HHC ronde 13 en IBC ronde 2

De eerste bekerpartijen van de tweede ronde werden gespeeld. Gelukkig was Fred van Wieringen ook aanwezig, hij was wedstrijdleider voor het eerste team en verdeelde zijn aandacht daar tussen en bekeek ook veel interne partijen. Hij schreef er een verslag over. Waren er overigens ook aanwezigen met een mijter op? Dat zou je op de avond voor pakjesavond wel mogen verwachten. Overigens, een geweldige opkomst en een record voor dit seizoen tot dusver.

Albert Bijzitter en Peter Leentvaar speelden hun bekerwedstrijd voor een plek in de derde ronde. Beiden zijn ze aan elkaar gewaagd en de eerste partij ging dan ook gelijk op. Albert wist een kwaliteit te winnen, maar de pionnen van Peter stonden beter in het centrum. En het paard van Peter stond ook beter. Langzaam schoven de pionnen naar voren. Albert zag dat hij deze pionnen niet kon stoppen en gaf op. De tweede partij ging ook gelijk op en bleef tot het eind toe gelijk, waarop beiden tot remise besloten. Peter gaat met een 1½-½ overwinning naar de derde ronde. Ook Timo van Kesteren en Julian Krabbendam speelden hun bekerwedstrijd. In de eerste partij was Julian de betere. Hij wist met twee torens de koning van Timo vast te zetten en won daarmee ook de partij. In de tweede partij was Timo de sterkste. Met een overtal aan materiaal wist hij Julian te verslaan. Dus met een 1-1 stand moest de overwinnaar komen uit het snelschaken. Hierin was Timo met 2-1 de sterkste en hij gaat dus door naar de derde ronde.

De op papier belangrijkste partij van ronde 13 (heel toepasselijk hier en daar!) werd gespeeld door Hans van Calmthout en Bonne Faber. Hans ging fanatiek van start op de koningsvleugel en daar had Bonne wat beter gebruik van moeten maken, te zien op dit diagram:

Hier had goed ...;fxe5 - dxe5;bxc3 - bxc3;Dc7 kunnen volgen met redelijk spel voor zwart. Hans was overigens niet tevreden met zijn laatste zet, Pe2-g3. Een aantal zetten later had Bonne mooi voordeel kunnen krijgen in de volgende stelling:

Et was zojuist een paard tegen een loper geruild op c1 en nu speelde Bonne ...;Lg5 - Db1 en had dan groot voordeel kunnen krijgen met ...;Pd7 - Pxg6 (de bedoeling van de eerdere zet - Pe5 van wit);Tb8 - Dc2;Tf6 (uiteraard niet ...;hxg6 - Dxg6+) - Pe5;Pxe5 - Txe5;Txh6+. Maar dit werd niet gezien. Er was echter sprake van een geweldige blackout want Bonne dacht eerst even een pionnetje mee te kunnen snoepen en speelde Txf2?? helemaal vergetend dat er een toren op a2 stond die de pion dekte. Hans pakte dit cadeautje natuurlijk met beide handen aan en won even later uiteraard de partij. Later gaf hij nog wel te kennen tevreden te zijn met een remise-aanbod op dit moment.

Dan komt Fred weer in beeld met commentaar. In de interne competitie zaten Rik Verhey en Michiel Landman tegenover elkaar. Beiden begonnen heel sterk en na afruil had Rik een dame, paard en enkele pionnen, terwijl Michiel een dame, loper en pionnen had. Toen ik weer terug kwam om de partij te volgen had Michiel op de damevleugel twee vrijpionnen! Ik heb dus niet gezien hoe Michiel dit voor elkaar heeft gekregen. Rik kon deze pionnen niet meer tegen houden. Eén pion promoveerde tot dame. Michiel had dus twee dames. Dat vond Rik teveel en hij gaf op. Sheila de Jonge en Leo Stelloo moesten weer eens tegen elkaar. Deze keer was Sheila de sterkste. Met de torenzet Tg3 verraste ze Leo met een aanval op zijn koning. Leo kon geen goede verdedigende zet vinden en ging schaakmat. Ook de partij tussen Frits van der Veeke en Duncan Peltenburg was snel beslist. Duncan wist een toren te winnen en later ook een pion tot dame te laten promoveren. Frits schaakte nog door maar gaf uiteindelijk toch op.

Dan de partij tussen Jacques Kokshoorn en Kees Breen. Jacques wist met goed spel een stuk te winnen. Hij zette Kees onder druk, maar had niet gezien dat er drie keer dezelfde zet werd gedaan. Het eindigde dus in remise.

Reinier van der Wende kwam verrassend opdagen voor een potje schaak. Reinier kampt met wat fysieke problemen en had met competitieleider Martijn van Dam afgesproken om het jeugdtempo te spelen. Hij deed dit tegen Frans Troost, die hiermee zijn eerste interne partij speelde. Frans was tijdens de partij iets scherper dan Reinier en won de partij. Van de partij tussen Peter Derrez en Dennis de Graaf heb ik helaas weinig gezien, alleen, dat Dennis Peter feliciteerde met de overwinning. Michael Smalheer had het moeilijk tegen Wim Noordermeer. Na eerst een pionverlies verloor Michael ook nog een loper. Hij bleef dapper doorspelen, maar Wim bleef kalm en won de partij. Albert Schaefer was vanaf het begin te sterk voor Ellen Akershoek. Ellen verloor materiaal, speelde nog door maar zag in dat Albert goed speelde. De overwinning was dus voor Albert.

Dit alles geeft een nieuwe tussenstand.