HHC ronde 14

Twee viertallen in aktie maar veel minder Pioniers dan vorige week helaas. Fred van Wieringen was wel aanwezig en verdeelde zijn aandacht tussen de wedstrijd van V2, interne partijen en zo nu en dan een blik op zijn telefoon om te zien hoe zijn favoriete voetbalclub het er af bracht. Van de beide eerstgenoemde wedstrijden werd hij niet gelukkig. Had dat ook zijn weerslag op zijn verslag?

De partij tussen Timo van Kesteren en Julian Krabbendam was erg spannend. Het ging om een aantal belangrijke velden. Timo wist een kwaliteit te winnen, maar in het eindspel was de loper van Julian sterker. Tevens stonden de koning en pionnen van Julian gunstig. Met precisie wist hij die pionnen aan de overkant te brengen, terwijl de toren van Timo er niets aan kon doen. De winst was voor Julian.

Sheila de Jonge begon met een paardoffer tegen Albert Bijzitter. Dit offer bracht niets op en met een achterstand spelen tegen Albert…. dat gaat je niet lukken. Zo ook Sheila niet. De aanval op haar koningsstelling was te sterk. Sheila wachtte het eindresultaat niet af en gaf de partij op.

Hierna is de partij tussen Bonne Faber en Wilco Baartmans aan de beurt. Deze partij begon redelijk volgens de geëikte lijnen tot het moment waarop Wilco in de fout ging. Bonne had het paard op f6 gepend naar de dame en Wilco speelde die dame weg om een batteerij op te zetten richting h3.

Dat opende de mogelijkheid van Lxf6 en het verslechteren van de bescherming van de zwarte koning. Het was nog even de vraag wat beter was, het paard slaan of de eigen koning meer beschermen door de pion op h3 een extra dekking te geven. Uiteraard koos Bonne voor het slaan en daarna de bescherming en Wilco verloor nog een tempo door een aanval op de witte loper. Hierna was er voor Bonne eigenlijk sprake van een leien dakje, mede omdat Wilco naliet pion f6 te dekken toen deze werd aangevallen. Dat leverde Bonne nog een kwaliteit op en een sterke aanval op de zwarte koningsvleugel. Dat liet Wilco zich niet meer bewijzen, in bijgaande stelling gaf hij op.

Jacques Kokshoorn had de partij tegen Leo Stelloo helemaal onder controle. Positioneel stond Jacques prima. Toen Leo probeerde aan te vallen wist Jacques een toren te winnen. Gelopen race zou je zeggen. Maar Jacques liet zijn toren in staan en was deze dus ook kwijt. Waardoor de stelling weer helemaal gelijk was. (ongelijke lopers) Leo bood remise aan en dat werd met tegenzin door Jacques aangenomen. Hij was erg ontstemd over zichzelf voor het onnodig weggeven van de partij.

Frits van der Veeke had het moeilijk tegen Hans Maagdenberg. Hans zette vanaf het begin een sterke aanval op. Frits had de lange rokade toegepast, zodat Hans zijn torens en dame naar de damevleugel  verplaatste. Frits deed alles om zijn koning te verdedigen, maar het mocht niet baten. De ruimten werden steeds kleiner en uiteindelijk ging Frits schaakmat.

Ook Jan van Baardwijk had het moeilijk. Wim Noordermeer speelde een solide partij en wist, naarmate de partij vorderde, een pion te veroveren. De stukken van Jan stonden niet goed. Met toren en paard werd nog een pion opgesnoept. Jan vond het wel genoeg zo en feliciteerde Wim met de overwinning.

Hier past weer een nieuwe tussenstand bij.