Weer een avond met een mooie opkomst. Als vereniging met momenteel 36 leden mag het spelen aan 12 borden toch wel succesvol worden genoemd? Ook mocht er weer een nieuwe belangstellende worden verwelkomd, waardoor het aantal nieuwe leden (hopelijk!) wordt verhoogd naar drie. Met nog vijf paringen te spelen stond de bekercompetitie eventjes op een laag pitje. Eén daarvan zal - wegens ziekte - niet meer gespeeld worden.
Ook deze avond vielen er weer enkele verrassingen te noteren. Niemand zou er vooraf op gerekend hebben dat 9-voudig clubkampioen Ernstjan Pluim Mentz (voor hem helaas van de functie van mantelzorger ontheven) al in de tweede ronde van zijn hernieuwde deelname iets zou verspelen. Maar dat gebeurde wel, want met het zwarte materiaal wist hij niet langs Bonne Faber te komen! Op een slimme manier probeerde hij al in de eerste paar zetten een pion te veroveren middels een gehoopte dubbele aanval maar Bonne reageerde adequaat en sloeg eerst (met schaak) ook een pion en daar reageerde Ernstjan weer niet adequaat op: hij had eerst zijn koning aan een mogelijk schaak moeten onttrekken en daarna pas met een pionzet een stuk van Bonne aan moeten vallen. Maar hij deed eerst de pionzet, waarna Bonne al meteen een matdreiging op het bord kon krijgen. Maar een speler als Ernstjan trapt daar uiteraard niet in maar het kostte hem wel een pion. Daar kreeg hij een mooie aanval op de witte koningsstelling voor terug, inclusief het terugwinnen van de pion. Bonne vergat daarbij even zijn ontwikkeling middels de korte rochade. Nu kwam dameruil in beeld, geen van beide spelers ging daar echter op in en na een op het oog foutieve zwarte torenzet had Bonne een groot voordeel kunnen krijgen als hij gekozen had voor pionwinst met schaak en daarbij kwalteitswinst. Maar hij koos voor dameruil en kwaliteitswinst. Hierdoor kon het zwarte loperpaar zijn kracht ontwikkelen, wat op termijn kwaliteitsverlies ging betekenen. Bonne zette nu in op de lange rochade in termijnen maar onderschatte daarbij de kracht van dat zwarte loperpaar, wat dus de teruggave van de kwaliteit betekende. Er kwam nog ruil van de zwartveldige lopers, waarbij Bonne zelfs nog een pion won. Met een gedekte vrijpion op de h-lijn als voorsprong bood Bonne nu remise. Voor de sterke schakers onder ons zou de stelling nog wel te winnen zijn geweest, maar beter een half ei dan een lege dop zal er gedacht zijn en zo zal Ernstjan er ook over gedacht hebben, tenminste, na even overwogen te hebben, accepteerde hij het aanbod. Door alles, wat bij deze partij naar voren kwam, kon er weinig aandacht aan de meeste verdere partijen worden geschonken, bijvoorbeeld aan de eerste fase van het dameskampioenschap van de club, tussen Sheila de Jonge en Franka de Jong. Wel kan de uitslag worden gegeven: Sheila wist te winnen.
De nieuwe belangstellende (te zien op de eerste foto) is Julian Krabbendam en hij speelde tegen Leo Stelloo, die even vergat dat je eigenlijk heel coulant moet zijn tegen nieuwelingen!? Dat had dan ook tot gevolg, dat Julian zijn kennismaking met "De Pionier" begon met verlies. Daar zal hij zich hopelijk wel overheen kunnen zetten en een vervolg willen geven aan die kennismaking! Ook van de partij tussen Michiel Landman en Thomas Ammerlaan is niets gezien. Wel kan gezegd worden, dat Thomas er niet al te veel moeite in hoefde te steken en dus, met gemak en redelijk snel, de winst binnen haalde. Ook de partij tussen Frits Wilschut en Wilco Baartmans ontsnapte aan de aandacht. Wel kan gesteld worden dat Frits zijn oude niveau een beetje teruggekregen heeft. Althans, met de winst in deze partij is het al zijn tweede in successie en dat lijkt al lang geleden eerder gebeurd te zijn. Ook Wim Noordermeer mocht zich niet verheugen op aandacht voor zijn daden tegen Ivan Jansen, ook hij was vrij snel klaar met zijn partij en met de winst daarin. Dan de partij tussen Rik Verheij en onze rising star, Tim van Huizen. Hierin probeerde Tim zijn tegenstander het vuur na aan de schenen te leggen maar Rik wist steeds de ontsnappende zetten te vinden en hun partij eindigde vriendschappelijk, althans, beiden bleken tevreden met een remise als uitslag. Dan speelde Martijn van Dam tegen Ad van der Ree en daarbij gebeurden er aan het slot enkele vervelende zaken. Ad gaf op een gegeven moment schaak en dat had Martijn niet zo gauw door, dus speelde hij een zet, die dat schaak niet ophief. Hierbij ontstond enige discussie over wat wel en wat niet hoorde te gebeuren. Hier kwamen de spelers wel uit maar inmiddels was de tijd voor Ad bijna afgelopen (ze speelden met het jeugdtempo). Er werden nog enkele zetten gedaan maar Ad wist de tijdcontrole niet meer te halen en verloor dus. Baris Kinis kwam tegenover Jacques Kokshoorn te zitten en verloor (te) snel een stuk. Die voorsprong wist Jacques goed vast te houden en hij speelde Baris dus naar verlies. De partij tussen Albert Bijzitter en Bart Westdijk kende een spannend slot. Daarbij had Bart zijn g-pion opgespeeld en - naar zijn smaak waarschijnlijk noodgedwongen - hierna speelde hij op zeker moment zijn h-pion twee velden vooruit. Maar hij hield te weinig rekening met de mogelijkheden van Albert, die dame en toren achter elkaar op de g-lijn had weten te krijgen. Nu sloeg Albert met de toren op g6 en - na het terugslaan door de f-pion - daarna nog een keer met de dame. Aangezien Albert nog een loper op c2 had te staan, werd het mat op de volgende zet. Dan de volgende spannende partij en die ging tussen Jaap Santifort en Jan van Huizen. Daarin had Jan veel tijd nodig om op de been te blijven, wat hem steeds nog lukte maar hij verloor daarbij wel een pion. Daarbij ontstond op een gegeven moment onderstaande stelling met wit aan zet. Jaap speelde nu
uit voorzichtigheid de zet Dd4-b2, om zijn pionnen een veilige dekking te geven. Maar er is een betere zet te vinden en Jaap vraagt of men die zet kan vinden. Dit was voor Jan blijkbaar het moment om remise aan te bieden, wat door Jaap werd afgewezen. Immers, hij vond, dat hij beter stond. Er werd dus doorgespeeld en ze kwamen uit op een stelling van toren en loper tegen toren. Volgens "de geleerden" is dat remise en daar kwamen Jaap en Jan tenslotte ook op uit. Dan de laatste partij van de avond en dat ging tussen de koplopers van de ranglijst van het moment, Maurits Leentvaar en Jan van Dam. Ook daarbij gebeurden weer zaken, die bij zo'n partij horen en Maurits leek op zeker moment het langste eind in handen te hebben. Maar om het dan naar een tevredenstellende uitslag te voeren is een moeilijke zaak en ook Maurits slaagde daar niet in. Voor de toeschouwers - en dat waren er op het moment van spelen velen - leek de bottleneck te komen op het moment, dat Maurits een kwaliteit gaf, waardoor Jan de leiderspositie over kon nemen, letterlijk en figuurlijk. Winst dus voor hem.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten