Op maandag 25 maart toog het eerste team van De Pionier richting Sommelsdijk om de degens te kruisen met het team van De Zwarte Pion. De speellocatie was veranderd en het was even zoeken voor sommigen. Gelukkig was iedereen er ruim voor 8 uur zodat er een praatje gemaakt kon worden met de tegenstanders. De meesten kennen we al jaren vanwege het legendarische KGO toernooi. Na wat inleidende woorden van de wedstrijdleider werden de handen geschut en de klokken aangezet. Teamleider Jan van Dam had gekozen voor grotendeels dezelfde opstelling als de laatste keren. Alleen was, door het ontbreken van Thijs van Dam, Thomas Ammerlaan opgeschoven naar het tweede bord. En reservespeler Martijn mocht aan bord 7 plaats nemen.
De wedstrijd wordt, traditiegetrouw, in volgorde van uitslag besproken. Toen de klok op 20:40 stond en iedereen net zijn eerste koffie had genuttigd, had Ernst Jan al gewonnen, aan bord 1, tegen Mark Lagendijk (1672). Ernst Jan overspeelde zijn tegenstander en dat leverde zoveel ontzag op, dat Mark snel de vlag streek. 1-0 is de tussenstand.
Als tweede partij was Jan van Huizen klaar, aan bord 5. Ook hij won mooi met een torenoffer en tegenstander Daniel Mulder (1757) zei nog hardop: "Is dat wel goed?" Maar het antwoord kwam 2 zetten later, het was goed! 2-0 stond er op het scorebord.
Zoon Tim aan bord 8 had een mooi toren eindspel tegen Bart Loosjes (1732) en Tim speelde dat beter uit zodat ook hij het punt binnen hengelde, 3-0 was de nieuwe tussenstand. Het ging erg lekker maar nooit te vroeg juichen. Dat hadden we een vorige keer wel geleerd.
Aan bord 6 had Rik Verheij het moeilijk tegen Cesar van Prooijen (1770). Hij kreeg twee geweldige lopers tegen zich, die naar de koning van Rik aan het kijken waren. Het lukte Rik om die lopers te neutraliseren, maar dat ging wel ten koste van de stelling. Rik gaf zijn tegenstander de hand, ten teken van overgave. 3-1 op het scorebord.
Als vijfde was Jaap Santifort klaar met z'n partij aan bord 3. Ondanks dat het materiaal nog in evenwicht was, had hij een matnet geweven waar de tegenstander, Frans Frishert (1787) niet meer uitkwam.
Zie diagram, na Dc5. Zwart gaf op. Mat in een paar zetten is onvermijdelijk. 4-1 als tussenstand.Kort daarna kreeg Jan van Dam aan bord 4 de felicitaties van zijn tegenstander Ivo Lagendijk (1831). Ook hier een gelijke stelling qua materiaal, met als enige verschil dat de tijd van Ivo op was. Nog twee seconden op de klok waren net voldoende voor een handdruk. 5-1 op het scorebord en de twee wedstrijdpunten zijn binnen!
Als zevende was invaller Martijn klaar, toevallig ook aan bord 7. Hij won van Harmen Joppe (nog geen rating) dankzij een pluspion, die Martijn al vroeg in de partij had gewonnen. Hoe het daarna verder ging is de verslaggever ontgaan. Wel 6-1 als tussenstand.
En toen was er nog één partij bezig. Aan bord 2 speelde onze Thomas tegen Adriaan Tieleman (1989), de sterkste speler van De Zwarte Pion. En Thomas verloor al redelijk snel een pion middels een trucje. Daarna viel er nog een pion en de partij was eigenlijk wel gespeeld, althans dat dacht de neutrale toeschouwer en ook tegenstander Tieleman. Maar toen pas ging Thomas echt schaken! In plaats van rondwandelen bleef Thomas aan tafel zitten en focuste zich volledig op de partij. En dan zie je dat hij talent heeft. Hij veroverde met aanvallend spel een pion terug en hij was weer helemaal in de partij! Wat volgde was een paard - toren eindspel met steeds minder pionnen. Helaas was de laatst overgebleven pion er één van Tieleman en bezig aan een mooie wandeling richting de overkant. Toen gaf Thomas op. De eindstand was 6-2 en dat was eigenlijk redelijk volgens verwachting. De Zwarte Pion is door deze uitslag bijna zeker van degradatie en De Pionier doet nog mee in de strijd om het kampioenschap in de eerste klasse. Dat is meer dan vooraf gedacht. En omdat De Pionier ook nog in de RSB beker zit, in de halve finale, is het sowieso een mooi seizoen voor de jarige Pionier (50-jarig bestaan in juni).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten