De Pionier V1-PASCAL V1 en HHC r.26

De start weer van een serie externe wedstrijden. Thomas Ammerlaan speelde mee en doet verslag, terwijl Martijn van Dam team- en wedstrijdleider was en ook de foto's nam. Verslagen van interne partijen worden deels weer verzorgd door Fred van Wieringen. Een aantal helpers dus, waarvan dankbaar gebruik wordt gemaakt!

Eerst dan naar het viertal en Thomas: Na een lange pauze van twee maanden was het eindelijk tijd om de vierde ronde voor het viertal te spelen, tegen PASCAL V1. Zouden zij de eersten zijn die punten van ons kunnen afpakken? Daar leek het in het begin wel op, want Wilco Baartmans ging aan bord 4 redelijk snel de fout in. Zijn gepende paard op c3 werd namelijk twee keer aangevallen en zo kon zijn tegenstander op z'n minst een pion winnen en er voor zorgen dat Wilco niet meer kon rokeren. Gelukkig werd dat niet gespeeld, maar niet veel later was aan pionverlies toch niet te ontkomen. Een toreneindspel met een pion minder voor wit was dan het resultaat, hoewel het een dubbel pion was voor zwart. Wilco liet helaas de koning van zwart binnen en nadat z'n koning en toren ongelukkig stonden, zodat - na twee schaakjes - de toren verloren ging, gaf Wilco op. Gelukkig hoefden we niet superlang te wachten op ons eerste punt, dankzij Julian Krabbendam aan bord 3. Dat de partij op en neer ging is een understatement van jewelste. Voor de eerste tien zetten ging het redelijk gelijk op in een rustige opening. Daarna werd de positie elke zet ietsjes beter voor Julian en na een flinke blunder leek het eerste punt al een feit: 

Na ...;Pxe3 - Lxe3;Dxc3 valt namelijk niet alleen de pion op e3, maar win je ook de loper op d3. Julian zag dat helaas over het hoofd en speelde Pb6, wat al het voordeel weggeeft na Lb2. Dat erna de spelers moeite hadden met de positie is wel te zien, na twee zetten stond Julian namelijk verloren, twee zetten later was het weer gelijk, vier zetten later stond Julian weer gewonnen en direct na de volgende zet weer verloren. Gelukkig zie je de computerevaluatie niet tijdens het spelen, anders zou mijn hartslag net zo op en neer gaan als de stelling. Na nog wat gemiste kansen van beide kanten vond Julian eindelijk wat stabiliteit:

De positie is in principe gelijk na Pf2 voor wit, maar het speelt nu een stuk makkelijker voor zwart met de druk op b4 en de zwakte op e3. Het is dan ook niet gek, dat Julian vier zetten later won: - Kh2;Pf6    - De2;Dxb4 - g4;Dd6+ - Kg1;Dg3+:

Wit gaf hier op, sinds het duidelijk is dat je, ofwel mat gaat, ofwel een hoop materiaal moet opgeven.

Een tijdje later was mijn partij ook klaar aan bord 1 en was het tweede punt voor De Pionier V1 binnen. De opening was niet een enorm succes voor mij, met een redelijk zwakke geïsoleerde pion d5, waardoor ik moeilijk mijn stukken op goede velden kon krijgen. Gelukkig werd er niet teveel druk op de pion gezet en dus waren er niet veel momenten waarbij ik in problemen kwam. Eén moment waar de tegenstander een veel betere positie kon krijgen was op zet 18:

Pg6 van mij was een vrij luie zet, waarbij ik trucjes uit de weg wilde gaan met de loper van b2. Als wit echter Pf5 speelt heb ik een vrij groot probleem. Om niet g7 te verliezen zou ik Pxc3 moeten spelen en na - Lxc3;f6, waarna  - b4;Ld6 - Ted1;Le5 - Lxe5;fxe5 - Lxd5+;Lxd5 - e4 een groot voordeel voor wit geeft (analysediagram):

In plaats daarvan werd Pa4 gespeeld, waarna het een stuk makkelijker spelen werd voor mij. Ondertussen kwam mijn tegenstander ook in redelijke tijdnood, met ongeveer 10 minuten op de klok. Een grote fout kwam dan ook vrij snel op zet 22:

Nadat ik terug sloeg was er geen manier om Pd3 te stoppen. Nog een redelijk aantal zetten werden gespeeld, maar na een torenruil en paardverlies, was er niet veel meer aan te doen voor wit. Nadat mat niet meer te stoppen was gaf wit op:

De laatste partij was dan Maurits Leentvaar aan bord 2. Dit leek de meest makkelijke partij te zijn, sinds Maurits al sinds een zet of 16 gewonnen stond. Dat hield hij de hele partij vast, in de vorm van een kwaliteit extra. Een echte doorbraak vond Maurits echter niet en beide spelers kwamen zo langzamerhand onder de vijf minuten. Op zet 32 leek de partij redelijk aan zijn eind te komen:

Dc2 werd gespeeld, waarna Tf1 gewonnen staat, na bijvoorbeeld ...;Tb7 - De3;Lxd5 - Txd3;Td7 - Tfd1, waarna je de loper op d5 uiteindelijk wint. Taa1 werd echter gespeeld, wat verliest na Lxd5, maar dat werd, omwille van de tijd, niet gezien. Txa4 werd gespeeld, waarna - Db8+;Kg7 - Dxb3;Txb3 en ...;Txa1+ - Kh2;Pxf2 werd gespeeld en zwart remise aanbood!? Dat werd natuurlijk direct aangenomen, waardoor we op het nippertje wonnen. Was het ook remise?

Na ...;Pxf2 - Tb7;Pe4 - Ta7 zou het in principe remise moeten zijn, hoewel het geen pretje is om te spelen.

Met deze nauwe overwinning kunnen we nu vooruit kijken naar onze volgende wedstrijd, tegen Het Houten Paard, deze vind plaats op vrijdag 11 april.

Dit vraagt natuurlijk weer om een wedstrijdformulier:

Nu dan naar de interne competitie met daarin hier en daar commentaar van Fred: Tim van Huizen had de kans om zijn tweede plek in de competitie te verdedigen. Albert Bijzitter is echter wel een taaie tegenstander. Het werd dan ook een mooie partij. De partij ging gelijk op en - op de torens na - werden de overige stukken geruild. Het werd een gevecht om de overgebleven pionnen. De pionnen van Albert stonden meer gespreid en waren een prooi voor Tim. Hij hield aan het eind twee pionnen over op de g- en h-lijn. Deze werden vakkundig aan de overkant gebracht en Albert moest zijn meerdere erkennen. Jan van Huizen lijkt de laatste tijd wat minder in vorm, althans, hij verliest redelijk vaak. Hij speelde nu tegen Jan van Dam voor een plekje in de top 10 van de ranglijst. Ondanks verlies wist hij toch nog in die top 10 te blijven, hoewel nog maar net op plek 10. De eer van een topplek moet hij nu overlaten aan zoon Tim, die zich op plek 2 heeft genesteld. Dan naar de derde partij, waar ook de top 10 op het spel stond: Jaap Santifort tegen Bart Westdijk, twee plaatsgenoten tegen elkaar. Jaap en Bart waren met elkaar meegereden naar de club. Toeval was dat ze ook tegenover elkaar kwamen te zitten. Het was Bart die Jaap veraste in de opening. Met pionwinst bezette hij de damevleugel en kreeg het mooie veld d3 in handen. En viel met zijn paarden de pion op c3 aan. Het leek erop dat Jaap snel het onderspit zou delven. Echter, een foutje van Bart en Jaap kwam weer totaal in de wedstrijd te zitten. Bart werd overlopen  en verloor via een schaak de toren en gaf op. Hierover schreef Jaap nog het volgende: Onderweg in de auto werd al gespeculeerd over de indeling van de competitie. In de auto zaten Kees Breen, Bart Westdijk en Jaap Santifort. Omdat Bart en Jaap vlak bij elkaar stonden in de ranglijst, was de kans aanwezig dat ze tegen elkaar moesten. Zonde van de autorit, vonden beiden! Maar helaas kwam deze voorspelling toch uit. Jaap mocht met de witte stukken aantreden tegen Bart. Het werd een mooie partij, waarbij Bart het initiatief had en hij Jaap terugdrong. Jaap moest zelfs een pion opgeven om erger te voorkomen. Het zou een lastige avond worden, met grote kansen voor Bart. Het enige wat Jaap kon doen, was zijn kans afwachten. Want, door de jaren heen, heeft hij geleerd dat er altijd nog een kans komt. En zo ook deze avond. Bart speelde te vroeg een pion op, waardoor Jaap weer in de wedstrijd kwam. Die kans liet Jaap zich niet ontnemen. In een mum van tijd stonden al zijn stukken actief in het centrum, terwijl Bart in de touwen hing. Ondanks het evenwicht in materiaal stond Bart eigenlijk verloren (zie stelling).

Na … Kf6 was het prijsschieten voor Jaap. Hij speelde - Lc7;Tb7 - Te6+;Kg7 - Txa6!;Txc7 - Pe6+, en zwart gaf op. En dan moet je nog samen terug in de auto …

Dan weer naar Fred: Ook een mooi partij was die van Hans van Calmthout en Michiel Landman. Beiden kwamen ze goed uit de opening en de paarden en torens werden geruild. Met beiden een dame en twee lopers was het zoeken naar openingen. Misschien dat de pionnen van Michiel iets beter stonden, maar Hans had met zijn dame de b-lijn onder controle. Hij probeerde met zijn dame een aanval op te zetten, maar Michiel wist deze aanval te verdedigen. Dus Hans weer terug. En Michiel ook weer terug met zijn dame. Het leek erop dat het in remise ging eindigen. Daar had Michiel geen zin in. Toen Hans zijn dame weer in de aanval bracht, bracht Michiel zijn dame buiten zijn verdediging en overzag een schaak van Hans, dat meteen de partij beëindigde. Had ik nou maar remise gepakt dacht Michiel…..Hans schreef er zelf ook nog iets over: Vandaag flink gebeukt op de damevleugel, paar kansjes niet benut, Michiel hield stand. Dan moet je berusten in remise. In plaats van het aan te bieden, dacht ik nu aan zetherhaling. Zie:

We hebben net 34 Dg6-Df7 gespeeld. 35 Db1-Db7 36 Dg6.. Michiel heeft een bloedhekel aan remises en verliest zijn veiligheid uit ’t oog. 36… Db4??

Matbeelden herkennen, stap 4, net herhaald. Na 37 De8 + schudde Michiel me vrij snel de hand. Het was eenvoudig mat in 3. Ik was nog zoveel mooie dingen van plan, verzuchtte hij. Ex Charlois clubgenoot IM Cor van Wijgerden en Ortho-pedagoog Rob Brunia, hebben 30 jaar geleden een prachtig product uitgebracht: De Stappenmethode. Iedere Pionier, die bereid is hierin wat tijd te steken, wordt daar beter van. Dus Pioniers, willen jullie je negatieve score ombuigen tot een plus score, neem contact met me op. Ik zorg dan voor een bijpassend product. hansvancalmthout@upcmail.nl of app naar 06-46424464 // Er zijn 5 stappen, na iedere stap volgt een proefexamen.

Fred van Wieringen en Jan van Baardwijk schoven het centrum volledig dicht. Om een opening te creëren moest er een risico worden genomen. Beiden hadden daar geen trek in en besloten tot remise. Dan de partij tussen Jacques Kokshoorn en Leo Stelloo. Toen ik voor het eerst naar de stelling keek, bleek Jacques een paard voor te staan. Enkele zetten later had Leo zijn koning omgelegd en feliciteerde Jacques met de overwinning.

Hierna Bonne Faber tegen Sheila de Jonge. Vaak bleken dat interessante partijen met regelmatig toch Sheila aan de winnende hand. Maar ditmaal greep ze al heel snel helemaal mis. Ze probeerde met de Bird's verdediging waarschijnlijk Bonne uit zijn theorie te halen en kwam daarbij op zeker moment (zie diagram) beter te staan. Hier had ze ...;Dg5 moeten spelen, waarna de witveldige loper weer terug had

gemoeten naar zijn uitgangsveld f1. Maar ze speelde ...;dxc3 en Bonne dacht met - bxc3 ook zijn zwaertveldige loper vrijgespeeld te hebben. De aangewezen zet is - Pxc3. Even later, toen ...;Pf6 - 0-0; a6 - La4;Lc5 - d4;La7 - Lg5 waren gespeeld, ging Sheila met ...;c6 flink in de fout. Uiteraard volgde e5 en ze raakte een stuk kwijt. Daardoor waarschijnlijk gedemotiveerd liet ze wat later toe, dat haar dame en toren op dezelfde diagonaal kwamen te staan en Bonne zijn zwartveldige loper daar tussenin kon plaatsen. Dat was te veel voor Sheila en ze gaf op.

Albert Schaefer was vorige week, na zeker een jaar, weer komen schaken en met deze partij tegen Kees Breen zag je dat het Albert nog wat aan wedstrijdritme ontbreekt. Hij kwam niet best uit de opening maar Kees had hier niet direct een antwoord op. Dus bleef hij maar constant druk op de stelling van Albert uitoefenen. Dit had effect. Materiaalwinst en uiteindelijk de partijwinst was er voor Kees.

Baris Kinis moest tegen de lusten en lagen van Wim Noordermeer opboksen en deed dat onvoldoende, met dien verstande, dat hij langzamerhand steeds meer materiaal achter raakte. Tenslotte had hij zelfs nog slechts een kale koning tegen Wim een koning, een toren, een zwartveldige loper en twee pionnen. Maar je weet het nooit, het zou nog pat kunnen worden. Het leek er veel op, dat Wim plezier had in de situatie, tenminste, op zeker moment kon hij mat in één geven maar hij speelde een andere zet. Tenslotte wist hij de koning van Baris in een hoek te drijven met zijn eigen koning in de buurt en toen gaf bij wel mat! De partij tussen Hans Maagdenberg en Sandra Schwaab duurde vrij kort en betekende toen winst voor Hans maar nog steeds schaakplezier voor Sandra! Duncan Peltenburg en Michael Smalheer hielden elkaar in evenwicht, al kwam Michael gevaarlijk binnen met zijn dame. Duncan overzag een loperzet van Michael en verloor hierdoor zijn dame. Voor Michael, die nog wat speldenprikjes te verduren kreeg van Duncan, was het nu niet lastig meer om het punt binnen te halen.

Dan, als laatste te behandelen partij, die tussen Frits van der Veeke en Ellen Akershoek. Frits heeft de laatste tijd wat partijen verloren en Ellen lijkt steeds beter in vorm te raken. Maar ditmaal wilde het haar toch nog niet lukken om nog een punt aan haar totaal toe te voegen. Winst voor Frits dus.

Dit brengt dan weer een nieuwe tussenstand.