De enige zorg voor de aanwezige spelers deze avond was toch wel een beetje hoe het eigen blazoen te vrijwaren van schaakschade. En misschien ook een beetje "hoe voorkom ik een familieruzie"! Gelet op de klaar staande koffie werd er al enigszins een begin gemaakt aan dat voorkòmen.
Maar eerst kijken we naar de hogere regionen van de lijst. Van de top-tien waren slechts twee spelers afwezig zodat er wel enige schommelingen op de ranglijst zouden kunnen gebeuren.
Lijstaanvoerder Jan van Huizen kreeg te maken met Rik Verheij, die een niet te onderschatten tegenstander kan zijn. Dat onderschatten zal Jan ook zeker niet gedaan hebben, immers, hij zal best wel die eerste plek ambiëren voor het einde van het seizoen! Helaas werd er te weinig van die partij gezien om er hier iets zinnigs over te zeggen, wel is het een feit, dat Jan de partij heeft gewonnen en Rik niet zo tevreden was met dat resultaat.
Een grote concurrent voor die eerste plek is een andere Jan, namelijk Jan van Dam. Hij kreeg deze avond een partij voorgeschoteld tegen Ad van der Ree, bijna zo lang als beiden lid zijn van De Pionier (en dat is al een hele tijd) zijn ze elkaars concurrent voor een goede plek op de ranglijst. Ook deze avond was dat zo en lange tijd ging het aardig gelijk op. Eigenlijk tot het moment, dat Ad zijn stelling verkeerd beoordeelde en daardoor een achterstand kreeg. Dat wist Ad niet meer goed te maken en zo hebben we nu twee Jannen op de eerste beide plaatsen.
Hierna komen we bij de personen op bijgaande foto, vader Fred tegen zoon Alex van Wieringen. Het werd hun tweede partij al weer van dit seizoen, nu dus met verwisselde kleuren t.o.v. de vorige. Die was - al aan het begin van het seizoen - in remise geëindigd, zou het nu anders gaan? Nee, ook nu wisten ze elkaar goed in evenwicht te houden en ook nu werd tot remise besloten. Toch geen familieruzie dus??
Wel een beetje de verrassing van de avond ontstond tussen Sheila de Jonge en Reinier van der Wende. Reinier was, vooral het eerste deel van de avond, ook met een andere partij bezig (daarover later meer) en misschien zat die partij "hoog" in zijn gedachten. Nu was Sheila hem namelijk te slim af en wist ze deze partij verrassend te winnen!
Jan van Baardwijk kreeg te maken met Leo Stelloo, twee "langzame" spelers dus. Maar de partij werd toch niet "op tijd" beslist want Leo deed op zeker moment een foutieve zet (of hij overschatte zijn stelling) zodat Jan een paar zetten later mat wist te zetten.
Weer een tegenstander voor Thijs van Dam die enigszins moest wennen aan het te spelen rapidtempo. Maar Michiel Landman wist daar blijkbaar toch redelijk mee om te gaan, althans, hij wist de partij in zijn voordeel te beslissen.
Al weer een hele poos was er een even aantal spelers op komen dagen, nu weer voor de tweede week achter elkaar was dat niet het geval. Nu kwam de oneven beurt terecht bij Martijn van Dam en Martijn mocht achter de zwarte stukken plaatsnemen. Vooral in het begin was Reinier veel aan dit bord te vinden (zie een eerdere opmerking) en ging de partij redelijk gelijk op. Maar op zet 15 miste een Pionierspeler de sterkere zet, die redelijk voordeel op had kunnen leveren (uiteindelijk een dame voor Martijn en 3 stukken voor De Pionier). Dit thema bleef nog enkele zetten in de stelling zitten dus misschien heeft men het toch niet aangedurfd. Daarna kwam Martijn op zeker moment in kwade papieren, de partijnotatie laat dan hier en daar wat te wensen over. Er werd nogal wat commentaar geleverd op de stelling, feit was daarbij dat "iemand" remise bood, zodat deze partij in remise eindigde. Op dat moment stond al een flink aantal spelers er bij te kijken.
Dan is het de beurt aan de partij tussen Casper Verbeek en Kees Berkhout. Ook hier wisten de spelers elkaar in het begin goed in toom te houden. Casper wist echter op een gegeven moment een fout van Kees ongenadig af te straffen, wat het volgende verlies voor Kees betekende.
Dan Wim Noordermeer tegen Frits Wilschut, een partij, waarvan je vroeger eigenlijk al meteen wist wie er zou winnen. Maar de tijden veranderen, zo ook de kracht van schaakspelers want op een gegeven moment bleek Frits de partij te hebben gewonnen.
Ook krachtsverlies bleek er aanwezig te zijn in de volgende partij. Toen Ronald van Velzen de indeling hoorde en daarbij vernam, dat hij tegen Bonne Faber moest spelen zei hij meteen tegen één van de andere spelers "dat wordt vroeg thuis vanavond". Maar met die opmerking zat hij behoorlijk naast de waarheid, deze partij was zelfs als laatste nog bezig en duurde 79 zetten! Meer dan 30 zetten bleef de materiaalverhouding in evenwicht, daarvoor moesten echter wel de nodige minder goede zetten aan beide kanten worden gedaan. Bijvoorbeeld op zet 26 miste Bonne de zet die hem hetzij stukwinst, hetzij de matzet op zou hebben geleverd. Nu wist hij pas op zet 35 materiaalwinst (pion) te boeken en het bleef voor hem een soort van foutenfestival want op zet 39 miste hij mat in 3, hoewel dat wel een toren zou hebben gekost en dergelijke zetten kijkt men meestal niet lang genoeg naar. Nu wist Bonne er slechts een pion bij te winnen, kwam hij echter wel redelijk gewonnen te staan. Maar het duurde dus nog 40 zetten voordat ook Ronald daarvan overtuigd was en dus opgaf. Toen echter had Bonne een pion en een toren, terwijl Ronald alleen z'n koning nog over had. Toch een teken, dat Ronald steeds beter en Bonne steeds slechter (?!) gaan spelen. En de reden, waarom er over een aantal partijen weinig gezegd is.
De nieuwe tussenstand.
Een grote concurrent voor die eerste plek is een andere Jan, namelijk Jan van Dam. Hij kreeg deze avond een partij voorgeschoteld tegen Ad van der Ree, bijna zo lang als beiden lid zijn van De Pionier (en dat is al een hele tijd) zijn ze elkaars concurrent voor een goede plek op de ranglijst. Ook deze avond was dat zo en lange tijd ging het aardig gelijk op. Eigenlijk tot het moment, dat Ad zijn stelling verkeerd beoordeelde en daardoor een achterstand kreeg. Dat wist Ad niet meer goed te maken en zo hebben we nu twee Jannen op de eerste beide plaatsen.
Hierna komen we bij de personen op bijgaande foto, vader Fred tegen zoon Alex van Wieringen. Het werd hun tweede partij al weer van dit seizoen, nu dus met verwisselde kleuren t.o.v. de vorige. Die was - al aan het begin van het seizoen - in remise geëindigd, zou het nu anders gaan? Nee, ook nu wisten ze elkaar goed in evenwicht te houden en ook nu werd tot remise besloten. Toch geen familieruzie dus??
Wel een beetje de verrassing van de avond ontstond tussen Sheila de Jonge en Reinier van der Wende. Reinier was, vooral het eerste deel van de avond, ook met een andere partij bezig (daarover later meer) en misschien zat die partij "hoog" in zijn gedachten. Nu was Sheila hem namelijk te slim af en wist ze deze partij verrassend te winnen!
Jan van Baardwijk kreeg te maken met Leo Stelloo, twee "langzame" spelers dus. Maar de partij werd toch niet "op tijd" beslist want Leo deed op zeker moment een foutieve zet (of hij overschatte zijn stelling) zodat Jan een paar zetten later mat wist te zetten.
Weer een tegenstander voor Thijs van Dam die enigszins moest wennen aan het te spelen rapidtempo. Maar Michiel Landman wist daar blijkbaar toch redelijk mee om te gaan, althans, hij wist de partij in zijn voordeel te beslissen.
Al weer een hele poos was er een even aantal spelers op komen dagen, nu weer voor de tweede week achter elkaar was dat niet het geval. Nu kwam de oneven beurt terecht bij Martijn van Dam en Martijn mocht achter de zwarte stukken plaatsnemen. Vooral in het begin was Reinier veel aan dit bord te vinden (zie een eerdere opmerking) en ging de partij redelijk gelijk op. Maar op zet 15 miste een Pionierspeler de sterkere zet, die redelijk voordeel op had kunnen leveren (uiteindelijk een dame voor Martijn en 3 stukken voor De Pionier). Dit thema bleef nog enkele zetten in de stelling zitten dus misschien heeft men het toch niet aangedurfd. Daarna kwam Martijn op zeker moment in kwade papieren, de partijnotatie laat dan hier en daar wat te wensen over. Er werd nogal wat commentaar geleverd op de stelling, feit was daarbij dat "iemand" remise bood, zodat deze partij in remise eindigde. Op dat moment stond al een flink aantal spelers er bij te kijken.
Dan is het de beurt aan de partij tussen Casper Verbeek en Kees Berkhout. Ook hier wisten de spelers elkaar in het begin goed in toom te houden. Casper wist echter op een gegeven moment een fout van Kees ongenadig af te straffen, wat het volgende verlies voor Kees betekende.
Dan Wim Noordermeer tegen Frits Wilschut, een partij, waarvan je vroeger eigenlijk al meteen wist wie er zou winnen. Maar de tijden veranderen, zo ook de kracht van schaakspelers want op een gegeven moment bleek Frits de partij te hebben gewonnen.
Ook krachtsverlies bleek er aanwezig te zijn in de volgende partij. Toen Ronald van Velzen de indeling hoorde en daarbij vernam, dat hij tegen Bonne Faber moest spelen zei hij meteen tegen één van de andere spelers "dat wordt vroeg thuis vanavond". Maar met die opmerking zat hij behoorlijk naast de waarheid, deze partij was zelfs als laatste nog bezig en duurde 79 zetten! Meer dan 30 zetten bleef de materiaalverhouding in evenwicht, daarvoor moesten echter wel de nodige minder goede zetten aan beide kanten worden gedaan. Bijvoorbeeld op zet 26 miste Bonne de zet die hem hetzij stukwinst, hetzij de matzet op zou hebben geleverd. Nu wist hij pas op zet 35 materiaalwinst (pion) te boeken en het bleef voor hem een soort van foutenfestival want op zet 39 miste hij mat in 3, hoewel dat wel een toren zou hebben gekost en dergelijke zetten kijkt men meestal niet lang genoeg naar. Nu wist Bonne er slechts een pion bij te winnen, kwam hij echter wel redelijk gewonnen te staan. Maar het duurde dus nog 40 zetten voordat ook Ronald daarvan overtuigd was en dus opgaf. Toen echter had Bonne een pion en een toren, terwijl Ronald alleen z'n koning nog over had. Toch een teken, dat Ronald steeds beter en Bonne steeds slechter (?!) gaan spelen. En de reden, waarom er over een aantal partijen weinig gezegd is.
De nieuwe tussenstand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten