Het tweede optreden in klasse 2B van het gepromoveerde tweede Pionierteam. Het eerste optreden had redelijk tot tevredenheid gestemd, zou het volgende ook tevreden spelers laten zien? Daarnaast natuurlijk ook een aantal huishoudelijke partijen, waarin een enkele verrassing te noemen is.
Over de RSB-wedstrijd laat Fred van Wieringen zijn licht schijnen: Donderdagavond
kwam RSR Ivoren Toren 2 uit Rotterdam op bezoek bij De Pionier in de
Petrakerk. De wedstrijd tegen De Pionier 2 stond op het programma.
Beide teams hadden in de eerste ronde gelijkgespeeld. Maar de
gemiddelde rating van de Rotterdammers was wel 70 punten hoger. Het
werd dus een zware wedstrijd voor De Pionier 2.
Nadat
wedstrijdleider Thomas Ammerlaan om 20.10 uur de klokken liet
starten, was het muisstil in de zaal. Alleen spelers van de interne
competitie moesten nog plaats nemen. Aan bord 4 speelde Hans van
Calmthout tegen Zoran Ristanovic. De partij ging gelijk op en er werd
al snel tot tot remise besloten (½-½).
Fred
van Wieringen mocht aan bord 5 met zwart aantreden tegen Vicente
Romero. De opening liep voor hem voor geen meter. Na 10 zetten al
twee tempi verloren en de grip op het centrum kwijt. Dit resulteerde
in het verlies van twee pionnen, dit terwijl Vicente bijna geen tijd
verbruikte. Toen Fred later een paard verloor gaf hij op (½-1½).
Julian
Krabbendam speelde aan bord 8 een goede partij. Tegen de met zwart
spelende Esko Baldé ging het gelijk op. Julian gaf later aan dat hij
wat goede voortzettingen had gemist. Toen Esko de c-lijn in handen
kreeg was het snel gebeurt. Met enkele dreigingen werd Julian “achter
de paaltjes” mat gezet (½-2½).
Daarna
was teamleider Sheila de Jonge aan de beurt om haar meerdere te
erkennen in haar tegenstander. Aan bord 7, tegen Leo Veth, werd
Sheila overrompeld door het binnendringen van dame en toren.
Ondekbaar mat was het gevolg (½–3½).
Michiel
Landman was de volgende .… Aan bord 6 speelde hij tegen
oud-competitieleider Arrian Rutten. Michiel had in het begin wat
kleine kansjes, maar Arrian wist dit te pareren en veroverde twee
pionnen. Dit was teveel voor Michiel en hij gaf op (½-4½).
De
wedstrijd was hiermee verloren, maar er waren nog drie partijen
bezig. Waaronder Reinier van der Wende, die aan bord twee een veel te
sterke Bas Muntslag tegenover zich had. Bas wist in het middenspel
een kwaliteit te winnen en later verloor Reinier diverse pionnen,
zodat er weer een verliespartij voor het Pionierteam was (½-5½).
Albert
Bijzitter speelde aan bord 3 tegen Leonardo Ayala, die 100
ratingpunten meer had. Albert had een stuk meer tegen twee pionnen,
maar dit waren wel twee vrije centrumpionnen. Met de torens op de
laatste lijnen wist Ayala nog twee pionnen te veroveren. Albert
feliciteerde hem met de overwinning (½-6½).
Als
laatste had Martijn van Dam het lastig aan bord 1, tegen Jungbin Lee.
Ook daar viel de beslissing aan het einde. De dame en de toren
zorgden ervoor dat er een ondekbaar mat ontstond. Zo werd de
eindstand ½-7½. Een wedstrijd om gauw te vergeten!
Nog wel het wedstrijdformulier:
Kon er wat vrolijker teruggekeken worden op de gespeelde huishoudelijke partijen? Dat is natuurlijk wel betrekkelijk want als je verloren hebt ben je sowieso niet zo tevreden. Aangezien het tweede team speelde vielen er in het midden van die competitie een aantal spelers weg, zodat enkele partijen normaal gesproken minder snel ingedeeld zouden zijn. De eerste te bespreken partij is die tussen Jan van Huizen en Bonne Faber. Het werd hun zoveelste partij in een lange rij, met vooral de laatste tijd een overwinning voor Jan. Hierdoor begon Bonne met enig lood in zijn schoenen aan de partij. Maar het viel reuze mee voor hem. vooral toen Jan - naar eigen zeggen - even meer aandacht besteedde aan zijn koffie dan aan de stelling op het bord:
In deze positie speelde Jan namelijk, een beetje à tempo, de zet - Pf3?! Een zet, die hij al een poosje van plan was, vandaar. Het zal dus best wel even schrikken voor hem zijn geweest toen Bonne ...;Lb5 speelde. Na - De3 speelde Bonne eigenlijk wat te snel ...;Lxf1 want ...;f4 zou ietsje beter zijn geweest. Dat werd, na - Txf1 wel gespeeld overigens. In de volgende positie had Jan - Dd2 gespeeld om pion f4aan te vallen. Hij zal gerekend hebben op het iets minder goede ...;Txh4 maar Bonne speelde ...;Dxh4 en kwam veel beter te staan. Maar het vervolg werd minder goed. Na het verder gespeelde logische ...;Dg3 - Tf2 (eerder was al - Tf1 gespeeld) had er ...;Th3 - a3 (bijv.);Txg4 - fxg4;Dh2+ gespeeld moeten worden. Maar als je die combinatie niet ziet, dan ga je voor ...;Tf5 om de f-pion nog eens te dekken. Zo verging het Bonne dus en omdat Jan voor zichzelf kansen probeerde te scheppen bood hij toen - na het terughalen van de dame en nog rekening houdend met dat lood uit het begin - maar remise, wat enigszins schoorvoetend werd aangenomen.
Jan van Baardwijk mocht het nu opnemen tegen Ernst Jan Pluim Mentz en daar probeerde hij maar het beste van te maken. Ernst Jan kwam met zijn beide paarden de stelling van Jan onveilig maken. Daarmee wist hij langzaam maar zeker de stelling van Jan te slopen. Er werd materiaal geruild en een pion gewonnen. De koning van Jan werd de open ruimte in getrokken en daar onder vuur genomen. Dat betekende uiteindelijk verlies van de partij voor Jan.
Dan Wilco Baartmans tegen Jaap Santifort en daarover stuurde Jaap het volgende in: De partij was verre van
vlekkeloos. Beide spelers hebben al meerdere kansen gemist. Maar op een
gegeven moment kwam de volgende stelling op het bord: Wilco, die met wit
speelt, had al twee keer dezelfde stelling gehad.
Als hij opnieuw - Pf7+ zou zetten dan was remise een feit. Maar
hij zag een nog een kans, namelijk - Pxc4+;dxc4 - Txe7! Een mooi
offer! Deze toren kan niet worden genomen vanwege Lc5+. Jaap reageerde
met …;c5 - Lxc5;Kxc5 - Txg7; Ta1+ en de de partij
kantelde in rap tempo. Jaap won uiteindelijk dankzij een dreigende
promotie van de c-pion.
Hierna kwam Leo Stelloo tegen Frits van der Veeke en daarmee had Leo het moeilijker dan verwacht. Frits kreeg een toren op de achterste rij (op e1) en Leo kon daar met zijn koning naar toe. Maar Frits had eerder al met een pion geslagen op d3 en kon nu met d3-d2 de toren ondersteunen en een zet later hier een dame mee halen. Maar Frits zag dat niet en speelde de toren weg naar b1 om zodoende pionnen van Leo op de damevleugel aan te vallen. Maar de voorsprong van Frits qua stelling bleek zo groot, dat Leo op een gegeven moment niet anders kon dan opgeven.
Wim Noordermeer mocht het proberen tegen die andere Frits (Wilschut) en deze Frits is de laatste tijd goed in vorm. Dat toonde hij nu ook tegen Wim en wist daarmee een remise uit het vuur te slepen!
Hierna de strijd tussen Hans Maagdenberg en Baris Kinis. Hans heeft heel wat jaren niet meer geschaakt en moet er dus weer helemaal "in" komen. Dat blijkt wel uit het feit, dat hij eerst een loper wist te winnen maar die voorsprong wat later weer kwijtraakte, ja zelfs een kwaliteit achter kwam. Baris kwam langs de h-lijn opzetten met een pion, die nog tegengehouden kon worden met een door een loper gedekte pion op h2. Vrij lang leek het er op, dat Baris niet zou zien dat hij zijn toren moest geven voor die pion en de loper, op zeker moment echter zag hij het wel en haalde dus een dame. Nu, met een dame voorsprong was het pleit snel beslecht met winst voor Baris.De laatste partij is die tussen Michael Smalheer en Duncan Peltenburg. Niet zo vaak lukt het Michael om een partij te winnen. Deze partij werd daar een uitzondering op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten