het Pionierteam.

De eindstand is te zien op onderstaand wedstrijdformulier:

	De Willige Dame 2	1545	-	De Pionier 1	1847	1½-6½
1	John van Waardenberg	1674	-	Ricardo Klepke	2225	0-1
2	Pieter Sandijck	1687	-	Ernstjan Pluim Mentz	2125	0-1
3	Pearl Uyttenhove	1525	-	Rik Verheij	1736	½-½
4	Willem Weerdensteijn	1584	-	Jan van Dam	1754	0-1
5	Nick Kimenai	1434	-	Jan van Huizen	1746	0-1
6	Cor Paans	1503	-	Jaap Santifort	1713	0-1
7	Han van Gorkom	1620	-	Ad van der Ree	1799	½-½
8	Willem Platje	1336	-	Alex van Wieringen	1677	½-½