Het RSB-seizoen is zo goed als ten einde, zelfs voor de beker is er al een winnaar gevonden in De Willige Dame. Maar de viertallen zijn nog bezig, hoewel dit ook de laatste wedstrijd was voor het eerste viertal van de club. Met het mooie weer, dat helaas al weer afgelopen lijkt, loopt ook het opkomstcijfer terug. Maar zij, die kwamen, maakten er wat leuks van.
Het gelegenheidsviertal kreeg een "verre vriend" op bezoek, de spelers van Nieuwerkerk aan den IJssel moesten er een uurtje aan besteden om de Petrakerk te vinden en ook de terugreis zou een dergelijke tijd in beslag gaan nemen. Twee van de vier voor dit Pionierteam opgegeven spelers moesten verstek laten gaan wegens ziekte en studie, op papier had teamleider Leo Stelloo daar goede vervangers voor weten te vinden. Maar dat bleek alleen maar schijn, hoewel Bonne Faber aan bord 2 wel een voordelige start wist te vinden. Hij won daarbij een pion en zou dat varkentje wel even gaan wassen. Maar dan moet je je resterende materiaal niet dermate plaatsen dat je tegenstander daar misbruik van kan maken. Maar dat gebeurde wel en Bonne wist niets beters te vinden dan een kwaliteit te geven en daarmee ook de vijandelijke koning vrije toegang. Aangezien z'n overblijvende loper geen goed plekje vond verkreeg de Nieuwerkerker een super vrijpion in het centrum, die ongehinderd opstoomde naar dame. Dat werd dus ook het einde.
Inmiddels had Albert Schaefer aan bord 4 een mooie stelling opgebouwd die zijn tegenstander blijkbaar de nodige angst bezorgde. Dat bleek uit zijn remiseaanbod, dat in eerste instantie door Albert werd afgewezen. Albert wist de bestaande vrijpion te elimineren en kwam zodoende een pion voor te staan. Maar zijn koning stond wel moeilijk achter z'n pionnen en daar werd deze monarch eeuwig schaak geboden en aldus werd de partij toch remise.
Het viertal stond nu dus met ½-1½ achter, maar teamleider Leo Stelloo had een leuke positie op weten te bouwen aan bord 3. Maar die positie bleek toch niet zo leuk toen hij zijn koning op een wit veld bleek te hebben geplaatst, waar de overgebleven loper van de tegenstander dus schaak kon geven en er voor Leo niet anders overbleef dan een paard tussen te plaatsen op een veld, dat werd "bestreken" door een pion, Stukverlies dus en Leo wist dat niet meer goed te maken in de resterende tijd. De wedstrijd was dus verloren.
Zou er verder nog enige eer te behalen zijn door Michiel Landman aan bord 1? Het werd een eindspel van paard en loper voor Michiel en het loperpaar voor z'n tegenstander. Die tegenstander had zelfs een triple-pion op de f-lijn in het leven geroepen zodat Michiel ogenschijnlijk beter zou moeten staan. Maar dat wist hij niet uit te buiten en zo kwam de vijandelijke koning steeds beter te staan op zijn eigen vleugel. Zo goed zelfs dat Michiel er op zeker moment geen brood meer in zag en de partij opgaf. Een wedstrijd, die zo snel mogelijk door de Pioniers zal willen worden vergeten en waarbij bleek, dat ratingverschillen niet maatgevend zijn, alle op papier sterkere spelers moesten er aan geloven, hoewel de tegenstander van Albert dus met een remise wegraakte.
Wedstrijdleider Ernst-Jan Pluim Mentz schreef het volgende wedstrijdformulier:
| De Pionier V1 | 1462 | - | Nieuwerkerk V1 | 1373 | ½-3½ | |
| 1 | Michiel Landman | 1545 | - | Ben Balm | 1477 | 0-1 |
| 2 | Bonne Faber | 1596 | - | Hans Dijkers | 1391 | 0-1 |
| 3 | Leo Stelloo | 1445 | - | Cees Verschoor | 1237 | 0-1 |
| 4 | Albert Schaefer | 1262 | - | Bas Koote | 1386 | ½-½ |
Ook de interne competitie ging hier en daar niet van een leien dakje, voor sommige spelers althans!
Daar speelde Jan van Huizen al voor de derde keer tegen de wedstrijdleider van het moment, Ernst-Jan Pluim Mentz. Hoogstwaarschijnlijk zal dat hem niet geremd hebben wat zijn spel betreft, toch wist Jan hem een moeilijke situatie voor te schotelen. Die bestond er uit, dat Jan met een loper een toren aanviel, die moeilijk een goed veld zou kunnen vinden. Als de toren zou spelen, dan ging het minstens een pion kosten. Na lang gepeins koos Ernst-Jan er voor om een kwaliteit te geven om zodoende een ander stuk beter te plaatsen. Helaas voor hem hielp dat niet echt veel, hoewel hij even later wel schaak kon geven met zijn vrijpion op de c-lijn. Die pion en een toren van Jan kwamen - na slaan - wel op paardensprong afstand van elkaar te staan, dat leek de dreiging. Maar genoemde toren van Jan kon wel schaak geven, zodat de pion geslagen kon worden. Dat deed Jan met zijn tweede toren waarna Ernst-Jan opgaf, de pion voor zijn laatste toren stond namelijk gepend want de toren stond ongedekt. De eerste nederlaag van de heersend kampioen in de interne competitie!
Dan had Jan van Dam het op papier makkelijker, hij kreeg voor de tweede keer dit seizoen Ronald van Velzen tegenover zich. Hun ratingverschil is zo'n slordige 500 punten in Jan's voordeel en dat wist hij ook op het bord te laten zien, hoewel Ronald zich niet gedwee naar de slachtbank liet leiden. Maar op zeker moment was er niets te doen tegen een opstomend pionnetje, zodat Ronald op zeker moment moest toelaten dat Jan twee dames tot zijn beschikking had. Daar is normaliter geen kruid tegen gewassen en Ronald gaf dan ook op.
Wim Noordermeer kwam tegenover Sheila de Jonge te zitten, die het de laatste tijd enorm druk heeft, wat ook in haar resultaten terug te vinden is. Maar dat wil natuurlijk niet zeggen, dat Wim een makkie aan haar had! Ze maakte het hem zo moeilijk dat hij, nadat een toren had ingeslagen op a2, de partij opgaf.
Een leuke schuifpartij werd het tussen Casper Verbeek en Frits van der Veeke. Maar Frits kwam toch steeds iets moeilijker te staan en het wachten was er eigenlijk op dat Casper het af zou weten te maken. Maar dat duurde nog al, vandaar ook de term "schuifpartij". Toch wist Casper tenslotte de serie zetten te vinden die Frits tot opgave dwongen.
Kees Berkhout kreeg, ook al voor de derde keer, met Arie Bliek te maken. Om te komen schaken maakt Arie elke keer dat hij aanwezig is, een flink aantal autokilometers aangezien hij een poosje geleden naar Limburg verhuisde. Toch wilde hij de voor hem prettige sfeer bij De Pionier niet missen zodat hij toch redelijk regelmatig zijn oude maatjes weer eens opzoekt. Dat leverde hem deze avond weer een punt op want Kees vond op zeker moment geen goede verdediging meer tegen de aanval die Arie op zijn stelling pleegde.
De nieuwe tussenstand.
Dan had Jan van Dam het op papier makkelijker, hij kreeg voor de tweede keer dit seizoen Ronald van Velzen tegenover zich. Hun ratingverschil is zo'n slordige 500 punten in Jan's voordeel en dat wist hij ook op het bord te laten zien, hoewel Ronald zich niet gedwee naar de slachtbank liet leiden. Maar op zeker moment was er niets te doen tegen een opstomend pionnetje, zodat Ronald op zeker moment moest toelaten dat Jan twee dames tot zijn beschikking had. Daar is normaliter geen kruid tegen gewassen en Ronald gaf dan ook op.
Wim Noordermeer kwam tegenover Sheila de Jonge te zitten, die het de laatste tijd enorm druk heeft, wat ook in haar resultaten terug te vinden is. Maar dat wil natuurlijk niet zeggen, dat Wim een makkie aan haar had! Ze maakte het hem zo moeilijk dat hij, nadat een toren had ingeslagen op a2, de partij opgaf.
Een leuke schuifpartij werd het tussen Casper Verbeek en Frits van der Veeke. Maar Frits kwam toch steeds iets moeilijker te staan en het wachten was er eigenlijk op dat Casper het af zou weten te maken. Maar dat duurde nog al, vandaar ook de term "schuifpartij". Toch wist Casper tenslotte de serie zetten te vinden die Frits tot opgave dwongen.
Kees Berkhout kreeg, ook al voor de derde keer, met Arie Bliek te maken. Om te komen schaken maakt Arie elke keer dat hij aanwezig is, een flink aantal autokilometers aangezien hij een poosje geleden naar Limburg verhuisde. Toch wilde hij de voor hem prettige sfeer bij De Pionier niet missen zodat hij toch redelijk regelmatig zijn oude maatjes weer eens opzoekt. Dat leverde hem deze avond weer een punt op want Kees vond op zeker moment geen goede verdediging meer tegen de aanval die Arie op zijn stelling pleegde.
De nieuwe tussenstand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten