De eerste ronde waren we vrij, dus was het afwachten wie van Sliedrecht en WSV Internos ging winnen, Sliedrecht won overtuigend met 3½-½.
Zodra iedereen aanwezig was, het eerste drankje was genuttigd en het wedstrijdformulier was ingevuld met de opstelling gingen de klokken rond kwart over acht aan. Over de partijen doet Thomas Ammerlaan verslag.
Het begon niet al te best aan onze kant. Jan van Huizen haalde aan bord 3 wat dingen door elkaar in de opening. Hij vergat de e-pion te slaan, waardoor hij al snel zijn koning in het midden moest zetten. Jan leek het enigszins terug te brengen naar een gelijke positie, de dames gingen bijvoorbeeld van het bord af, maar hij kampte nog steeds met een tekort aan ruimte om de stukken er goed uit te krijgen. Een slecht getimede f5-zet van Jan werd daarna ook nog afgestraft, waardoor zwart met een stuk minder speelde. Dit werd uiteindelijk teveel van het goede en dus was het eertste punt voor Sliedrecht.
Een beetje in het thema was de partij van Ernst Jan Pluim Mentz aan bord 1. Ook hij had vrij weinig ruimte, maar hier was dat het idee van de opening. Wit ging al vrij snel voor wat gekke ideeën met een snelle g4 om het Konings-Indisch van zwart te ontlopen. Daarna ging de partij vrij lang gelijk op en Ernst Jan ging voor een middenspel met ongelijke lopers als imbalans. Dit bleek geen goed idee te zijn, sinds hij het plan om zijn paard op een goed veld te krijgen niet kon uitvoeren vanwege een dreiging die over het hoofd werd gezien. Nog een slechte zet volgde, waardoor de positie langzaam uit elkaar viel en dus het tweede punt ook ging Sliedrecht ging.
Ondertussen werd mijn eigen partij aan bord 2 ook vrij scherp, hoewel het risico zeker meer lag bij zwart. Uit de opening wist ik al een stuk meer ruimte te pakken en om geen pionnen te verliezen moest zwart zijn stukken op wat aparte velden zetten, waardoor er weinig harmonie in de positie van zwart was. Ik miste wat mogelijkheden om een stuk beter te staan maar met een pion extra en een kleine 40 minuten meer aan tijd in een redelijk gelijke positie met kansen aan beide kanten, is ook niet slecht. Het werd een race van pionnen, de a-pion van zwart tegen de e-pion van wit. Zwart begon nu wel iets te snel te lopen met de a-pion, maar ik wist het niet helemaal correct af te straffen:
Ik speelde hier het er correct uitziende 37. Ta7, waarna de positie weer gelijk was. De positie was echter +4 voor wit geweest na 37. e6!, maar om daarna 37... a2 38. Te8+ Kh7 39. Ld4 g5 40. g4 Te1 41. Th8+ Kg6 42. Tg8+ Kh7 43. Tg7+ Kh8 44.e7 a1=Q 45. Txg5+ Kh7 46. Tg7+ Kh8 47. e8=Q+ Txe8 48. Ta7+ Kg8 49. Txa1 te vinden is misschien een beetje teveel. We kregen wel iets soortgelijks met 37... a2 38. e6 Te1 39. e7 Kf7 40. Ta8, de enige zet die niet verliest voor wit, maar dat is logisch, want het is de enige zet waarna zwart niet kan promoveren, doe je dat wel dan is Tf8+ Kg7 Ld4+ Kh7 Th8 mat en na Ke6 is e8=Q ook mat. Nu was het zwart die moest proberen om niet te verliezen en met minder dan 5 minuten op de klok besloot hij te gaan voor 40... Txe7
Ik kwam daarna weer gewonnen te staan, maar ik maakte nog een laatste fout, waardoor ik een pion moest offeren om niet slechter te staan. Ondertussen speelde zwart met zijn laatste minuut en dus wat het misschien wel een kwestie van tijd totdat hij voor het verkeerde plan ging:
Hier moest zwart 57... Kb4 spelen, waarna ik mijn toren op a2 moet offeren en zwart net genoeg tijd heeft om zijn koning naar mijn pionnen te krijgen. In plaats daarvan werd de pion geslagen, waarna de g en h-pion al lang heb gewonnen eer ik mijn toren moest offeren. Daarnaast moest ik op a1 slaan, en dus was de koning nog verder van mijn pionnen verwijdert. Mijn tegenstander speelde nog door, maar nadat promotie niet meer te stoppen was gaf hij op.
Kon Martijn van Dam aan bord 4 de score dan weer gelijk trekken?
Zoals te zien is was de partij al aardig onderweg eer ik zelf klaar was. De opening ging aan beide kanten vrij langzaam, al over de eerste paar zetten werd redelijk lang nagedacht. Het resultaat was een vrij dichte stelling, waar beide spelers een beetje de stukken manoeuvreerden om te zien of de tegenstander een fout zou maken. De partij vanaf de foto vervolgde met Dc5, waarna b6 werd gespeeld. Martijn had daarna het voordeel kunnen pakken met Df8, hoewel het met 6 minuten niet super duidelijk is wat de dame daar doet. Echter, zoals ik het vermoeden al had, heb je een manier om bij de h5 pion te komen maar hoe dat moet is zeker niet vanzelfsprekend. Martijn ging dus ook maar terug naar De3 en even later gingen de dames van het bord af. Het werd uiteindelijk een partij met beide spelers onder de minuut. Hier was Martijn zeker meer in zijn element en niet veel later won hij één pion en een minuut of 5 à 10 later een tweede pion. Daarna ging het vrij vlot, Martijn kwam bij de pionnen aan de koningszijde, waarna de tegenstander zijn hand uitstrekte en dus kon het snelschaken beginnen!
Het snelschaken begon beter dan het normale schaken. Ik wist vrij snel van mijn tegenstander te winnen. Ik won een kwaliteit maar nog belangrijker was, dat ik een toren en dame op de achtste rij kon zetten, waarna mat niet meer te stoppen was.
Daarna ging het flink achteruit, want Ernst Jan moest opgeven nadat hij alleen een toren over had tegen een toren, paard en loper.
Jan zag een aftrekschaak over het hoofd en maakte dus een onregelementaire zet en dus won de tegenstander niet alleen een toren, maar kreeg ook nog een extra minuut op de klok. Nadat een poging om een pion te laten promoveren werd gestopt gaf Jan dan ook op.
Ook Martijn verloor, hoewel ik vrij weinig van deze partij zag, voornamelijk vanwege de commotie rondom de partij van Jan.
Dan nog het wedstrijdformulier:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten