Het Houten Paard 1-De Pionier 2

Ook de laatste wedstrijd van het seizoen voor beide teams. Daarbij stond ook nog een promotieplek naar de tweede klasse op het spel. Maar hoe belangrijk werd dat gevonden door de teams? Immers, promotie zou best eens een seizoen van grote nederlagen kunnen gaan betekenen en had men daar zin in?

De situatie aan het begin van deze avond was de volgende: bij een overwinning van minimaal ½-7½ ging het Pionierteam promoveren en als Het Houten Paard zou winnen (ongeacht met welke cijfers) was er voor hen promotie. Voor de Pioniers was het wel duidelijk, men had geen trek in een seizoen met grote nederlagen (zo'n seizoen had het derde team een jaar geleden meegemaakt, waarbij de kleinste nederlaag toen 6-2 werd) en de verwachting was ook dat ook de Briellenaren geen trek hadden. Daarvoor leek de opmerking op hun site aan het begin van het seizoen duidelijk genoeg: met nog 6 wedstrijden te gaan, kan het een interessant seizoen worden in deze klasse, waarbij we natuurlijk moeten oppassen, dat we niet dezelfde fout maken als 2 jaar geleden. Al een poos geleden was daarover de volgende opmerking gemaakt: We hebben het jaren kunnen voorkomen, maar HHP 1 is vorig seizoen gepromoveerd naar klasse 2B van de R.S.B.-competitie. Met deze gedachten in het achterhoofd begonnen de Pioniers dus aan de wedstrijd, immers, HHP zou toch wel voor maximaal 4-4 willen gaan. Daar leek het in eerste instantie ook nog wel op, aan bord 6 speelde Bonne Faber een gedegen partij maar wist het voordeeltje, dat hij had gekregen, niet helemaal te gelde te maken terwijl zijn tegenstander blijkbaar het hierboven geschetste idee wel aantrekkelijk vond door voor herhaling van zetten te gaan, Daar had Bonne geen bezwaar tegen dus moesten alle andere borden winst voor De Pionier 2 opleveren om nog te kunnen promoveren.

Maar dat idee was "gelukkig" al snel voorbij omdat Michiel Landman, aan bord 3, deze avond niet opgewassen bleek tegen zijn tegenstander en redelijk vroeg op de avond al de hand ter opgave moest uitsteken. Nu begon het dus al interessant te worden om te zien hoe men daar in Brielle om zou gaan met hun bovengeschetste planning!

Het werd een beetje duidelijker aan bord 7, waar Wim Noordermeer een enigszins ongelukkige avond doorbracht. Hij trapte daarbij in een valletje, probeerde nog wel een gunstiger resultaat dan een nederlaag te krijgen, slaagde daar echter niet in en de tussenstand werd 2½-½. Nu zou HHP dus ook 2 partijen moeten verliezen?!

Daar gaf Pionier 2-teamleider Peter Derrez aan bord 4 het voorbeeld voor hoe dat te doen. Hij leek een gewonnen positie opgebouwd te hebben en had daarvoor een toren, die de vijandelijke stelling was binnengedrongen, achter de pionnen van zijn tegenstander moeten plaatsen maar speelde in plaats daarvan zijn koning centraler. Daar maakte de tegenstander gebruik van door nu zijn toren achter zijn pionnen te plaatsen. Hierna was het pleit eigenlijk snel beslecht met de derde nederlaag voor het Pionierteam.

Het zou nu moeilijk voor Het Houten Paard gaan worden, slechts één remise was nog toegestaan en die kwam er bij Wim van Schie aan bord 5. Wim had eigenlijk een betere stelling weten te krijgen, de finishing touch wist hij echter niet te vinden en zijn tegenstander vond dit al lang mooi en bood daarom remise, wat Wim accepteerde. Nu was het dus 4-1 geworden en moesten de andere drie partijen worden verloren in vaak iets betere stelling. Ga je dan toch voor promotie?

Inderdaad. En dat lukte ook, hoewel Martijn van Dam aan bord 2 niet over geluk te klagen had want zijn tegenstander had een vrijpion gekregen op de h-lijn terwijl z'n koning de promotievelden kon beheersen. Daar kon Martijn een eventuele doorbraak op de damevleugel tegenover stellen en daar bleek de Briellenaar toch bang voor te zijn want hij richtte zijn aandacht eerst helemaal op die vleugel. Hierdoor kon Martijn afwikkelen naar een technische remise.
Nog een tweede (vierde in totaal) remise kwam er bij Sheila de Jonge aan bord 8. Haar tegenstander had in eerste instantie een foutje gemaakt, Sheila wist daar echter onvoldoende van te profiteren en moest toezien hoe ze terug werd gedrongen. Haar tegenstander vond dat hij een remisestelling had gekregen en ging overleggen of hij dat aan mocht bieden. Dat mocht inderdaad en zo werd de tussenstand een schamele 5-2 voor het Pionierteam.
Nu was alleen Reinier van der Wende nog bezig, aan bord 1. Hij wist er een spannende partij van te maken maar het zag er toch niet naar uit dat hij een partijwinst binnen zou kunnen halen. Daarvoor was zijn stelling toch wat te passief, vooral zijn lopers stonden te veel ingesloten. Daar wist zijn tegenstander fraai van te profiteren met zijn paarden, waarmee hij tenslotte een vrijpion kon creëren. Dat betekende uiteindelijk verlies voor Reinier.
Het wedstrijdformulier zag er tenslotte als volgt uit:

	Het Houten Paard 1	1574	-	De Pionier 2	1539	6-2
1	Ruud Bosch	1741	-	Reinier van der Wende	1700	1-0
2	Bram Nederlof	1633	-	Martijn van Dam	1427	½-½
3	Kees Schrijvers	1557	-	Michiel Landman	1545	1-0
4	Joop Knipscheer	1698	-	Peter Derrez	1566	1-0
5	Arie Langendoen	1559	-	Wim van Schie	1586	½-½
6	Marco Beije	1498	-	Bonne Faber	1596	½-½
7	Ralph Zwart	1335	-	Wim Noordermeer	1426	1-0
8	Rien van der Molen		-	Sheila de Jonge	1464	½-½

Met dit resultaat is Het Houten Paard 1 dus, naast kampioen Hoeksche Waard 2, gepromoveerd naar de tweede klasse. De reacties achteraf waren toch minder verdrietig dan je zou hebben verwacht naar aanleiding van de commentaren op hun site zoals hier aan het begin weergegeven.
De Pionier wenst hen meer succes dan in hun degradatieseizoen, hoewel niet bij de ontmoeting met ons eerste team, een ontmoeting, die er hoogstwaarschijnlijk weer aan zal zitten te komen.