Eén van de belangrijkste partijen deze avond was de tweede halve finale voor de beker, te spelen tussen Jaap Santifort en Thijs van Dam. Beiden hadden deze avond al een poosje eerder vastgelegd om nu voor de beker te spelen. Vooral voor Jaap leken het een tweetal moeilijke partijen te gaan worden en dat bleek ook wel het geval te zijn. Maar in de eerste partij wist hij zijn uitschakeling wel enige glans te geven door het eindspel in te gaan met slechts een pion achterstand. Maar dat bleek nauwelijks een hindernis voor Thijs, hij haalde het eerste punt met ogenschijnlijk gemak binnen. Na enige rust te hebben genomen werd aan de tweede partij begonnen en die moest Jaap nu winnen om door te mogen stromen naar de finale. Maar ook dit bleek een te moeilijke opgave voor hem, ook nu bleek Thijs te sterk. Door dit resultaat zal er in ieder geval een Van Dam bekerwinnaar van dit seizoen worden, alleen zijn voornaam moet nog bekend raken.
Maar ook de interne competitie werd weer eens compleet opgeschud, er ontstonden ook daar de nodige verschuivingen. Dat begon al direct in de partij tussen Thomas Ammerlaan en Jan van Dam. Daarin zette Thomas zijn tegenstander een beetje het mes op de keel. Dat resulteerde er in, dat de koning van Jan toch wel moeilijk kwam te staan op h7, waar hij indirect werd bedreigd door een toren die Thomas eerder naar de zevende rij had weten te spelen. Zodoende werd de penning van pion g7 een situatie waar Jan al zijn tijd aan diende te besteden. Desondanks lukte het hem niet de gevaren af te weren en moest hij een aantal zetten later de partij opgeven.
De tweede verschuiving kwam er door de partij tussen Bonne Faber en Martijn van Dam. Daarin leek Martijn een redelijk makkelijke avond te krijgen, Bonne gaf hem de mogelijkheid op f3 het paard te slaan, wat hem de pion op d4 kostte. Nu probeerde Bonne het hem moeilijk te maken via de half open d-lijn en de diagonaal b8-h2 met een loper op g3. Dat leek hem wat later bijna fataal te worden omdat Martijn een paard naar e5 had gespeeld en zodoende het gevaar van die diagonaal wat minder had gemaakt. Maar niet in Bonne's gedachten want toen zijn dame werd aangevallen meende hij haar rustig op de d-lijn te mogen houden. Maar dat bleek niet goed te zijn en in arren moede speelde hij even later die dame via d2 naar f4 en f5 om dameruil te kunnen krijgen en zodoende de druk wat te verlichten. Die dameruil had Martijn wel beter kunnen doen, hij meende echter betere zetten te hebben. De dames werden nu wel geruild door Bonne en ook het paard op e5 ging er af via de loper van g3. Maar dat bleek niet voldoende om iets voor een goed resultaat voor Bonne te bewerken, Martijn kwam steeds sterker te staan. Maar hij bleek het toch moeilijk te hebben om de wel verdiende winst te vinden en daarom bood Bonne op zeker moment remise met de achtergrond-gedachte "je weet nooit hoe een koe een haas vangt". Maar de haas Martijn liet zich niet vangen en hij wees het aanbod af. Maar dat had hij - achteraf gezien - beter wel kunnen doen. Zoals al eerder gezegd, hij probeerde de winst te vinden en speelde daarbij de - naar zijn mening - doorbraakzet e5-e4, daarbij totaal overziend dat Bonne via een paardschaak dood en verderf in zijn stelling kon zaaien. Maar dat gebeurde wel en hierdoor kwam Bonne plotseling een paard voor te staan. Nog een aantal zetten later was het de beurt aan Martijn om remise aan te bieden en daar dacht Bonne lang over na, met een paard meer en zo'n twintig minuten in tijd voorsprong was het voor hem moeilijk om het aanbod aan te nemen. Dat deed hij dan ook niet, hoewel daardoor wel de vraag opkwam hoe het dan te winnen. Maar dat lukte tenslotte toch wel hoewel niet zo makkelijk. Hierdoor een grote verschuiving in de top-tien.
Weer een verrassing kwam tot stand in de partij tussen Tim van Huizen en Dik van der Pluijm. Lange tijd leek Dik de partij naar zich toe te trekken en waarschijnlijk had hij een pion op c3 moeten slaan. Maar toen kwam zijn makke naar voren, hij had nu te veel tijd nodig om die winst binnen te kunnen halen en verloor derhalve de partij op tijd.
Wat makkelijker leek Michiel Landman het te krijgen tegen Jacques Kokshoorn. Jacques leek namelijk onvoldoende bij de les en liet zich overbluffen door Michiel. Het gevolg daarvan was dan ook verlies voor Jacques.
Ook Sheila de Jonge had het niet al te moeilijk tegen Frits Wilschut. Dar bleek al vrij snel, toen Frits materiaal ging verliezen. Dat was door hem niet meer terug te verdienen en zo verloor hij deze partij relatief snel.
Dat waren dan alle winstpartijen voor hen, die de witte kleuren toebedeeld hadden gekregen. Maar ook een paar zwarten deden nog van zich spreken. Ivan Jansen kon het tenslotte niet bolwerken tegen Jan van Baardwijk en Ivan was de eerste witspeler die zijn partij verloor.
Ook Wilco Baartmans was dat lot bedeeld tegen Leo Stelloo, hoewel die partij wel wat langer duurde/ Toch wist Leo tenslotte de winst naar zich toe te trekken.
Nu dan weer een nieuwe tussenstand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten