Na een slecht verlopen woensdagavond voor een paar Pioniers kwam men de avond er op weer bij elkaar om een begin te maken met ronde 2 van de interne beker en ook werden er een aantal interne partijen gespeeld.
Het is nu wel duidelijk dat er iets hapert aan de competitie van de RSB. Het kan natuurlijk altijd fraai zijn als je, ondanks het niet eindigen op een promotiegevende plaats, tenslotte aan het begin van het nieuwe seizoen te horen krijgt dat je, als vierde geëindigde, toch promoveert omdat een paar teams zich niet hebben ingeschreven. Maar als je dan al na drie wedstrijden het ronduit fantastische bordpuntentotaal van 1½ punt hebt weten te scoren, dan weet zelfs je grootste bewonderaar dat je niet in die klasse thuishoort. Het is niet alleen een kwestie van te zwak zijn, ook heeft de teamleider van het derde Pionierteam steeds te maken met, zoals hij het zelf graag noemt, een kruiwagen vol kikkers! Want kijkt hij even een andere kant op, dan is er weer een kikker uitgesprongen en is er voor de te spelen wedstrijd al een 0-1 achterstand te noteren (uiteraard geen manco van de competitie!). Deze woensdagavond werd het nog veel erger. Want van de 12 potentiële "kikkers" kon hij er slechts 5 aan het spelen krijgen. Een aantal was verhinderd op de woensdagavond, anderen sukkelden met hun gezondheid en weer anderen hadden er misschien geen zin in. Want wat krijg je als je steeds bijna allemaal verliest? Dan sta je de volgende keer misschien niet meer te trappelen om mee te doen! Maar niet alleen De Pionier heeft hiermee te maken, er zijn diverse verenigingen/teams die met hetzelfde bijltje moeten hakken of zich (dus) niet meer in hebben geschreven voor een nieuw seizoen. Dit is dus zeker niet de methode om mensen enthousiast te houden voor het spelen van externe wedstrijden.
Om nog even iets over de wedstrijd zelf te zeggen, er kwamen dus slechts 5 Pioniers spelen, waarvan er eentje eigenlijk veel liever was thuisgebleven waarschijnlijk. Hij was namelijk behoorlijk grieperig en dat is geen goed begin om een mooie partij te kunnen spelen. Maar hij had de teamleider beloofd om te komen spelen en zou nog iemand anders meenemen. Als hij zich dus had afgemeld wegens zijn gezondheidstoestand dan had die andere speler ook niet kunnen spelen en was het team slechts met 3 man gekomen. Hulde dus voor deze speler!! Maar hierdoor stond het al wel heel snel 4-0 voor SOF/DZP 2. Ook aan de andere borden ging het niet naar wens, hoewel teamleider Leo Stelloo goede kansen op winst schijnt te hebben gehad. Uiteindelijk werd opnieuw met 7½-½ verloren en bleek Ben Blakmoor de speler, die de Pionier-eer wist te redden. Het wedstrijdformulier zag er zo uit:
| SOF/DZP 2 | 1620 | - | De Pionier 3 | 1422 | 7½-½ | |
| 1 | Mark Lagendijk | 1578 | - | s.n.o. | 1-0 | |
| 2 | Adriaan Knulst | 1827 | - | s.n.o. | 1-0 | |
| 3 | Cesar van Prooijen | 1730 | - | s.n.o. | 1-0 | |
| 4 | Leon Struik | 1641 | - | Ben Blakmoor | 1605 | ½-½ |
| 5 | Daniel Mulder | 1559 | - | Leo Stelloo | 1472 | 1-0 |
| 6 | Andre Poldervaart | 1584 | - | Wim Albus | 1513 | 1-0 |
| 7 | Jan de Haan | 1536 | - | Frits van der Veeke | 1339 | 1-0 |
| 8 | Bart Loosjes | 1508 | - | Ronald van Velzen | 1179 | 1-0 |
Laten we dan maar snel gaan kijken wat er donderdagavond allemaal nog gebeurde!
Voor de interne beker had het lot Casper Verbeek aangewezen om in de tweede ronde te mogen spelen tegen Ernst-Jan Pluim Mentz. Uiteraard wist hij van te voren wel wat hem te wachten zou staan, toch begon hij met frisse moed aan zijn opgave. Het werden dus inderdaad twee partijen, die hij maar het liefst zo snel mogelijk zou vergeten maar toch kreeg hij nog de gelegenheid er iets van te leren, hem werd na afloop uit de doeken gedaan hoe en waar hij in de fout was gegaan.
Ook Leo Stelloo en Ben Blakmoor mochten het tegen elkaar opnemen. Leo deed ook twee keer zijn uiterste best om er iets van te maken en dat lukte op zich best wel goed nog, alleen had hij het veel sneller moeten doen, dan zou er misschien wel iets te halen zijn geweest. Nu gaat Ben probleemloos door naar de derde ronde.
Wel wat werd er verwacht van het gevecht tussen Martijn van Dam en Peter Derrez. Vooral in de eerste partij leek Martijn goede mogelijkheden te hebben op een goed resultaat. Maar dan moet je natuurlijk je materiaal goed in de gaten blijven houden!? Maar ook hier tenslotte een - cijfermatig althans - duidelijke overwinning en ook Peter mag door naar de volgende ronde.
Als laatste indeling was er dan nog de loting tussen Ronald van Velzen en Jan van Huizen. Ook hier een op papier makkelijk aan te wijzen winnaar. Toch verliep dat, vooral in de eerste partij, wel een beetje anders. Wel kreeg de partij uiteindelijk het verwachte resultaat, toch wist Ronald bijna voor een grote verrassing te zorgen. Maar hij bleek niet zuinig genoeg op zijn loperpaar en dat leverde hij zomaar in voor een ander licht stuk. Hierna was het niet meer zo moeilijk voor Jan, hoewel hij zijn klok nog terdege in de gaten moest blijven houden gezien het verschil in tijd aan het begin van de partijen. Ook Jan van Huizen verder naar de volgende ronde.
In de interne competitie net geen grote verrassingen, hoewel het er hier en daar toch wel veel op leek te gaan lijken!
Michiel Landman kreeg het aan de stok met Jan van Dam en dat resulteerde in een gevecht met aan beide kanten een aantal pionnen, voor Michiel een dame en voor Jan een toren en een loper. In veel omstandigheden zou zoiets gewonnen moeten zijn voor de damepartij, nu wist Jan echter verdedigend stand te houden. Toch probeerde Michiel nog een hele tijd de buit binnen te halen. echter, met een dame, die al het werk helemaal alleen dient op te knappen valt dat nog niet mee. Het werd tenslotte remise, op zich een resultaat, waar Michiel trots op mag zijn.
Bonne Faber kreeg te maken met Jan van Baardwijk en de opening verliep langs de gebaande paden. Totdat Jan z'n h-pion naar h5 speelde, waar h6 de theorie is. Daarmee gaf hij veld g5 prijs, wat in het verdere verloop van de partij toch wel een nadeel bleek. Nu werd daar op een gegeven moment een paard gestald en dat paard werd even later geofferd tegen de pion op e6. Het offer kon ook met een toren worden gedaan en dan zou het nog sterker zijn geweest. De toren had de dame aangevallen, waar het paard nu een toren aanviel. Jan durfde het offer niet aan te nemen en verplaatste die toren. Echter wel op paardensprongafstand van z'n andere toren, waardoor hij een kwaliteit verloor. Bonne wist er nog een pion bij te verdienen en kwam sterk met een toren op de a-lijn te staan. Nu overzag Jan tenslotte dat hij niet ongestraft met zijn koning naar het centrum kon wandelen want daar werd hij plotseling mat gezet.
Het zou zomaar een vriendschappelijk potje kunnen worden tussen Wim Noordermeer en Sheila de Jonge, ware het niet, dat Sheila haar tanden in de stelling ging zetten. Ze kreeg op een gegeven moment een vrijpion op de e-lijn, die pion was nog wel tegen te houden maar het werd wel moeilijker voor Wim. Daar bezweek hij tenslotte ook aan, hij verloor zijn laatste paard voor die vrijpion, waarna Sheila - met een paard voorsprong - er niet al te veel moeite meer mee had om het punt binnen te halen.
Nog een groot verschil in schaakkracht was er tussen Frits Wilschut en Rik Verheij. Maar Frits leek dat verschil lange tijd te kunnen doen vergeten, ze waren al zo ongeveer in het eindspel beland toen de stelling echt in het voordeel van Rik begon te lopen. Rik verzilverde dat voordeel met een punt.
Er had een grote verrassing kunnen ontstaan tussen Reinier van der Wende en Arie Bliek. Na lang zoeken was het Reinier tenslotte gelukt een pion op h7 te krijgen, waar deze nog door een toren werd tegengehouden. Middels het een aantal keren ondergaan van schaak was de koning van Reinier naar die pion toe gelopen en leek daar de beslissing voor een promotie te kunnen gaan brengen. Maar die koning kwam wel in problemen hiermee en had zelfs in twee zetten mat gezet kunnen worden. Arie bleek echter zo in de verdedigingsmodus verzeild te zijn geraakt dat hij niet zag dat hij, na zijn toren te hebben geofferd tegen die pion, mat had kunnen geven met z'n dame! Nu ging het punt naar Reinier, die daar eigenlijk ook de meeste aanspraak op mocht maken.
Dan speelde tenslotte Tim Albus nog tegen Dik Roeffel. Tim wil nog wel eens uit de band springen met een gewaagde combinatie, tegen Dik hield hij zich bijzonder rustig en zo kon Dik het een hele avond volhouden. Tenslotte kon hij echter het punt niet in bezit krijgen.
Dit alles geeft een nieuwe stand.
Voor de interne beker had het lot Casper Verbeek aangewezen om in de tweede ronde te mogen spelen tegen Ernst-Jan Pluim Mentz. Uiteraard wist hij van te voren wel wat hem te wachten zou staan, toch begon hij met frisse moed aan zijn opgave. Het werden dus inderdaad twee partijen, die hij maar het liefst zo snel mogelijk zou vergeten maar toch kreeg hij nog de gelegenheid er iets van te leren, hem werd na afloop uit de doeken gedaan hoe en waar hij in de fout was gegaan.
Ook Leo Stelloo en Ben Blakmoor mochten het tegen elkaar opnemen. Leo deed ook twee keer zijn uiterste best om er iets van te maken en dat lukte op zich best wel goed nog, alleen had hij het veel sneller moeten doen, dan zou er misschien wel iets te halen zijn geweest. Nu gaat Ben probleemloos door naar de derde ronde.
Wel wat werd er verwacht van het gevecht tussen Martijn van Dam en Peter Derrez. Vooral in de eerste partij leek Martijn goede mogelijkheden te hebben op een goed resultaat. Maar dan moet je natuurlijk je materiaal goed in de gaten blijven houden!? Maar ook hier tenslotte een - cijfermatig althans - duidelijke overwinning en ook Peter mag door naar de volgende ronde.
Als laatste indeling was er dan nog de loting tussen Ronald van Velzen en Jan van Huizen. Ook hier een op papier makkelijk aan te wijzen winnaar. Toch verliep dat, vooral in de eerste partij, wel een beetje anders. Wel kreeg de partij uiteindelijk het verwachte resultaat, toch wist Ronald bijna voor een grote verrassing te zorgen. Maar hij bleek niet zuinig genoeg op zijn loperpaar en dat leverde hij zomaar in voor een ander licht stuk. Hierna was het niet meer zo moeilijk voor Jan, hoewel hij zijn klok nog terdege in de gaten moest blijven houden gezien het verschil in tijd aan het begin van de partijen. Ook Jan van Huizen verder naar de volgende ronde.
In de interne competitie net geen grote verrassingen, hoewel het er hier en daar toch wel veel op leek te gaan lijken!
Michiel Landman kreeg het aan de stok met Jan van Dam en dat resulteerde in een gevecht met aan beide kanten een aantal pionnen, voor Michiel een dame en voor Jan een toren en een loper. In veel omstandigheden zou zoiets gewonnen moeten zijn voor de damepartij, nu wist Jan echter verdedigend stand te houden. Toch probeerde Michiel nog een hele tijd de buit binnen te halen. echter, met een dame, die al het werk helemaal alleen dient op te knappen valt dat nog niet mee. Het werd tenslotte remise, op zich een resultaat, waar Michiel trots op mag zijn.
Bonne Faber kreeg te maken met Jan van Baardwijk en de opening verliep langs de gebaande paden. Totdat Jan z'n h-pion naar h5 speelde, waar h6 de theorie is. Daarmee gaf hij veld g5 prijs, wat in het verdere verloop van de partij toch wel een nadeel bleek. Nu werd daar op een gegeven moment een paard gestald en dat paard werd even later geofferd tegen de pion op e6. Het offer kon ook met een toren worden gedaan en dan zou het nog sterker zijn geweest. De toren had de dame aangevallen, waar het paard nu een toren aanviel. Jan durfde het offer niet aan te nemen en verplaatste die toren. Echter wel op paardensprongafstand van z'n andere toren, waardoor hij een kwaliteit verloor. Bonne wist er nog een pion bij te verdienen en kwam sterk met een toren op de a-lijn te staan. Nu overzag Jan tenslotte dat hij niet ongestraft met zijn koning naar het centrum kon wandelen want daar werd hij plotseling mat gezet.
Het zou zomaar een vriendschappelijk potje kunnen worden tussen Wim Noordermeer en Sheila de Jonge, ware het niet, dat Sheila haar tanden in de stelling ging zetten. Ze kreeg op een gegeven moment een vrijpion op de e-lijn, die pion was nog wel tegen te houden maar het werd wel moeilijker voor Wim. Daar bezweek hij tenslotte ook aan, hij verloor zijn laatste paard voor die vrijpion, waarna Sheila - met een paard voorsprong - er niet al te veel moeite meer mee had om het punt binnen te halen.
Nog een groot verschil in schaakkracht was er tussen Frits Wilschut en Rik Verheij. Maar Frits leek dat verschil lange tijd te kunnen doen vergeten, ze waren al zo ongeveer in het eindspel beland toen de stelling echt in het voordeel van Rik begon te lopen. Rik verzilverde dat voordeel met een punt.
Er had een grote verrassing kunnen ontstaan tussen Reinier van der Wende en Arie Bliek. Na lang zoeken was het Reinier tenslotte gelukt een pion op h7 te krijgen, waar deze nog door een toren werd tegengehouden. Middels het een aantal keren ondergaan van schaak was de koning van Reinier naar die pion toe gelopen en leek daar de beslissing voor een promotie te kunnen gaan brengen. Maar die koning kwam wel in problemen hiermee en had zelfs in twee zetten mat gezet kunnen worden. Arie bleek echter zo in de verdedigingsmodus verzeild te zijn geraakt dat hij niet zag dat hij, na zijn toren te hebben geofferd tegen die pion, mat had kunnen geven met z'n dame! Nu ging het punt naar Reinier, die daar eigenlijk ook de meeste aanspraak op mocht maken.
Dan speelde tenslotte Tim Albus nog tegen Dik Roeffel. Tim wil nog wel eens uit de band springen met een gewaagde combinatie, tegen Dik hield hij zich bijzonder rustig en zo kon Dik het een hele avond volhouden. Tenslotte kon hij echter het punt niet in bezit krijgen.
Dit alles geeft een nieuwe stand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten