Vorige week speelden het eerste en het derde team, met respectievelijk winst en verlies. Nu was het aan het tweede team om het eerste team na te bootsen. Dit was echter geen makkelijke opgave, Maassluis is de koploper en heeft nog geen wedstrijd verloren.
Qua openingen zou ik het een goede start noemen, bij de meeste borden ging het gelijk op of stond het zelfs beter. Een goed voorbeeld en meteen het eerste resultaat, was de partij van Michiel Landman aan bord 6. Na een langzame start van het seizoen heeft hij de smaak van de overwinning weer te pakken. Hij speelde in rap tempo en wist al snel een pion te winnen. Niet veel later ging de g-lijn open en zette Michiel snel een aanval op de koningszijde op, die zijn tegenstander niet wist te weren. Het eerste punt was dan ook snel een feit na een mooi torenoffer op g8, waarna mat niet te stoppen is, hieronder een diagram ter illustratie:
Na Tg8+;Kxg8 of Txg8 is er Dxh7#. Kortom een mooie en snelle overwinning.
Iemand die het een stuk lastiger had, was Albert Bijzitter aan bord 3. De partij ging vrij snel naar een eindspel, waarbij beide spelers een paard hadden, Albert 6 pionnen en zijn tegenstander 7 pionnen. Hoewel wit dan natuurlijk een stuk beter staat, is een remise ook nog niet uitgesloten. Het grootste probleem voor Albert was zijn tijd: iets meer dan 10 minuten en nadat er nog een pion werd gewonnen door wit was het duidelijk dat de stelling niet meer gehouden kon worden.
Direct erna viel ook ons eerste bord, Martijn van Dam. Hij speelt al een tijdje buiten zijn comfortzone, van een beetje terughoudend naar een stuk meer aanvallend, en dat speelt soms niet even makkelijk. Het begon met een Spaanse opening waar zwart een stuk meer ruimte had aan de dameszijde en wit het centrum probeert over te nemen. Het echte vuurwerk begon, toen Martijn h5 speelde, later ook h4, en zijn koning in het midden liet staan. Het leek een beetje in zijn voordeel te zijn met een paard op f4 dat niet zo makkelijk weg kon worden gehaald. Dit paard werd uiteindelijk toch geruild op d5, maar Martijn was nog niet klaar met aanvallen, want ook de g-pion werd ver naar voren geschoven. Nauwkeurig spel was toen vereist voor beide spelers en helaas was zijn tegenstander toch iets beter daarin. Nadat Martijn een toren blunderde was het dan ook snel afgelopen. Een klein lichtpuntje was de partij van Fred van Wieringen aan bord 5. Hij stond een kwaliteit voor tegen een loper en twee pionnen. Helaas zag hij geen doorbraak en werd het remise. Fred schreef hier zelf het volgende over: Teamleider Sheila had mij aan bord 5 gezet. Met de zwarte stukken moest ik het opnemen tegen Michael Kroes. Gelukkig voor mij kwam er een bekende opening op het bord. Michael kreeg wel een voor mij vervelend paard op e5. Dat belemmerde me in mijn bewegingen. Michael bracht zijn dame naar b3 en ik de mijne op b6. Michael ruilde de dames en ik kreeg een paard op b6. Michael speelde zijn pion naar b3 om het paard van b6 twee velden te ontnemen. Klein foutje want ik kon met La3 een kwaliteit winnen. Wat ook gebeurde. Michael kwam echter beter in het spel en ik moest flink verdedigen. De toren van Michael kwam, na enige afruil, binnen en ik verloor hierdoor twee pionnen. Ik had een pion op de b-lijn op een andere kleur dan de loper en viel diverse pionnen aan. Michael wilde geen pion verliezen. Het werd een herhaling van zetten en ik accepteerde het remiseaanbod van Michael. Dan weer over naar Thomas: Een derde verlies volgde toen Reinier van der Wende aan bord 2 besloot om op te geven. Wat er precies gebeurde heb ik niet helemaal gevolgd, maar voor zover ik kon zien ging hij voor een mataanval met een torenoffer. Dit werkte niet helemaal en met een toren minder valt er dan ook niet veel meer aan te doen.
Drie lange partijen bleven dan nog over, waarbij iedereen laag in de tijd kwam. In de meeste tijdnood was Sheila de Jonge aan bord 7. Ze was al onder de 5 minuten gedoken. Het was een erg lastig eindspel, met allebei de spelers een toren en tegengestelde lopers. Wit kreeg een toren op de zevende rij, wat het Sheila niet makkelijker maakte, hoewel ze zelf ook goede dreigingen had met een infiltratie met koning en toren. Het speelde helaas makkelijker voor de tegenstander en na een paar matige zetten was de overwinning voor Maassluis een zekerheid.
Hoewel het voor het resultaat niet uitmaakte waren de laatste twee partijen nog steeds belangrijk voor de bordpunten. Het waren ook van begin tot eind enkele van de meest interessante partijen van de wedstrijd, naar mijn mening.
Julian Krabbendam aan bord 8 wist de hele partij druk op zijn tegenstander te zetten en stond op verschillende momenten een stuk beter. Zeker aan de koningszijde leek het er op dat hij in enkele zetten door zou breken. Dat was echter makkelijker gezegd dan gedaan en nadat de tegenstander aan de dameskant een lijn wist te openen. was het Julian die erg moest oppassen. Aan verlies kwam het gelukkig nooit toe en tijdens het eindspel was het juist Julian die weer een stuk beter stond. Na zo lang spelen besloten beide spelers toch maar voor een remise te gaan, sinds het teamresultaat al vast stond.
Met afstand de langste partij was die van Rik Verheij aan bord 4, tegen Jos Kruidenier. Deze begon met een interessant gambiet van Rik, dat een hoop activiteit met de lopers bied. De partij bleef een lange tijd in deze balans, iets meer activiteit voor Rik en een pion voor Jos. Met deze activiteit komen dan ook trucjes opduiken en dat leverde een eindspel op met dame en toren voor Rik en twee torens en een loper voor Jos. Zwart moest toen erg oppassen om geen mat op de achterste rij en op g7 weg te geven. Het werd daarna een echte blitzpartij, met allebei de spelers nog 3 minuten op de klok. De spanning werd misschien een beetje veel voor Rik en hij besloot om de positie te transformeren naar dame tegen toren en loper en allebei de spelers nog een g en h-pion. Dit werd snel remise.
Hiermee werd de eindscore dus een 2½-5½ verlies voor de Pionier 2. Qua ratingsverschillen zou je het een terechte score mogen noemen maar, gezien de partijen, misschien een lichte teleurstelling. Dit maakt de volgende partij tegen De Zwarte Pion extra belangrijk, deze vindt plaats op 24 maart.
Met dank aan Thomas voor zijn bijdrage volgt er nu het wedstrijdformulier:
Jan van Baardwijk bleek een maatje te groot voor Kees Breen. Jan had wel weer wat moeite met de klok maar Kees wist daar geen misbruik van te maken en verloor de partij dus. Een ander verhaal was de partij tussen Leo Stelloo en Baris Kinis. Beiden willen graag de nodige tijd besteden aan hun zetten maar Leo kwam steeds beter te staan. Zijn materiaalvoordeel mondde tenslotte uit in de voorsprong van een volle toren plus twee pionnen op de koningsvleugel. Met die toren wist hij de zwarte koning van de koningsvleugel af te snijden en zodoende kon zijn g-pion tenslotte ongehinderd naar diens ultieme wens (promotie tot dame) marcheren. Die achterstand was nog niet genoeg voor Baris en Leo moest hem eerst mat zetten voor er felicitaties volgden. Hierna de aandacht voor Michael Smalheer tegen Frits van der Veeke en Frits probeerde met zijn Haagse bluf Michael te intimideren. Maar dat wilde hem niet voldoende helpen en zo kwam hij een beetje in moeilijk vaarwater terecht. Dat betekende dat zijn koning halverwege het bord kwam te staan op de koningsvleugel. Daar liep hij - na een torenschaak - met open ogen in de matval. In plaats van op zijn schreden terug te keren liet hij zich tenslotte op h3 mat zetten.
Dan nog drie partijen met alle drie winst voor zwart. Wim Noordermeer was deze partij niet opgewassen tegen Duncan Peltenburg, Sandra Schwaab niet tegen Dennis de Graaf en Ellen Akershoek niet tegen jeugdspeler Timo van Kesteren. Dat is overigens geen schande, dat overkwam overigens ook een viertal jeugdspelertjes bij het Alblasserwaardtoernooi op zaterdag in Sliedrecht. Daar won Timo een groep met 4½ uit 5. Er was daar meer Pioniersucces, ook Lotte Verbeek wist een groep te winnen door al haar 7 tegenstanders in haar groep te verslaan! Minder goed verging het overigens Pieter-Hugo Grinwis, hij werd voorlaatste in zijn groep met 1 uit 7. Zou dit betekenen dat er, na Ernst Jan Pluim Mentz en Tim van Huizen weer nieuw talent naar de senioren doorstroomt? Timo is er al mee bezig!
Ook ditmaal is er weer een nieuwe tussenstand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten