HHC r.11

Het aantal aanwezigen was deze avond net iets groter dan het aantal afwezigen. Dit betekent dus dat iets meer dan de helft van het aantal leden de moeite had genomen hun donderdagavond te besteden aan ons edele schaakspel. Ook weer een avond, waarop iemand liet blijken interesse in de club te hebben en voor het eerst een partij kwam spelen bij De Pionier.

Deze avond waren er alleen maar interne partijen. De beide sterkhouders van de club waren afwezig, zodat Martijn van Dam en Jan van Huizen ditmaal de spits mochten afbijten. Zoals gebruikelijk werd daarvan slechts het laatste deel van het middenspel en het eindspel gezien. In dat deel van het middenspel, waarbij Jan veruit de meeste tijd had gestoken tot dan toe, lag het zwaartepunt van de partij rond de "hoekvlag" aan de kant van de witte damevleugel. Daar had Jan de mogelijkheid tot eeuwig schaak maar hij wilde blijkbaar meer want een poosje later was de hoekvlag helemaal ontruimd en stonden nog slechts de beide koningen en voor Martijn nog twee pionnen en voor Jan nog drie. Maar de koning van Jan stond er veel beter voor, wat voor Martijn de reden was om de partij op te geven.

Dan Jan van Dam en Thomas Ammerlaan, waarbij laatstgenoemde momenteel de pannen van het dak aan het spelen is! Dat heeft Jan ook gemerkt in deze partij en Thomas schrijft er over: Een relatief korte partij en een opening waar ik erg bekend mee was. Jan maakte een klein foutje op zet 8, want i.p.v. Pbd2 is het beter om Lf4 te spelen, zodat Ld6 van zwart meteen kan worden afgeruild. Na Pbd2 echter krijg ik een erg sterke loper op d6 en een makkelijke positie om te spelen. De grootste fout van Jan was om snel Pe5 te spelen, want hij zag Pxd4 over het hoofd.

Nu hij een pion achter liep probeerde hij nog een aanval op te zetten tegen mijn koning. Dit wist ik goed te weren en we kwamen in de volgende stelling:

Hier speelde ik een mooi pionoffer met 18....b5! en nadat Jan de pion nam speelde ik Pxd4. Als ik direct Pxd4 had gespeeld, dan had Jan 19. Le3 en verdedigt hij de eerste rij en valt mijn paard aan en zou de positie weer gelijk zijn. Met de dame nu op b5 is het een ander verhaal, want nu valt mijn paard de dame aan. Verder werd nog gespeeld: 20. Df1 Txc1 21. Txc1 Dxg5 22. Ld3 Le2. Nog mooier was 22.... Pf3 voor mij, wat mat in 17 zou zijn. Na Le2 gaf Jan op, want na 23. Lxe2 Pxe2+ 24. Dxe2 Dxc1+ eindig ik met een toren extra.

Dan de jeugd tegen elkaar, Tim van Huizen als het laagste bord van het eerste team tegen Julian Krabbendam, het laagste bord van het tweede team. Daar zou je eigenlijk verlies voor Julian verwachten maar het pakte anders uit want Julian wist de partij te winnen en komt daardoor in de top vijf van de ranglijst, terwijl Tim afzakt tot nog net in de top twintig.

Maurits Leentvaar had weer eens tijd gevonden om een partijtje te komen spelen en trof daarbij Sheila de Jonge tegenover zich. Dat Sheila geen gemakkelijke tegenstandster is zal hij inmiddels wel weten. In deze partij echter kreeg hij een aanval op haar koningsstelling met een paard en de dame en daar had Sheila uiteindelijk niet van terug.

Hierna krijgen we Michiel Landman tegen Bonne Faber, wat in het verleden vaak moeilijke partijen voor beiden waren. Nu echter blunderde Michiel al binnen 10 zetten zijn zwartveldige loper weg zodat het een makkelijk partijtje voor Bonne zou moeten worden. Maar dat was het nauwelijks en Michiel kon zelfs nog een matdreiging in zijn spel inbouwen! Maar dat werd goed opgelost en Michiel ging een beetje verder met de mogelijkheid scheppen tot afruil van materiaal, wat alles wat eenvoudiger maakt. Toen hij dan ook aan het slot van de partij zijn vrijpion op de a-lijn weggaf was het afgelopen en gaf hij ook meteen de partij op.

Albert Bijzitter moest tegen Frits van der Veeke opboksen en leek het daar moeilijk mee te hebben. Althans, hij gebruikte erg veel bedenktijd en Frits daarentegen speelde relatief (te) snel. Dat kwam ook tot uiting toen hij de gelegenheid bood tot een paardvork en dus damewinst voor Albert. Maar Albert zag dat niet en sloeg in plaats daarvan een pionnetje. De stelling werd toch steeds beter voor hem, hoewel Frits verder goed partij bleef bieden. Maar dat houdt op zeker moment op en dus wist Albert deze partij tenslotte te winnen.

Het lijkt er een beetje op, dat Baris Kinis de weg omhoog heeft gevonden en dat mocht hij nu bewijzen tegen Leo Stelloo. Maar Leo kan ook wel eens moeilijk te bespelen zijn en daar plukte Baris in deze partij een beetje de wrange vruchten van. Hij werd enigszins vastgezet op de koningsvleugel en daar wist hij niet de goede oplossing voor te vinden. Toch kreeg hij nog een kans toen Leo een loper op een veld plaatste, waarvandaan er geen veilige velden voor waren. Die loper werd dus aangevallen met een pion. Maar Leo vond een oplossing door het offer van zijn andere loper (met schaak) en kon daardoor een matdreiging in de stelling inbouwen. Daar had Baris niet van terug en even later werd hij door Leo mat gezet.

Wim Noordermeer wist Michael Smalheer het leven een poosje zuur te maken. Daar wist Michael niet de juiste oplossing voor te vinden. Dat betekende tenslotte opgave van de partij door hem.

het zal er toch een keer van moeten komen dat Ellen Akershoek een positief resultaat weet te boeken. Ze wordt tenminste bijna elke week tijdens het jeugdgebeuren bijgespijkerd door Albert Bijzitter maar tot dusver heeft dat nog geen goede vruchten voor haar afgeworpen. Ook deze avond werd het nog eens een verliespartij tegen Duncan Peltenburg.

Dan, last but nog least, de in de club geïnteresseerde belangstellende. Dennis de Graaf kwam op de manier de zaal binnen, waarvan je zou verwachten dat hij zich binnen enkele weken verkiesbaar zou willen stellen voor een bestuursfunctie!? Maar Hans Maagdenburg leek daar een stokje voor te willen steken. Althans, al vrij snel wist hij Dennis te dwingen de partij op te geven. Nu wordt het dus afwachten of Dennis een vervolg wil breien aan deze opkomst.

Wel hebben we een nieuwe tussenstand.