HHC r.21

Met een goed bezette opkomst kon er ook een begin worden gemaakt met de kwartfinale van de interne bekercompetitie. Ook wilde een jeugdlid zijn krachten wel eens meten met de senioren. Zijn schooltijden op de vrijdag na de schaakavond lieten dat nu toe.

De loting voor de interne bekercompetitie had vooraf beslist dat er in de kwartfinale ook twee ontmoetingen tussen vader en zoon plaats zouden vinden. De eerste daarvan kon meteen deze avond worden gespeeld en wel tussen vader Jan en zoon Thijs van Dam. De bedenktijd wordt op basis van de rating berekend, dus kreeg Jan er wat meer van, vergeleken mrt Thijs, die zijn sporen al heeft verdiend in de KNSB-competitie. Daarin komt hij uit voor het eerste team van Spijkenisse. Ondanks dat verschil in bedenktijd werd het ratingverschil toch wel duidelijk, gaande beide partijen. Ze werden namelijk beide door Thijs gewonnen, zodat hij doorgaat naar de halve finale. Daarin komt hij tegen de winnaar van de andere loting, die ook deze avond kon worden beslist. Dat ging tussen Martijn van Dam en Ernst Jan Pluim Mentz en in hun partijen speelde de bedenktijd dezelfde rol als in de voorgaande. Ook hier bleek de speler met de lagere rating (Martijn) aan het kortste eindje te trekken, ook hij verloor beide partijen. Dus werden er al twee spelers met de achternaam Van Dam uitgeschakeld, wat een groot verschil is met vorig jaar. Toen werd Thijs namelijk bekerwinnaar en werd Martijn in de halve finale uitgeschakeld door de andere finalist van toen (Tim van Huizen). Wel weer een verschil met toen is, dat Ernst Jan niet meespeelde.

Dan verder met de interne competitie en daarin was nu de toppartij tussen Thomas Ammerlaan en Jan van Huizen. Helaas geen analyse van Thomas ontvangen ditmaal. Misschien vond hij zijn resultaat niet om over naar huis te schrijven, dus moet er hier maar mee worden volstaan dat hij in de loop van de partij een kwaliteit achter raakte, wat er waarschijnlijk de oorzaak van zal zijn geweest dat hij de partij verloren heeft en Jan zodoende is geklommen naar de tweede plek op de ranglijst, achter Ernst Jan. Hierna komt de partij tussen Albert Bijzitter en Maurits Leentvaar. Albert is de laatste tijd weer wat aan het klimmen op de lijst en dan kom je sterkere tegenstanders tegen. Zo ook nu want Maurits bleek een maatje te groot voor hem. Het werd dus verlies. Gelukkig komt er nog wel enig commentaar op partijen binnen, zo ook van de partij tussen Fred van Wieringen en Jaap Santifort. Niet, zoals je misschien zou verwachten van eerstgenoemde maar Jaap klom hiervoor in de pen: Partij Fred tegen Jaap, met verslag van Jaap: Het is moeilijk manoeuvreren op een vol bord! Fred, met de witte stukken,  heeft gekozen voor een opmars van de witte pionnen op de koningsvleugel. Het deed me denken aan de schildmuur die de Vikingen gebruikten om de vijand te lijf te gaan. Je ziet het gebeuren en je wordt achteruit gedrukt als je er niets tegen doet. Daarom had ik f5 gespeeld om de formatie te ontregelen. Er moest een bres in de muur, desnoods ten koste van een pion! En zo geschiedde, Fred won een pion en kwam slechter te staan dankzij de open g-lijn waar de dame van Jaap dankbaar gebruik van maakte. De zwarte loper op d4 kan trouwens niet worden geslagen vanwege de dreigende penning van het paard op c3. Je zult het niet geloven maar het paard op h7 was het stuk waarmee Jaap de partij won!

Dan de beurt aan Julian Krabbendam tegen Bonne Faber. Dit werd in eerste instantie het elkaar een beetje aftasten, waarbij Julian een pion had kunnen winnen, wat hij klaarblijkelijk niet aandurfde. Althans, hij deed het niet. Bonne had het in eerste instantie niet gezien en toen hij de gelegenheid kreeg maakte hij daar direct gebruik van door met de pion te slaan.

Een toch wel belangrijke fase in de partij werd bereikt in bovenstaande positie. De witte loper zit soort van opgesloten, dus speelde Bonne hier ...;Ph5 en - misschien noodgedwongen - ruilde Julian paarden op c6. Maar hierdoor werd de c-pion van Bonne wel zwak en daarom ging het lange tijd. Julian speelde hier - Tc1 en Bonne sloeg op f4. Er moest eigenlijk wel et de g-pion worden teruggenomen omdat anders - exf4;Db6 - Pa4;Dxd4 - Dxd4;Lxd4 met pionverlies zou kunnen volgen. Nu ging het gevecht om de c-lijn verder met verdubbeling van de witte torens op die c-lijn, de witte dame naar a4 en het paard eerst via a4 naar c5. De witveldige zwarte loper was inmiddels naar b7 gespeeld en de andere loper ging naar f8. Misschien bang geworden voor het slaan hiermee op c5 speelde Julian - Pxb7, een beetje tot opluchting van Bonne. Nu kreeg de stelling enigszins een remisekarakter wegens ongelijke lopers en dat bood Bonne enkele zetten later ook wel aan in de volgende stelling:

Maar Julian bleek nog mogelijkheden te zien, gezien zijn weigering. Dat deed hij met - Lf1 met de dreiging Lxb5 en minstens pionverlies. Goede raad was dus duur voor Bonne en hij speelde ...;Ld6, wat de dreiging teniet deed. Er werden nog een aantal pionnen geruild op de koningsvleugel en Julian kreeg zijn loper op e4, waarna hij "eindelijk" de c-pion wist te winnen. De torens werden geruild op de c-lijn en het volgende diagram ontstond:

Dit lijkt al vrij zeker remise te worden maar Julian wilde nog wat proberen met - Lxb5;Kxb5 - a4+; Kb6 maar nu is het echt remise en drie zetten later erkende Julian dat ook. Zoals meestal na een partij speelde hij het nog eens na met zijn mobieltje en dat programma gaf aan dat beide spelers toch nog een nauwkeurigheid van 90% hadden gehaald!
Dan krijgen we partijen met enig commentaar door Fred: Sheila de Jonge en Jan van Baardwijk speelden weer eens tegen elkaar. Beiden openden goed en in het middenspel wist Jan materiaal te winnen. In het eindspel gaf hij schaak met zijn toren, maar zag over het hoofd, dat Sheila deze toren kon pakken. Nu stond Sheila een kwaliteit tegen een pion voor. Jan wist beide stukken te ruilen en er bleven alleen pionnen en een koning over. Jan had een pion extra en kon hierdoor de partij winnend afsluiten. Tot frustratie van Sheila. Leo Stelloo kwam strompelend naar de vereniging om zijn schaakpartij te spelen. Last van zijn lichaam belette Leo niet om de uitdaging tegen Ad van der Ree aan te gaan. En Leo deed dit prima! Ad wist wel een aanval op te zetten en de koningsstelling te breken, maar Leo hield stand tot het einde. Met een gelijkstaande stelling bood Ad remise aan. Leo wilde echter verder spelen. Had hij de remise maar aangenomen, want door een verkeerde zet wist een pion van Ad te promoveren tot dame. Hierna was het snel afgelopen.

Rik Verheij en Jacques Kokshoorn zullen nog niet veel tegen elkaar hebben gespeeld. Het ging vrij lang op het oog gelijk op maar Rik wist tenslotte toch voordeel te halen via druk op pion d6. Hierna kreeg Jacques de mogelijkheid de dames te ruilen, wat hij dan ook deed. Maar hij had beter iets anders gespeeld. Nu had hij te weinig materiaal om z'n pion te verdedigen en die viel dan ook. Een aantal zetten later zag Jacques het nutteloze van verder spelen in en hij gaf dan ook op.

Van Kees Breen tegen Frits van der Veeke en Hans Maagdenberg tegen Michael Smalheer is helaas niets bekend, alleen de uitslag: Kees en Michael wonnen beiden. Dan weer even Fred aan het woord: Jeugdlid Timo van Kesteren wilde zijn krachten meten met de senioren. Hij trof in Wim Noordermeer een ervaren schaker. Spelende met het jeugdtempo wist Timo goed partij te geven tegen Wim. In het eindspel kwam hij zelfs beter te staan. Toen hij met een mooie zet de toren van Wim met schaak kon winnen, was de partij meteen afgelopen. Wim gaf namelijk op. Een mooi prestatie van ons jeugdlid Timo! Dennis de Graaf en Baris Kinis waren aan elkaar gekoppeld. Ik heb alleen het einde van de partij gezien. De koningsstelling van Dennis lag helemaal open en daar wist Baris wel raad mee. Baris won uiteindelijk de partij. Dennis vond dat Baris het einde mooi had gespeeld. Zeer sportief, Dennis!

Als laatste dan Ellen Akershoek tegen Sandra Schwaab. In die partij gebeurde het nodige dat Max Euwe ons vroeger niet heeft geleerd. Zo liet Ellen enkele zetten lang een loper en prise staan zonder dat daar een goede reden voor was en wat later werd een toren van haar aangevallen. Daarmee had ze een loper kunnen slaan maar ze speelde die toren achteruit i.p.v. vooruit naar de loper. Maar tenslotte wist ze een mooi mat op de onderste rij in de stelling te brengen, zodat ze haar eerste overwinning sinds het begin van haar lidmaatschap in de boeken bracht! Ze vierde die winst met een dansje voor ze naar huis ging. Nu is het dus aan Sandra om de woorden van Rowwen Heze waar te maken.

Ook nu weer een nieuwe tussenstand.