De eventuele drukte van het Tata-toernooi is helemaal afgelopen terwijl de drukte voor de RSB-competitie er weer aan zit te komen. Desondanks wist een aantal leden de weg naar de club weer te vinden. Daarbij waren de spelers uit de top van de competitie ook ruimschoots aanwezig zodat het er weer spannend aan toe gaat aan die top!
Dan beginnen we met de partij tussen Hans van Calmthout en Jan van Dam, hun eerste ontmoeting dit seizoen. Wie deze partij zou winnen zou een goede kans hebben zich minimaal redelijk vast op plek 2 te nestelen. Geen van beiden zag daar echter kans toe en het werd tenslotte een remise na relatief niet al te veel zetten.
Rik Verheij was een beetje achterop geraakt de laatste ronden en mocht nu tegen Sheila de Jonge proberen dat te verbeteren. Naar Sheila weet soms heel venijnig uit de hoek te komen, iets, waar een aantal sterkere spelers van mee kan praten. Was Rik dus gewaarschuwd? Daar leek het wel een beetje op want hij wist alle slimmigheidjes van haar te ontwijken en mocht uiteindelijk zelf het zoet van een overwinning smaken.
Een bijzondere partij kwam tot stand tussen Alex van Wieringen en Jan van Huizen. Zoals vaak te doen gebruikelijk wisten ze elkaar redelijk lang in toom te houden, totdat Alex de knuppel in het hoenderhok gooide met de verovering van een pionnetje op de damevleugel. Maar zou dat goed komen of was dat pionnetje een beetje vergiftigd? Na afloop van de partij ging daar een deel van de analyse over en ze kwamen er nog niet definitief uit. Wel kreeg Alex hierdoor een mooie stelling van zijn pionnen op die vleugel, hoewel daar ook wel aanval op kwam. Met de plaatsing van een (gedekt) paard op c6 wist hij de verticale aanvallen op z'n pionnen af te stoppen, hoewel Jan toch wel aanval via de open a-lijn (in zijn bezit) kon uitoefenen. De dame van Jan ging druk uitoefenen op f2 en hij dacht die druk te kunnen verhogen door de plaatsing van een (daar ongedekte) loper op h4. Helaas overzag hij daarbij totaal de dubbele aanval door de dame van Alex op de koning en die loper. Loper kwijt dus en meteen een stuk achter. Jan probeerde hierna nog wel in troebel water te vissen, Alex wist dit alles echter keurig teniet te doen en Jan daarom tot opgave te dwingen.
Jan van Baardwijk speelde tegen Michiel Landman en wist daarbij Michiel eigenlijk helemaal onder de duim te houden. Volgens Michiel (na afloop van de partij) had hij geen schijn van een kans gekregen en moest zodoende de partij opgeven.
Er was deze avond opnieuw sprake van een oneven aantal spelers en daarbij werd Bonne Faber aangewezen om (met zwart) tegen alle andere aanwezigen te spelen. In het begin van deze partij vonden enkele van de sterkere spelers de gelegenheid tot het spelen van een aantal zetten, zodat Bonne al snel een onveilig gevoel kreeg. Toch bleek hij goed tegenspel geven en mocht zich verheugen op een voordeliger positie. Toen echter meende hij een mooie zet met zijn dame te spelen met aanval op de ongedekte toren op e1. Die toren zou - met schaak - kunnen worden geslagen en daardoor vond één van zijn tegenstanders de betere voortzetting niet (die toren offeren, waarna de dame van Bonne gevangen zou kunnen raken), dus werd met die toren een stapje opzij gedaan. Hierna leek het Bonne verstandig zijn paard (dat op b3 de witte stelling enigszins onder controle hield) toch maar te ruilen met een paard op c1. Nu kwam er een aanval op c5 door loper, dame en toren en kwam de stelling redelijk in evenwicht. Totdat één van de tegenstanders niet door had dat een pion op a7 wèl gedekt stond en die pion sloeg met de loper. Hierdoor kwam Bonne goed te staan en wist hij met een toren binnen te dringen. Toen daarna de witte koning zich er ook nog mee ging bemoeien kon Bonne nog een toren veroveren en werd de partij door wit opgegeven.
Martijn van Dam kreeg de gelegenheid tegen Leo Stelloo te spelen en meende daarbij gebruik te kunnen maken van het lange nadenken door Leo om zodoende een aantal zetten te spelen tegen Bonne en zelfs enkele snelschaakpotjes tegen anderen te spelen. Dat werd door Leo als ernstig storend ervaren, hoewel het natuurlijk volledig legitiem is. Hoe dan ook, de koning van Martijn werd op zijn vleugel vastgezet door loper en toren van Leo en aanval van Leo op Martijn's pionnen op de damevleugel zat er aan te komen. Maar e.e.a. werd toch niet adequaat uitgevoerd zodat Martijn onder de druk uit wist te komen en tenslotte zelfs op tijd wist te winnen.
Een hele snelle partij werd het tussen Casper Verbeek en Thijs van Dam. Al heel snel raakte Casper zelfs twee stukken kwijt door onvoorzichtig spel. En iets dergelijks laat Thijs zich niet meer afnemen en dus werd hij weer een punt rijker.
Frits Wilschut kreeg te maken met nieuweling Ladislav Brhel (links voor op bijgaande foto) en had daar blijkbaar niet al te veel moeite mee. Volgens Frits werden eenvoudige aanvalszetten onderschat zodat hij al snel groter voordeel kreeg en tenslotte de partij ook winnend af kon sluiten. Hopelijk heeft dit niet al te veel invloed op het Pioniergevoel van Ladislav!
Na enkele weken afwezig te zijn geweest wegens gezondheidsklachten kon Frits van der Veeke weer een avond bijwonen en deed dat tegen Wim Noordermeer. Frits bleek in deze partij niet in staat goede tegenstand te bieden aan de lagen van Wim en moest dus het punt afgeven.
De laatste partij van de avond is die tussen Ronald van Velzen en Kees Berkhout. Daarin was Kees een beetje te onvoorzichtig met zijn materiaal en daar maakte Ronald dankbaar gebruik van. Dus mocht Ronald tenslotte weer een punt bij laten schrijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten