De Pionier 1-Maassluis 1 en ronde 11

Het was eigenlijk al enkele decennia niet meer zo druk geweest op een donderdagavond bij De Pionier! In totaal liefst 16 partijen en hierbij, iedereen meegerekend, 35 en later 36 aanwezigen. Er werden 10 partijen voor de RSB-comp. gespeeld en Sheila de Jonge hield dit alles keurig in de gaten.

Je leest het tegenwoordig regelmatig in de diverse verslagen op de diverse websites: "Ik was druk bezig met m'n eigen partij en heb daardoor maar weinig van andere partijen gezien". Dat was dus ook hier deze avond het geval, meer dan een sfeerverslag gaat het dus niet worden.

Wat de RSB-partijen betreft, er werden ook twee partijen vooruitgespeeld op verzoek van tegenstander Hoeksche Waard 1, tegen De Pionier 2. Hierover uiteraard meer in het verslag van volgende week over die wedstrijd.

In de wedstrijd tegen Maassluis, waarbij de Pioniers graag revanche wilden nemen voor de 6-2 nederlaag van vorig seizoen in Maassluis, duurde het heel lang voordat Sheila de eerste uitslag kon noteren. Die uitslag kwam er aan bord 5, bij Rik Verheij. Het was al ruim na tienen toen Rik een remiseaanbod kreeg. Daar ging hij nog eens rustig naar kijken, maar omdat de partij de hele tijd heel gelijkmatig was gegaan accepteerde hij het aanbod. Daar kreeg hij later, toen hij de rating van z'n tegenstander hoorde, lichte spijt van. Maar omdat je, in het geval van afwijzen, toch iets moet gaan riskeren en de stelling dat niet echt in zich had, was de spijt maar heel lichtjes 😏.

Het bleef goed gaan voor de Pioniers, aan bord 6 speelde Ad van der Ree en op een gegeven moment liep hij tevreden door de zaal: "Ik heb een heel gemeen zetje gespeeld en ben benieuwd hoe hij daar op gaat reageren" waren zijn woorden. Dat het inderdaad een geniepig zetje was bleek wel uit de tijd, die de tegenstander nodig vond om een oplossing te vinden. Maar die oplossing bleek lang niet voldoende, een aantal zetten later gaf hij dan ook op.

Maar de stand werd weer gelijk getrokken aan bord 2, waar Jan van Huizen speelde tegen de op papier sterkste speler van de Maassluizers. Dit bleek ook wel uit de ruime tijd, die Jan steeds nam om een zet te bedenken. Dat is echter niet nieuw bij Jan en misschien heeft hij dat ook wel nodig om zich prettig te blijven voelen in de stelling. Maar dat lukte niet de hele avond want de stelling werd bedenkelijker en bedenkelijker voor hem, tot zelfs Jan zelf er geen gat meer in zag en opgaf 😰.

Hierna kwamen de goede Pionierkrachten op gang en mocht Sheila een aantal winstpartijen noteren. Dat gebeurde als eerste bij voorzitter Fred van Wieringen, spelend aan bord 7. Fred liet alles rustig op zich af komen en hield zijn kansen gaaf. Dat bleek de goede strategie te zijn, Tenminste, zijn tegenstander wist er op zeker moment geen voor hem goed gevolg meer aan te breien en koos er daarom voor de partij op te geven.

Kort daarna was het ook afgelopen aan bord 8 bij Reinier van der Wende. Reinier was, zoals wel een beetje van hem bekend, vrij snel in de aanval gegaan, wat resulteerde in pionwinst op de koningsvleugel, waardoor de zwarte koning in een moeilijke positie kwam omdat hij eigenlijk zijn plekje in het centrum niet kon verlaten. Dan kom je dus wel beter te staan, het is dan toch eigenlijk nog best wel moeilijk er een winnend vervolg aan vast te knopen. Maar dat lukte Reinier wonderwel, zodat er een tussenstand van 3½-1½ op het publicatiebord verscheen.

Nog één puntje dus voor de volle winst en dat puntje kwam op naam van clubkampioen Ernst-Jan Pluim Mentz aan bord 1. Ook Ernst-Jan had, zoals we wel van hem gewend zijn, veel bedenktijd in het bereiken van een bevredigende positie gestoken. Of dat er de reden van was voor zijn tegenstander om enkele keren remise aan te bieden weet je niet zeker, waarschijnlijk had dit er wel mee te maken. Want, als je tegenstander veel tijd gebruikt en de stelling niet meteen dusdanig is dat je al je vertrouwen er in verliest, dan wil je wel eens wat proberen. Maar Ernst-Jan was niet te vermurwen zijn winstplan er aan te geven en kreeg daarvoor tenslotte de beloning om degene te zijn, die het revanchegevoel definitief uit de boeken kon laten verdwijnen 😁.

Maar zo heel ver zou het toch niet verdwijnen, het Pionierkruit bleek verschoten!? Want zowel Jaap Santifort aan bord 4 als wel teamleider Jan van Dam aan bord 3 hadden geen echte vuist weten te maken. Hoewel beiden wel probeerden het uiterste uit hun stelling te halen bleek dat ditmaal helaas onvoldoende en gaven beiden, kort na elkaar, op, wat het wedstrijdformulier er tenslotte als volgt deed uitzien:

	De Pionier 1	1801	-	Maassluis 1	1647	4½-3½
1	Ernst-Jan Pluim Mentz	2086	-	Dirk Brijs	1729	1-0
2	Jan van Huizen	1777	-	Marcel Bergen	1889	0-1
3	Jan van Dam	1820	-	Menno Poot	1786	0-1
4	Jaap Santifort	1744	-	Michael Kroes	1743	0-1
5	Rik Verheij	1732	-	Paul Blok	1441	½-½
6	Ad van der Ree	1798	-	Peter Swart		1-0
7	Fred van Wieringen	1706	-	Hans Quak	1477	1-0
8	Reinier van der Wende	1744	-	Peter van Soest	1467	1-0

Als je dan zo dat formulier bekijkt, dan bekruipt je wel een beetje een gevoel van vervangende schaamte. Immers, alleen Jan van Huizen had een sterkere tegenstander (op papier!). Maar je kunt er ook meteen aan zien, dat Maassluis 1 geen katje was om zonder handschoenen aan te pakken! Laten we daarom voor De Pionier 1 hopen dat het vervolg van de competitie positief zal blijven en er mee kan worden gedaan voor de promotieplekken!

De eerste partij uit de interne competitie kende een groot krachtsverschil, dat kun je echter wel krijgen als de meeste spelers uit de top een externe wedstrijd spelen. Michiel Landman stond ook hoog op die lijst, hij speelt echter in het tweede team. Nu kreeg hij Frits van der Veeke tegenover zich en Frits trekt zich niet al te veel aan van reputaties (😎) en speelt rustig zijn eigen spelletje. Als je tegenstander dan echter hetzelfde doet, dan blijkt op zeker moment dat krachtsverschil toch wel! Zo moest Frits uiteindelijk wel berusten in zijn verlies.

De interne toppartij deze avond was wel die tussen Jan van Baardwijk en Wim Albus. Jan krijgt eigenlijk regelmatig klappen van de topspelers, kruipt dan echter steeds weer omhoog, terwijl Wim een heel goed seizoen draait en daardoor hoger op de lijst is komen staan dan tevoren verwacht. Deze avond botsten deze beide manieren dus en Wim kon zijn reputatie van de laatste weken, helaas voor hem, niet helemaal waarmaken. Jan won dus.

Ronald van Velzen kreeg te maken met Casper Verbeek en Ronald zit dit seizoen goed in zijn schaakconditie. Dat heeft hij al aan verschillenden laten merken en deze avond ook aan Casper, die misschien nog wel steeds bezig is naar z'n foutmoment in de partij te zoeken!?

De eerste spelers, die elkaar dit seizoen voor de tweede keer achter het bord tegenkomen zijn Wim Noordermeer en Bonne Faber. De eerste partij had Bonne weten te winnen, nu was Wim dus (ook!) belust op revanche. Dat probeerde hij te bereiken door al meteen uit de opening in de aanval te gaan. Daar reageerde Bonne niet adequaat genoeg op en hij kwam eigenlijk verloren te staan. Maar Wim toonde clementie (of zag het natuurlijk niet) en Bonne kon weer terug komen in de partij, won daarbij nog een pion en leek tenslotte ook deze partij te gaan winnen. Maar dat ging Wim toch te ver en hij bouwde enkele gevaren in de stelling. Daar trapte Bonne dus in en hij moest die pion weer teruggeven. In een stelling tenslotte, waarin beiden kansen leken te hebben bood hij remise. Daar ging Wim zich een poosje het hoofd over breken, kon tenslotte geen verdere gevaren bedenken en accepteerde daarom het aanbod.

Een partij, die ook al enkele keren op de rol had gestaan was die tussen Tim Albus en Leo Stelloo. Een duidelijk verschil in stijlen: Tim mag graag meteen in de aanval gaan terwijl Leo de neiging heeft zijn zetten heel goed te overdenken, wat soms wel eens nodeloos extra veel tijd kost. Hoe deze partij verder verliep weten de spelers zelf het beste, feit is wel dat Tim won.

De laatste te bespreken partij is die tussen Dik Roeffel en Frits Wilschut. In al de jaren, dat beiden lid zijn van De Pionier zijn ze elkaar al diverse keren tegen gekomen achter het bord en over al die jaren zal de tussenstand redelijk gelijk op gaan. Nu echter won Frits.
Overigens kwam oud-lid Rob van Wijgerden nog kijken wat "zijn schaakcluppie" nog wist te presteren!

Dit breng ons bij de nieuwe stand.