Wegens vakantie van lijstaanvoerder Jan van Huizen en de aanwezigheid (ook dankzij vakantie) van één van de naaste achtervolgers had Dik van der Pluijm nu, na een lange afwezigheid, de pech dat hij tegen Thijs van Dam werd ingedeeld. Daar nam hij de nodige tijd voor, desondanks wist hij niet te voorkomen dat zijn koning het centrum in wordt gedreven. Daar zou een koningsaanval aan ten grondslag kunnen liggen, toch was dat niet zo. Maar die slechtere positie van z'n koning speelde Dik toch parten en zo moest hij op zeker moment opgeven. Dat werd niet het resultaat van de partij tussen Rik Verheij en Thomas Ammerlaan. Ze vochten in een hen beiden redelijk bekende openingsvariant om het voordeel, geen van tweeën kon dat echter vinden en zo was de eerste remise van de avond geboren. Dat kreeg navolging bij Fred van Wieringen tegen Hans van Calmthout. Fred krijgt daarbij een opening tegen zich, die beiden al eerder tegen elkaar speelden en waarvan Fred zich nog enkele finesses herinnerde. Zo leek Hans de aanvallende partij te spelen en Fred dus de verdedigende. Er ontstonden enkele open lijnen in het centrum, waar beiden dankbaar gebruik van maakten voor hun torens. Hier werd een relatief zwakke pion van Hans op e5 een beetje het draaipunt van de partij met beider zwartveldige loper op die lange diagonaal. Hans leek bang voor het binnenvallen van een vijandelijke toren op de achterste lijn, speelde daarom zijn koning van die lijn en bood meteen remise. Die zwakke pion kon nauwelijks door Fred worden aangevallen, met als risico het binnendringen van het zwarte materiaal in zijn stelling, dus accepteerde hij het aanbod. Het gevecht tussen Jan van Baardwijk en Bonne Faber kende de nodige wisselingen qua voordeel. Zo was het allereerste begin in Bonne's voordeel maar dat raakte hij al snel weer kwijt. Hier werden de c-lijn en de lange zwarte diagonaal aanvalsobjecten en daar leek Jan het meeste baat bij te hebben. Dat was dan ook de reden, dat Bonne, na pionruil, remise bood. Het was ook de reden van Jan's weigering, na diep nagedacht te hebben. Hierna kwam Jan opzetten met de b-pion, die werd geruild, waarna Bonne een gevaarlijk uitziende aanval op Jan's dame uit kon voeren maar dat werd kundig door Jan opgelost. Maar hij maakte nu de fout om zijn a-pion verder op te spelen in plaats van met een toren de dame aan te vallen. Door die pionzet kon Bonne een andere pion, die hij dubbel had aangevallen, veroveren. Met die voorsprong begon het eindspel met voor beiden al de zware stukken nog op het bord en voor Bonne dus een pion meer. Voor Jan was nu zijn a-pion de enige mogelijkheid er nog iets van te maken. Maar dat "iets" was snel afgelopen omdat hij in een soort van verstandsverbijstering zijn dame weggaf.
Nog eens een partij met het jeugdtempo, nu tussen Tim van Huizen en Ad van der Ree. Daarin kwam Tim voortvarend uit de startblokken, met een paardoffer! Daarvoor krijgt hij wel een aantal pionnen terug, echter te weinig voor de volle winst. Met een mooi vervolg tot besluit weten geen van beiden er een winnende draai aan te geven en besluiten tenslotte tot remise. Sheila de Jonge en Michiel Landman spelen een relatief snelle partij, waarin Sheila niet haar gekende aanval op het bord weet te leggen. Daar weet Michiel dan wel weg mee en haalt de winst binnen. Dan gaan we naar Ivan Jansen en Frits Wilschut. Frits is de laatste weken in een goede vorm en ook in deze partij lijkt het hem voor de wind te gaan. Een paard van Ivan staat gepend richting zijn dame en dus lijkt Frits zijn reeks van goede scores te verlengen. Maar Ivan had nog een fraaie tussenzet achter de hand, waar Frits niet op had gerekend. Het wordt nu een kwestie van pionnen, waarin Ivan het beste van het spel krijgt en tenslotte ook nog eens de volle winst binnen mag halen. Een typische partij met een toch wel verrassende uitslag komt tot stand tussen Kees Breen en Jacques Kokshoorn. Kees zet een aanval in gang op de koning van Jacques, maar als de dames worden geruild loopt die aanval een beetje dood. Dan ontstaat er een stelling met een groot materieel voordeel voor Jacques maar die schiet zichzelf als het ware in de voet door een pion te slaan, waardoor Kees geen velden meer overhoudt voor zijn koning en ook geen andere zetten heeft. Pat is dan het gevolg. Dan, last but not least, Wilco Baartmans tegen Wim Noordermeer. Daarbij weet Wim al redelijk snel een stuk te winnen en iets dergelijks mag je wel aan Wim overlaten. Hij brengt dit voordeel dan ook glanzend over de streep met winst tot gevolg.
Dan is er tenslotte ook een beslissing gevallen in de onlangs gestopte halve finale van de beker. Daar was een claim op winst gedaan door Martijn van Dam tegen Jan van Dam, in de derde snelschaakpartij. Na alles goed overwogen te hebben en ook de nodige commentaren gehoord en bekeken te hebben, heeft voorzitter Fred van Wieringen beslist dat Martijn doorgaat naar de finale. Hij was overigens ook betrokken bij een ander geval deze avond. Zoals te zien op bijgaande foto was ook Leo Stelloo aanwezig. Echter, hij kwam binnen toen de indeling al gemaakt was en sommigen al hun plaats hadden ingenomen. Daarom besliste Martijn dat hij geen nieuwe indeling zou maken en Leo dus geen partij had. Met gemengde gevoelens koos hij er toen voor weer naar huis te gaan, waar hij nog wel een partij speelde op één van de bekende schaaksites. Winst tegen een Amerikaan was daarbij zijn deel en mede daardoor zal zijn gram gezakt zijn. Hij kwam zelfs nog langs om het slot van de avond mee te maken! Dat slot levert dan een nieuwe tussenstand op.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten