Op een vrijdagavond toog het vaste eerste achttal van De Pionier naar Spijkenisse voor een RSB- wedstrijd in klasse 1B. Vooraf is nooit duidelijk hoe sterk de tegenstander is. Ze hebben ontzettend goede spelers, maar er zijn ook veel wisselingen in hun opstelling. Teamleider Jan van Dam koos er in ieder geval voor om ons team in de vaste volgorde op te stellen. Dus 1 Ernst-Jan, 2 Thijs, 3 Jaap, 4 Jan vD, 5 Jan vH, 6 Rik, 7 Thomas en 8 Tim.
De partijen worden hierna in volgorde van uitslag behandeld, zodat het wedstrijdverloop goed duidelijk wordt. Als eerste was Jaap Santifort klaar aan bord 3. Evenals vorig jaar moest hij tegen Fabian van Buuren (2061) spelen. Toen verloor hij en nu moest hij opnieuw zijn meerdere erkennen in Fabian. Na een vroeg pionverlies werd hij achteruit gedwongen en eigenlijk compleet van het bord gespeeld. Dan zie je de ruim 300 ratingpunten verschil in kwaliteit. Dus we begonnen slecht. Ondertussen werd er aan alle borden hard gevochten. Met heel veel tijdvoordeel overspeelde Thomas Ammerlaan zijn tegenstander aan bord 7, Peter Leentvaar (1572) en een mooi loperoffer, in ruil voor promotie, was de genadeslag. Thomas kreeg de hartelijke felicitaties van zijn tegenstander. Daarmee is Thomas meteen van die hatelijk nul af. Vervolgens was het Jan van Huizen, die aan bord 5 een stuk voor stond maar wel een aanval van zijn opponent Rob Kalkman (1842) te verduren kreeg. Maar na verdere afruil bleef het voordeel voor Jan en werden de handen geschud ten teken van overgave. Het eindspel was gewonnen voor Jan en dat geloofde de tegenstander verder wel. De tussenstand was hiermee 2-1 voor De Pionier.
Een enorm spektakelstuk ontstond aan bord 1. Ernst Jan Pluim Mentz offerde met wit een stuk voor een gigantische aanval. Hoe de zwartspeler Jordy Lahaye (2067) ook zijn best deed, hij kwam alleen maar slechter te staan. Jordy gaf het stuk terug en probeerde zijn kwetsbare koning te verhuizen naar de damevleugel. Maar we kennen allemaal het liedje “Vluchten kan niet meer” van Frans Halsema en Jenny Arean. En Ernst-Jan joeg de koning verder op. Middels een kwaliteitsoffer kwam hij binnen. Zo leek het althans, maar juist dit offer bleek niet goed genoeg. Met een passieve koningszet als Kh1 had wit beslissend voordeel kunnen krijgen. Door die verkeerde keuze moet Ernst-Jan genoegen nemen met remise door eeuwig schaak. 2.5-1.5 stond op het virtuele scorebord. Bij analyse van de partij (te zien op bijgaande foto) bleek pas hoe mooi de partij was geweest. Een gevecht op hoog niveau!
Aan bord 8 was Tim van Huizen bezig om zijn tegenstander te slopen. Ook had hij meer dan een half uur tijdsvoordeel. De jeugd speelt snel en vergroot daarmee de druk bij de tegenstander. Met een toren tegen drie pionnen ging Tim het eindspel in. De koning van tegenstander Patrick Meijer (1698) werd afgesloten door Tims toren en zijn koning kon pionnen gaan oprapen. Daarmee was de partij wel beslist. Weer een punt voor De Pionier, 3,5-1,5.
Aan bord 2 was Thijs van Dam tegenover Job Verheul (2036) gezet. Ze kennen elkaar goed omdat ze samen ook in de KNSB-competitie spelen. Het was een dynamische stelling, waarbij Thijs een pion achter kwam maar die daarna weer terug veroverde. Voldoende om de vrede te tekenen tussen de schaakvrienden. Met de vier bordpunten was er nu al sprake van een geslaagde avond! Want Spijkenisse was, met gemiddeld 100 elopunten meer, natuurlijk de favoriet. Toen waren er nog twee partijen bezig. Zouden Rik of Jan vD nog een halfje weten te sprokkelen? Voor Rik Verheij aan bord 6 was dat erg lastig. Zijn opponent Semen Minyeyevtsev (2071) was erg goed en kreeg twee vrijpionnen aan de rand van het bord. Ondanks goed verdedigen van Rik kwam hij toch in de knel. En moest de vlag strijken. Geen schande tegen zoveel schaakgeweld! 4-3 stond op het virtuele bord en er was nog één partij bezig. We zaten in de tijdnoodfase en dan kun je maar één naam noemen: Jan van Dam. Hij haalt het maximale uit zijn contributie door zijn lange partijen. Op een gegeven moment stond op de klok aan bord 4 ongeveer 20 seconden voor beide spelers. Wel met 15 seconden voor iedere zet erbij. En het gekke was dat de tegenstander Jona van der Geld (1752) gewoon bleef noteren! Dat kost zo een handvol seconden per zet. Maar hij bleef uiterst koel en had een duidelijk winstplan. Ondanks het gelijke materiaal kreeg onze Jan een aanval met een dreigende vrijpion te verduren. Jan deed zijn best maar de klok draaide sneller dan de hersens van Jan en hij ging door de vlag. Daarmee was de eindstand gekomen op 4-4. Reden om even af te koelen met een Hertog Jan en gezellig met de leden van Spijkenisse na te praten. We hebben meer bereikt dan vooraf gedacht. De Pionier staat op een gedeelde derde plaats in de tussenstand en heeft nog 2 wedstrijden tegen de op papier zwakkere tegenstanders te goed. Dat zou voldoende moeten zijn voor handhaving. En misschien wel meer dan dat! Maar kijk eerst maar eens op het wedstrijdformulier:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten