Eerst dan de blik op de bekerpartijen en daarbij gaf Ad van der Ree aan dat hij zich terugtrok voor die competitie, zodat Franka de Jong, zonder er voor te hoeven spelen, naar de tweede ronde kon gaan. In de andere partijen hiervoor werd er echter wel voor gestreden. Zo kwam Jacques Kokshoorn verrassend uit de startblokken door Martijn van Dam in de eerste partij te verslaan. Maar in de tweede wist Martijn terug te slaan en zo moesten snelschaakpartijen beslissen wie er verder mocht. Eigenlijk werd dit Jacques een beetje te veel en hij verloor de beide partijen, er over mopperend dat hij vier partijen op een avond wel wat veel van het goede vond. Maar nu kan hij zich volledig op de interne competitie richten! Baris Kinis moest zich waarmaken tegen Albert Bijzitter en had daar de nodige moeite mee. Door kleine foutjes verloor hij de eerste partij en de tweede werd hier een afspiegeling van, ook die verloor hij en zodoende mag Albert zich voorbereiden op het spelen van de tweede ronde. Wie dat ook mag doen is Bart Westdijk, die geen al te grote moeite had met Frits Wilschut. Frits blunderde in de eerste partij al snel materiaal weg en in de tweede liet hij zijn koning helemaal in het hoekje van diens eigen vleugel vastzetten, wat hem tenslotte een toren en de partij kostte. Dan speelde Leo Stelloo voor de beker tegen Thomas Ammerlaan en Thomas opende met een voor de meesten enigszins vreemde opening. Daar wist Leo eigenlijk onvoldoende raad mee, hoewel hij het wel lang wist vol te houden. Maar op zeker moment raakte hij materiaal kwijt en dat is meestal het begin van het einde. Ook dus voor Leo en nu moest hij de tweede partij wel winnen als hij verder wilde komen. Maar ook dat lukte hem niet, hoewel hij ook hier lang stand hield. Thomas dus door naar de volgende ronde. Onverwachte zaken deden zich voor bij Wilco Baartmans tegen Jaap Santifort, hoewel dat misschien ook wel te maken had met de bedenktijden, die beiden voor hun partijen kregen. Die tijden zijn gerelateerd aan beider rating en zo had Jaap zo goed als drie kwartier minder dan Wilco. En Wilco wist goed stand te houden in beide partijen. De eerste daarvan mondde uit in een dame-eindspel, waarbij Wilco op zeker moment zelfs een pion meer had. De klok van Jaap wees steeds iets rond twee minuten aan terwijl die van Wilco daar steeds dichter bij kwam. Toen dan ook bij een belendend bord remise overeen werd gekomen bood ook Jaap dat aan en in de veronderstelling, dat Wilco dat aanbod zou aannemen werd dit al als uitslag genoteerd. Maar wat bleek? Wilco had geweigerd, misschien omdat hij een pion meer had. Nu echter wist Jaap de koning van Wilco in een hoekje te drijven en daar liet Wilco zich pardoes mat zetten, waar hij zeker remise had verdiend. Ook de tweede partij had een dergelijk verloop en daar ontstond een loper-eindspel met lopers van gelijke kleur. Dat hoeft op zich nog geen remise te betekenen maar nu werd het dat wel en gaat ook Jaap naar de volgende ronde. De laatste bekerpartijen van deze avond gingen tussen Reinier van der Wende en Jan van Dam, beiden enigszins van vergelijkbare sterkte. Dat bleek ook wel want in beide partijen probeerden beide spelers hun tegenstander in het nauw te drijven en in beide partijen lukte dat hen niet. Zo kregen beide partijen remise als uitslag en moest ook hier het snelschaak de beslissing brengen. Daarin toonde Jan zich de sterkere - misschien wel de gelukkigere - want in beide partijen overzag Reinier enkele keren de betere - misschien wel de winnende - zetten en zo gaat Jan een ronde verder.
Dan de interne partijen. Daarin was Tim van Huizen snel klaar met Bonne Faber. Al om negen uur ging hij al weer naar huis met een punt op zak. In een bekende opening raakte zwart al snel de weg kwijt, hij opende al snel zijn stelling, in de mening, dat er een mooie vangst op hem lag te wachten. Maar Tim was goed op de hoogte met de gespeelde variant en sloeg onverbiddelijk terug, wat hem even later de zwarte dame opleverde en dus al snel de partij. Ook vrij snel kreeg Kees Breen en prachtige aanval op het bord tegen Ad van der Ree. Kees dreigde mat in één en Ad kon slechts in leven blijven door steeds schaak te blijven geven en daarbij bleek Kees niet goed zijn zetten overwogen te hebben, wat hem een toren kostte. Op zich nog geen ramp, immers de matdreiging bestond nog steeds. Maar met nog een paar schaakjes kreeg Ad de mogelijkheid één van die matdreigende stukken te slaan, waarna de vreugde voor Kees snel verdwenen was en hij het punt kon inleveren. Michiel Landman en Sheila de Jonge speelden al diverse partijen tegen elkaar en daarbij wisselde het punt regelmatig van eigenaar. In deze partij echter kon Sheila mooi met haar dame de stelling van Michiel binnendringen en daar op een gegeven moment direct mat dreigen. Maar Michiel was nog aan zet - het leek qua uitvoering wel een beetje op de vorige partij - en wist (met schaak) een grotere dreiging te creëren, die zelfs op mat uitliep. Hoewel er tussen hen beiden een groot ratingverschil is kreeg Dik van der Pluijm ook een dreigende Ivan Jansen tegenover zich. Maar Ivan bleek wat te weinig materiaal in de strijd gegooid te hebben en zo kon Dik de aanval goed neutraliseren. Dat mondde tenslotte uit in winst voor hem. Ook de laatste partij, tussen Franka de Jong en Jan van Baardwijk, gaf veel spanning te zien. Daar had vooral Jan, zo te zien, moeite mee want zijn tijdsverbruik was - relatief gezien - enorm. Maar desondanks wist hij zijn tegenstandster redelijk onder de duim te houden en bouwde zodoende een sterke positie op. Het gevolg daarvan was, dat Franka op zeker moment de partij op moest geven.
Al deze partijen hebben de volgende tussenstand tot gevolg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten