Met de hiernaast getoonde spelers kwam er ook een einde aan de tweede ronde van de bekercompetitie van dit seizoen. Ook werden nog enkele partijen door de andere aanwezigen gespeeld voor de interne competitie, terwijl we ook kennis konden maken met een in de club geïnteresseerde.
Maar voordat we aan het gebeurde in ronde 18 beginnen, eerst wat aandacht voor een belangrijk item in het Nederlandse schaakgebeuren van het moment: het Tata Steel toernooi. Hieraan hebben namelijk ook een vijftal Pioniers meegedaan (aan het weekend-toernooi, dat wel) en hun resultaten waren van perfect via prima tot bijna goed. Thijs van Dam deed voor het eerst mee en in groep 9W scoorde hij het maximale, hij won alle drie partijen met een TPR van liefst 1942. Als Thijs plezier in het schaken blijft houden dan komt hij er wel! De tweede Pionier is Ricardo Klepke en hij speelde in groep 2A, waar hij 2½ punt scoorde met een TPR van 2321. De derde Pionier is Jan van Dam en Jan wist 2 punten bij elkaar te sprokkelen en zijn TPR werd 1731. Jan speelde in groep 5N. Ook in groep 5, maar dan in 5G, speelde Alex van Wieringen en Alex wist niet meer dan 1 punt (twee remises) te scoren met een TPR van 1634. De laatste Pionier, die we tegenkomen, is Fred van Wieringen. Fred speelde in groep 6F en scoorde daar 1½ punt met een TPR van 1781. Eigenlijk best wel een goed optreden van de Pioniers!
Maar voordat we aan het gebeurde in ronde 18 beginnen, eerst wat aandacht voor een belangrijk item in het Nederlandse schaakgebeuren van het moment: het Tata Steel toernooi. Hieraan hebben namelijk ook een vijftal Pioniers meegedaan (aan het weekend-toernooi, dat wel) en hun resultaten waren van perfect via prima tot bijna goed. Thijs van Dam deed voor het eerst mee en in groep 9W scoorde hij het maximale, hij won alle drie partijen met een TPR van liefst 1942. Als Thijs plezier in het schaken blijft houden dan komt hij er wel! De tweede Pionier is Ricardo Klepke en hij speelde in groep 2A, waar hij 2½ punt scoorde met een TPR van 2321. De derde Pionier is Jan van Dam en Jan wist 2 punten bij elkaar te sprokkelen en zijn TPR werd 1731. Jan speelde in groep 5N. Ook in groep 5, maar dan in 5G, speelde Alex van Wieringen en Alex wist niet meer dan 1 punt (twee remises) te scoren met een TPR van 1634. De laatste Pionier, die we tegenkomen, is Fred van Wieringen. Fred speelde in groep 6F en scoorde daar 1½ punt met een TPR van 1781. Eigenlijk best wel een goed optreden van de Pioniers!
Tussen Martijn van Dam en Ricardo moest er beslist worden wie van hen het achttal voor de kwartfinale van de IBC zou completeren. Als je dan hun gezichten bekijkt lijkt het er op dat ze al van tevoren een heel gevecht aan het leveren zijn!? In de eerste partij (voor Martijn stond de klok op 75 min. terwijl Ricardo er slechts 5 kreeg, waarmee getracht wordt het verschil in sterkte te compenseren) wist Martijn het relatief lang vol te houden, tenslotte moest hij toch erkennen dat, ondanks het grote verschil in bedenktijd, Ricardo zich de meerdere toonde. Daarna de tweede partij, met verwisselde kleuren, waarin zich hetzelfde ging ontspinnen als in de eerste. Maar Martijn had zich voorgenomen enkele slimme trucjes uit te halen, waaronder een doos voor de klok zetten toen Ricardo even naar de hal was gegaan, zodat hij niet kon zien of er al een zet was gedaan. Maar dat hielp Martijn weinig. De tweede truc, die hij uit zijn mouw schudde, was het aanbieden van remise in een al zo'n beetje verloren positie en zowaar, deze truc slaagde want Ricardo wist wel, dat hij op deze manier ook door zou zijn naar de volgende ronde en hij wilde Martijn ook iets gunnen! Ricardo dus door naar de derde ronde.
Helaas was het niet zo'n gezellige drukte dan vorige week, een aantal wilde het blijkbaar rustiger aan doen. Maar niet Jan van Huizen en Sheila de Jonge. Echter maakte Sheila al vrij snel een foutje en wist Jan daar volop van te profiteren. Sheila kwam minder te staan, hield het nog wel even vol maar moest tenslotte toch erkennen, dat Jan in deze partij niet meer af te stoppen bleek.
Hans van Calmthout kreeg Leo Stelloo tegenover zich, een (te) groot krachtsverschil. Leo probeerde een tijdlang het tij te keren, toch bleek er voor hem uiteindelijk geen eer aan te behalen en werd hij weer teruggestuurd naar de plaats op de ranglijst waar hij zo'n beetje thuishoort.
Het was al weer een poosje geleden, nu was er weer een oneven aantal spelers op komen dagen en daardoor was het nu de beurt aan Jan van Baardwijk om een partij te spelen tegen de andere aanwezigen. Maar niet iedereen had daar steeds de mogelijkheid toe (je speelt immers zelf ook een partij voor de competitie en daar kun je punten voor krijgen, hier niet) en zodoende gaat zo'n partij toch vaak met horten en stoten. In deze partij ging het er toch een beetje op lijken dat Jan de iets betere stelling kreeg, hoewel hij dar wel erg veel bedenktijd voor gebruikte. En de Pioniers kwamen wat beter te staan, vooral wegens druk op f2. Daar wist Jan langere tijd aan te ontkomen maar op zeker moment was hij dat, naar het schijnt, even vergeten en prompt werd hij daar dan mat gezet!
Bonne Faber speelde tegen de jeugdige Thijs van Dam. Wegens zijn leeftijd speelt hij nog met een aangepast tempo, een soort van rapidtempo. Daar bleek Bonne niet goed op ingesteld te zijn, al vrij snel in de opening deed hij een minder goede zet, waar Thijs mooi misbruik van maakte. Hierdoor kreeg Bonne liefst twee dubbelpionnen en verloor ook een pion. Op een toren en een loper na werd alles (behalve de pionnen) afgeruild en leek de kans op remise toch dichterbij te komen. Maar dan moet je de eigen toren niet ongedekt op dezelfde rij plaatsen als je koning. Dat deed Bonne wel en Thijs kon schaak geven en de toren veroveren. Einde verhaal.
Er was aan het begin van de avond nog een belangstellende binnengekomen en hij had er wel oren naar om mee te spelen. Ladislav Brehl werd daarbij ingedeeld tegen Wim Noordermeer. Ladislav gaf Wim goed partij maar aan het slot verslikte hij zich hevig. Wim, altijd op zoek naar mogelijkheden om zijn tegenstander op het verkeerde been te zetten, speelde z'n e-pion op en viel daarmee een toren aan. Dat leek Ladislav even te zijn ontgaan, althans, hij speelde die toren niet weg. Wat later kon hij daarom opgeven.
Al een poosje zit Frits Wilschut te snakken naar een overwinning, echter, Kees Berkhout doet dat eigenlijk nog meer. Het werd dus de vraag of één van beiden - en wie dan - dat snakken zou mogen beëindigen. Frits had zijn materiaal wat beter opgesteld dan Kees en hij mocht dus het punt opstrijken, daarmee Kees al snakkend achterlatend.
De laatste te becommentariëren partij is die tussen Ronald van Velzen en Casper Verbeek. Ze wisten elkaar vrij goed in evenwicht te houden, hoewel Ronald toch wel het iets betere van hun spel leek te hebben. Met beiden een toren en een paard, naast een aantal pionnen, besloten ze tenslotte tot een tot tevredenheid stemmende remise.
De nieuwe tussenstand.
Helaas was het niet zo'n gezellige drukte dan vorige week, een aantal wilde het blijkbaar rustiger aan doen. Maar niet Jan van Huizen en Sheila de Jonge. Echter maakte Sheila al vrij snel een foutje en wist Jan daar volop van te profiteren. Sheila kwam minder te staan, hield het nog wel even vol maar moest tenslotte toch erkennen, dat Jan in deze partij niet meer af te stoppen bleek.
Hans van Calmthout kreeg Leo Stelloo tegenover zich, een (te) groot krachtsverschil. Leo probeerde een tijdlang het tij te keren, toch bleek er voor hem uiteindelijk geen eer aan te behalen en werd hij weer teruggestuurd naar de plaats op de ranglijst waar hij zo'n beetje thuishoort.
Het was al weer een poosje geleden, nu was er weer een oneven aantal spelers op komen dagen en daardoor was het nu de beurt aan Jan van Baardwijk om een partij te spelen tegen de andere aanwezigen. Maar niet iedereen had daar steeds de mogelijkheid toe (je speelt immers zelf ook een partij voor de competitie en daar kun je punten voor krijgen, hier niet) en zodoende gaat zo'n partij toch vaak met horten en stoten. In deze partij ging het er toch een beetje op lijken dat Jan de iets betere stelling kreeg, hoewel hij dar wel erg veel bedenktijd voor gebruikte. En de Pioniers kwamen wat beter te staan, vooral wegens druk op f2. Daar wist Jan langere tijd aan te ontkomen maar op zeker moment was hij dat, naar het schijnt, even vergeten en prompt werd hij daar dan mat gezet!
Bonne Faber speelde tegen de jeugdige Thijs van Dam. Wegens zijn leeftijd speelt hij nog met een aangepast tempo, een soort van rapidtempo. Daar bleek Bonne niet goed op ingesteld te zijn, al vrij snel in de opening deed hij een minder goede zet, waar Thijs mooi misbruik van maakte. Hierdoor kreeg Bonne liefst twee dubbelpionnen en verloor ook een pion. Op een toren en een loper na werd alles (behalve de pionnen) afgeruild en leek de kans op remise toch dichterbij te komen. Maar dan moet je de eigen toren niet ongedekt op dezelfde rij plaatsen als je koning. Dat deed Bonne wel en Thijs kon schaak geven en de toren veroveren. Einde verhaal.
Er was aan het begin van de avond nog een belangstellende binnengekomen en hij had er wel oren naar om mee te spelen. Ladislav Brehl werd daarbij ingedeeld tegen Wim Noordermeer. Ladislav gaf Wim goed partij maar aan het slot verslikte hij zich hevig. Wim, altijd op zoek naar mogelijkheden om zijn tegenstander op het verkeerde been te zetten, speelde z'n e-pion op en viel daarmee een toren aan. Dat leek Ladislav even te zijn ontgaan, althans, hij speelde die toren niet weg. Wat later kon hij daarom opgeven.
Al een poosje zit Frits Wilschut te snakken naar een overwinning, echter, Kees Berkhout doet dat eigenlijk nog meer. Het werd dus de vraag of één van beiden - en wie dan - dat snakken zou mogen beëindigen. Frits had zijn materiaal wat beter opgesteld dan Kees en hij mocht dus het punt opstrijken, daarmee Kees al snakkend achterlatend.
De laatste te becommentariëren partij is die tussen Ronald van Velzen en Casper Verbeek. Ze wisten elkaar vrij goed in evenwicht te houden, hoewel Ronald toch wel het iets betere van hun spel leek te hebben. Met beiden een toren en een paard, naast een aantal pionnen, besloten ze tenslotte tot een tot tevredenheid stemmende remise.
De nieuwe tussenstand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten