De voorlaatste wedstrijd voor het tweede viertal, tegen de buren uit Hoogvliet, werd van commentaar voorzien door wedstrijdleider Fred van Wieringen. Maar ook de strijd voor de beker kreeg een spannend vervolg, terwijl de overige Pioniers bezig waren met een interne partij.
Donderdag 5 april werd de wedstrijd De
Pionier V2–Ashtapada V1 gespeeld. De spelers van Ashtapada waren vroeg uit
Hoogvliet vertrokken en waren dus ruim voor aanvang aanwezig. Een overwinning
was voor hen noodzakelijk om mee te doen voor het kampioenschap in Divisie 2B.
De Pionier stond net onder de middenmoot en wilde toch nog een paar plaatsen
stijgen. Om 20.00 uur werd door wedstrijdleider Fred van Wieringen het
startsein gegeven.
Het eerste half uur verliep zonder problemen.
Bij Frits Wilschut, spelende aan bord 3, werd langzaam de druk op het centrum
verhoogd. Frits kon dit goed verdedigen. Maar door een verkeerde zet te spelen
raakte Frits zijn dame kwijt en gaf direct op (0-1).
Wim Noordermeer speelde zijn vertrouwde spel aan
bord 1. Snel in de aanval leverde een pion op. Na een uur spelen werd er nog
een pion gewonnen, waarna Wim de wedstrijd vakkundig won (1-1).
Ronald van Velzen had aan bord 4 de sterkste
tegenstander tegenover zich. Na een uur spelen moest Ronald een pion geven.
Naarmate het spel vorderde verloor Ronald meer materiaal, alles leek nog wel te
redden totdat hij zich verkeek op de stelling. Hij had een vrijpion op de
h-lijn die door een paard werd lastiggevallen. Door hier verkeerd op te
anticiperen raakte hij loper en pion kwijt. Nu was er geen houden meer aan. Nog
voordat hij mat gezet kon worden gaf hij op (1-2).
Teamleider Frits van der Veeke speelde aan
bord 2 een zeer gesloten partij. Terwijl Frits pionnen liet oprukken op de
damevleugel, deed zijn tegenstander pogingen om de koningsvleugel van Frits te
bestoken. Omdat het onduidelijk was wie nu in het voordeel was en er veel
combinaties aanwezig waren, bood de tegenstander remise aan. Hoewel de stand in
de wedstrijd nadelig was werd dit aanbod direct door Frits geaccepteerd. De eindstand
werd daardoor 1½-2½ voor de bezoekers uit Hoogvliet. De laatste wedstrijd voor
De Pionier V2 is op dinsdag 24 april uit tegen Dordrecht V3. Veel succes
mannen!
Hierover schreef Fred dit wedstrijdformulier:| De Pionier V2 | 1295 | - | Ashtapada V1 | 1295 | 1½-2½ | |
| 1 | Wim Noordermeer | 1426 | - | Christian Hemmes | 1022 | 1-0 |
| 2 | Frits van der Veeke | 1334 | - | Peter de Koning | 1415 | ½-½ |
| 3 | Frits Wilschut | 1250 | - | Daan van Mourik | 1226 | 0-1 |
| 4 | Ronald van Velzen | 1171 | - | Jaap Brokaar | 1517 | 0-1 |
De reactie op de site van Ashtapada was als volgt: "Op het eind van de avond keerde ons viertal juichend terug, zij hadden het viertal van de Hellevoetse Pionier verslagen, zij maken daarmee nog steeds kans kampioen te worden van hun afdeling". Maar inmiddels is bij De Pionier wel bekend wat daar de belangrijkste reden van is. Namelijk, voor ze naar Hoogvliet teruggingen hebben ze de hele op dat moment nog aanwezige biervoorraad (wel betaald!!) meegenomen. Toen daarna een aantal spelers van de interne competitie een biertje wilden gaan drinken om hun eventuele winst te vieren bleek er geen bier meer te zijn! Alleen nog alcoholvrij en dat is niet ideaal om een overwinning te vieren of een verlies te compenseren.
Voor de bekercompetitie konden "eindelijk" de laatste partijen voor de kwartfinale worden gespeeld. Daar was al een poosje naar uitgekeken, vooral omdat dan te zien zou zijn of en hoe het nieuwe reglement qua tijd zo goed mogelijk zou kunnen werken. De partijen werden gespeeld tussen Hans van Calmthout en Ernst-Jan Pluim Mentz. Hans had meteen al een excuus voor het geval hij zou worden uitgeschakeld: hij was in de week hiervoor ziek geweest en zijn vorm zou dus misschien niet de beste zijn. In de eerste partij bleek daar al weinig van want hij wist bijna alles af te ruilen totdat er een aantal pionnen en ongelijke lopers overbleven. En inderdaad, er werd tot remise besloten. Dus moest de tweede partij de beslissing brengen. Daarin wist Hans op zeker moment een stuk te winnen, waardoor het er steeds meer op ging lijken dat De Pionier voor het eerst sinds 8 jaar een nieuwe bekerwinnaar zou krijgen! Het werd ook geen schijn, Hans wist de tweede partij te winnen en dus werd Ernst-Jan voor het eerst sinds 8 jaar uitgeschakeld.
Jan van Dam kreeg te maken met Bonne Faber, tegen wie hij het seizoen heel slecht was begonnen. Nu deed hij dat, met verwisselde kleuren, beter, hij drukte Bonne steeds verder in de problemen. Het ging er voor Bonne steeds moeilijker uitzien en het slot kwam met het wegblunderen van een stuk. Dat was voor Bonne meteen voldoende om op te geven.
Nog een revanche voor een eerdere partij ging tussen Martijn van Dam en Jan van Huizen. Martijn had, in het begin van het seizoen, Jan verrast en wilde dat nu ook doen. Maar Jan wist met zijn zware stukken druk uit te oefenen op de damevleugel en kon de stelling binnenvallen via de a-lijn. Het bleef, materieel gezien, nog wel in evenwicht maar Jan wist de witte koning in het moeilijk parket te brengen. Toen Martijn dan ook de keuze moest maken welke pion hij kwijt wilde raken met als gevolg het binnendringen door de koning van Jan gaf hij de partij op.
Fred van Wieringen had, naast de RSB-wedstrijd, ook te maken met Wim van Schie. En daar had hij zijn handen vol aan, ondanks het feit, dat hij een pion wist te winnen op de f-lijn. Wim dreigde een stuk te winnen op de damevleugel maar Fred wist alles voor hem binnen te perken te houden. Met veel moeite kon hij daarna de partij naar zich toe trekken en tenslotte de winst binnenslepen.
Zoon Alex van Wieringen kreeg het aan de stok met Peter Derrez en beiden probeerden de tegenstander in problemen te brengen. Dat lukte niet echt en daarom vonden ze tenslotte dat het verstandiger was om de partij remise te houden want degene, die iets zou proberen te forceren, zou hoogstwaarschijnlijk aan het kortste eind trekken.
Het werd ook een moeilijke avond voor Jan van Baardwijk. Hij moest proberen te scoren tegen Michiel Landman maar Michiel wist zich staande te houden. En langzamerhand ging hij zelfs de overhand krijgen, hoewel Jan nog kansen leek te houden. Maar uiteindelijk moest hij toch Michiel feliciteren met diens overwinning.
Eigenlijk de grootste verrassing van deze avond kwam tot stand tussen Sheila de Jonge en Kees Berkhout. Feit is wel, dat Kees, hoewel hij zich al een hele tijd op de onderste plaats van de ranglijst bevindt, toch beter gaat spelen. Maar vaak is het dan een kwestie dat hij, aan het slot van een partij, toch aan het kotste eind gaat trekken. Maar tegen Sheila wist hij a.h.w. zijn poot stijf te houden en ging uiteindelijk met het volle punt aan de haal. Zijn derde winstpartij inmiddels.
Tenslotte speelde Leo Stelloo een hele moeilijke partij tegen Casper Verbeek en kwam in het eindspel zelfs redelijk verloren te staan. Maar Casper wist het voordeel, dat hij had bereikt, niet over de streep te trekken en Leo wist te winnen, zelfs tegen zijn eigen verwachtingen in.
De nieuwe tussenstand.
Jan van Dam kreeg te maken met Bonne Faber, tegen wie hij het seizoen heel slecht was begonnen. Nu deed hij dat, met verwisselde kleuren, beter, hij drukte Bonne steeds verder in de problemen. Het ging er voor Bonne steeds moeilijker uitzien en het slot kwam met het wegblunderen van een stuk. Dat was voor Bonne meteen voldoende om op te geven.
Nog een revanche voor een eerdere partij ging tussen Martijn van Dam en Jan van Huizen. Martijn had, in het begin van het seizoen, Jan verrast en wilde dat nu ook doen. Maar Jan wist met zijn zware stukken druk uit te oefenen op de damevleugel en kon de stelling binnenvallen via de a-lijn. Het bleef, materieel gezien, nog wel in evenwicht maar Jan wist de witte koning in het moeilijk parket te brengen. Toen Martijn dan ook de keuze moest maken welke pion hij kwijt wilde raken met als gevolg het binnendringen door de koning van Jan gaf hij de partij op.
Fred van Wieringen had, naast de RSB-wedstrijd, ook te maken met Wim van Schie. En daar had hij zijn handen vol aan, ondanks het feit, dat hij een pion wist te winnen op de f-lijn. Wim dreigde een stuk te winnen op de damevleugel maar Fred wist alles voor hem binnen te perken te houden. Met veel moeite kon hij daarna de partij naar zich toe trekken en tenslotte de winst binnenslepen.
Zoon Alex van Wieringen kreeg het aan de stok met Peter Derrez en beiden probeerden de tegenstander in problemen te brengen. Dat lukte niet echt en daarom vonden ze tenslotte dat het verstandiger was om de partij remise te houden want degene, die iets zou proberen te forceren, zou hoogstwaarschijnlijk aan het kortste eind trekken.
Het werd ook een moeilijke avond voor Jan van Baardwijk. Hij moest proberen te scoren tegen Michiel Landman maar Michiel wist zich staande te houden. En langzamerhand ging hij zelfs de overhand krijgen, hoewel Jan nog kansen leek te houden. Maar uiteindelijk moest hij toch Michiel feliciteren met diens overwinning.
Eigenlijk de grootste verrassing van deze avond kwam tot stand tussen Sheila de Jonge en Kees Berkhout. Feit is wel, dat Kees, hoewel hij zich al een hele tijd op de onderste plaats van de ranglijst bevindt, toch beter gaat spelen. Maar vaak is het dan een kwestie dat hij, aan het slot van een partij, toch aan het kotste eind gaat trekken. Maar tegen Sheila wist hij a.h.w. zijn poot stijf te houden en ging uiteindelijk met het volle punt aan de haal. Zijn derde winstpartij inmiddels.
Tenslotte speelde Leo Stelloo een hele moeilijke partij tegen Casper Verbeek en kwam in het eindspel zelfs redelijk verloren te staan. Maar Casper wist het voordeel, dat hij had bereikt, niet over de streep te trekken en Leo wist te winnen, zelfs tegen zijn eigen verwachtingen in.
De nieuwe tussenstand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten