De voorlaatste mogelijkheid voor het Pionierteam om zich in de eerste klasse te kunnen handhaven. Het team was wel compleet, bij de tegenstanders was er één invaller. Desondanks wisten ze een op papier sterker team op te stellen, met een verschil in gemiddelde rating van bijna 100 punten, ondanks de 2000-plusser aan Pionierkant. Ook intern was er weer een leuke opkomst.
Zoals zo goed als altijd duurde het een poos voor de eerste uitslag kon worden genoteerd. Dat was aan bord 5, bij Rik Verheij. Het leek er een beetje op, dat Rik slechter uit de opening was gekomen, dat wist hij echter met prima spel uitstekend te compenseren. Er werd nogal wat materiaal geruild, waar de speler van Krimpen nogal wat tijd aan spendeerde. Rik stond dus bijna een half uur voor in tijd, de stelling was echter te veel in evenwicht om het uitgebrachte remise-aanbod af te wijzen. Dan voel je jezelf immers een beetje verplicht om ook te winnen, wat er zeker niet in zat. (½-½) De volgende uitslag viel te noteren bij Martijn van Dam aan bord 8. Na de opening ging het gevecht verder in het centrum, waar beiden naarstig naar een opening zochten. Die werd echter niet gevonden en zo viel ook hier een remise te noteren door wedstrijdleider Sheila de Jonge. (1-1)
De inleiding was nu voorbij, nu werden er verder alleen nog maar èchte zaken gedaan, het eerst in Pioniernadeel en wel aan bord 7 bij Alex van Wieringen. Voor hem werd de e-lijn erg lastig. Met het slaan op a3 dacht hij een pion te kunnen winnen. Daarin kwam hij echter bedrogen uit, met een tussenzet wist de tegenstander dat namelijk te pareren. Nu kwam Alex langzaam maar helaas heel zeker steeds slechter te staan en hij verloor in een combinatie een stuk. Dat was - ook voor hem - een beetje te veel en hij gaf op. (1-2) Als volgende was bord 4 aan de beurt, met Jaap Santifort aan Pionierkant. Hier kwam Jaap redelijk te staan, echter overspeelde hij zijn hand door op jacht te gaan naar een pion op de a-lijn. Daardoor gaf hij namelijk zijn tegenstander de kans met zijn paard de witte stelling binnen te dringen met als gevolg een mataanval met paard en toren. Daar wist Jaap alleen aan te ontkomen door op te geven, wat op zich natuurlijk geen populaire ontsnappingsroute is! (1-3) Dan moest eigenlijk ook het Pionierteam aan de beurt komen. Dat ging ook lukken, eerst bij Ernst Jan Pluim Mentz aan bord 1. Tegen zijn jeugdige tegenstander deed hij het rustig en wel overwogen, zoals we wel een beetje van hem gewend zijn. Hij kreeg een sterke aanval langs de f-lijn met twee torens en daar bleek zijn tegenstander tenslotte geen verweer tegen te hebben zodat het eerste winstpunt genoteerd mocht worden. (2-3) Net als bij Martijn deed hier goed voorbeeld ook goed volgen, hoewel de uitkomst beter was want aan bord 2 wist Jan van Huizen de hem voorgeschotelde problemen perfect het hoofd te bieden. Hij had vrijpionnen op de damevleugel voor elkaar gekregen, alleen een loper stond daar in de weg. Ook had hij de vijandelijke koning afgesloten van het belangrijke gebeuren door met een toren de c-lijn bezet te houden. Daar wist zijn tegenstander nog wel iets op te vinden maar dat "iets" kostte hem veel bedenktijd. Het gevolg was, dat, hoewel dat tegenwoordig steeds minder gebeurd, hij door de vlag ging zodat het er weer wat leuker voor het Pionierteam ging uitzien. (3-3) Zou er dan toch nog iets moois uit deze avond komen? Ja, moet daarop het antwoord zijn, helaas echter niet voor de Pioniers. Want teamleider Jan van Dam had aan bord 3 wel een mooie positie weten te krijgen maar dat had hem nogal wat bedenktijd gekost. Daar bleek hij later echter te weinig van te hebben, hij wist de juiste zetten niet meer te vinden en moest daarom tenslotte het verlies accepteren. (3-4) Nu was tenslotte alleen nog voorzitter Fred van Wieringen bezig aan bord 6. Hij kwam goed uit de opening en vond zelfs nog een beetje tijd om bij een paar andere partijen te kijken en schreef daar weer een verhaaltje over, waar hier dankbaar gebruik van wordt gemaakt! Het was de bedoeling van beide spelers om het centrum in handen te krijgen maar daar ging het tenslotte niet ècht meer om, Fred werd onder druk gezet op de koningsvleugel. Daar kwam hij nog goed uit maar helaas kwam hij een zet te kort om bij de pionnen op de andere vleugel te komen. Het lukte beide spelers nog wel een dame te halen maar gaande dit proces was Fred tweee pionnen kwijtgeraakt. Die gehaalde dames moesten weer worden geruild en nu, met die pionnen achterstand was het niet meer te halen en gaf Fred dus op. (3-5) Zie voor de slotstand ook het onderstaande wedstrijdformulier, ingevuld door Sheila de Jonge.
Voor de interne competitie waren nog 14 spelers aanwezig, waarbij twee partijen met het jeugdtempo werden gespeeld. De toppartij deze avond ging tussen Maurits Leentvaar en Thomas Ammerlaan. Eerst wist Maurits daar voordeel te halen maar Thomas deed dat weer teniet en zo kwam er een stelling met nog drie pionnen voor Maurits en twee pionnen en een paard voor Thomas. Eén van de pionnen van Maurits was een vrijpion op de g-lijn, gevorderd tot de vierde rij. Daar kon Maurits er verder niets meer mee doen. alleen opspelen en toezien hoe hij door het paard werd geslagen. Dat paard kon dan wel worden teruggeslagen maar hierdoor kwam de koning van Maurits heel ver van het nu gemaakte toneel van de strijd te staan. Daar wist Thomas goed gebruik van te maken, zijn koning rende naar de andere pionnen (op de a- en de b-lijn) en wist daar beide pionnen van Maurits in het doosje te doen belanden en zijn eigen a-pion een vrije doortocht te geven. Dus gaf Maurits op. Dan een partij tussen Bonne Faber en Tim van Huizen, gespeeld met het jeugdtempo van 45 min. p.p.p.p. De opening verliep hier zonder al te grote problemen. Tim had zijn zwartveldige loper gefianchetteerd en beiden hadden kort gerocheerd. Nu had Bonne op een gegeven moment, nadat hij z'n e-pion had opgespeeld en Tim die tegen zijn f-pion wilde laten ruilen, zijn witveldige loper kunnen offeren tegen de g-pion van Tim en zo groot voordeel kunnen krijgen. Dat offer werd niet gezien en ook even later, toen Tim zijn inmiddels enige paard naar de rand speelde, had Bonne een betere zet dan de gespeelde loperruil. Dit zal wel iets te maken hebben gehad met het speeltempo?! Tim zette nu een aanval op f2 op met beide torens op de f-lijn en de dame op b6. Nu zag Bonne geen directe mogelijkheden meer dus bood hij remise. Tim wilde graag die aanval op f2 voortzetten dus hij sloeg het aanbod af. Nu werd een stel torens geruild op f2 en kwam Tim net een aanval met dame en loper op g2. Middels enkele schaakjes wist Bonne ook deze aanval te ontkrachten, waarna dames en torens werden geruild en er een stelling overbleef met voor beiden een loper (van dezelfde kleur) en vier pionnen. Beiden hadden een witveldige loper en Bonne ging zijn pionnen naar de zwarte velden brengen en bood nogmaals remise. Maar Tim meende nog goede mogelijkheden te hebben en wees het aanbod opnieuw af. Hij kreeg echter wel pionnen op witte velden, die ook afgestopt waren, dus aanvalsobject voor Bonne's loper. Tim verdedigde alles met zijn loper en bood nu remise. Bonne had nu een winnende loperzet uit kunnen voeren maar zag deze niet en accepteerde het aanbod. Hierna werd hij nog wel fijntjes door Tim op die winnende zet gewezen. De tweede partij met het jeugdtempo werd gespeeld tussen de oude knarren Ad van der Ree en Jan van Baardwijk. Daarbij gebruikte Jan - ondanks zijn beperkte bedenktijd - toch (weer) veel tijd. Maar hij had het geluk dat Ad op een gegeven moment een verkeerde zet deed en een stuk weggaf. Ad gaf nu meteen op, hoewel hij nog wel de mogelijkheid had de partij op tijd te beslissen. "Maar zo wil ik niet winnen" was zijn reactie.
Jacques Kokshoorn en Leo Stelloo speelden een partij waarbij Leo een beetje onder druk werd gezet. Jacques wilde die druk nog wat opvoeren maar overzag daarbij het gevaar waarin zijn koning zich bevond. Met een torenzet kon Leo namelijk de diagonaal h2-b8, waarop zijn loper zich bevond en ook de koning van Jacques, vrij maken en zo een aftrekschaak geven. Dat ging Jacques zijn dame kosten dus gaf hij op. Van de partij tussen Ivan Jansen en Bart Westdijk werd niets gezien, alleen de uitslag en dat was winst voor Ivan. Franka de Jong en Frits Wilschut werden ook tegen elkaar ingedeeld en daarbij wist Frits mooie aanvallende zetten te doen. Maar Franka, ook niet van gisteren, wist ze allemaal goed te pareren. Toen Frits dan ook remise bood accepteerde ze dat aanbod. De laatste partij ging tussen Wilco Baartmans en Kees Breen en ook van die partij werd weinig gezien. Wel echter dat Wilco de winst naar zich toe trok.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten