Ronde 8

De voorlaatste bekerpartijen van de eerste ronde werden gespeeld terwijl ook een aantal interessante interne partijen het levenslicht zagen.

Wim den Heijer had reglementair de mogelijkheid Ernst-Jan Pluim Mentz uit te schakelen, hij toonde zich echter sportief en liet het niet zo ver komen. Op zich moest hij daarvoor toch wel het gelag betalen door beide partijen kansloos te verliezen. Maar tot in langte van dagen kan hij voortaan toch zeggen:"Als ik gewild had, dan.............!" Volgens eigen interpretatie had hij in de tweede partij beter tegenstand kunnen bieden dan in de eerste, waarin hij van alle kanten penningen had moeten ondergaan.

Een snipverkouden Rik Verheij moest zijn koppositie op de ranglijst verdedigen tegen Jan van Baardwijk. Daar leek Rik keurig in te gaan slagen, toen hij namelijk nog meer dan een uur aan tijd op zijn klok had staan was die van Jan al druk doende de seconden af te tellen. Maar Rik leek op een gegeven moment van een koude kermis thuis te gaan komen, toen Jan in zijn laatste paar minuten bedenktijd plotseling een verrassing voor hem uit zijn hoge hoed ging toveren. Jan wist namelijk een kwaliteit buit te maken en kwam, positioneel, gewonnen te staan. Had hij nog evenveel tijd over gehad dan Rik dan had de uitslag misschien andersom geweest. Nu echter overspeelde Jan zijn hand, verspeelde zijn toren, de nog resterende dames werden geruild en met een paard meer werd het eindspel geen eindspel meer voor Rik maar kinderspel.

Bij Ben Blakmoor kun je vaak bijzondere partijen zien ontstaan, zo ook ditmaal tegen Jan van Dam. In het begin van het middenspel bleek Jan eigenlijk met een loper en een toren minder te spelen, deze stukken moesten op hun beginveld blijven staan dankzij de ver opgerukte e-pion van Ben, die Jan's hele koningsvleugel vastlegde. Toch wist Jan langzamerhand wat spel te krijgen, misschien wel dankzij wat minder nauwkeurig spel van Ben. De loper van Jan wist zich te bevrijden en zijn stelling kreeg een opener karakter. Toen die e-pion van Ben slachtoffer leek te worden van het spel van Jan en Ben zelf pionnetjes van Jan zou kunnen gaan snoepen bood Ben remise aan, welk aanbod na enig nadenken door Jan werd aangenomen.

Door de afwezigheid van enkele verdere prominenten kan een indeling krachtsverschillen gaan tonen. Zo ondervond Ad van der Ree, toen hij Wim Noordermeer tegenover zich zag plaatsnemen. Maar Wim verbaasde vriend en vijand door het Ad behoorlijk moeilijk te maken, althans, als je kijkt naar de tijdsduur van de totale partij. Maar tenslotte bleek het krachtsverschil toch het van te voren verwachte en moest Wim toch opgeven.

Het leek verrassend te gaan eindigen in de partij tussen Michiel Landman en Sheila de Jonge. Sheila had namelijk de koningsstelling van Michiel open weten te breken, wat een open g-lijn opleverde. Daar ging ze op beuken en offerde daar zelfs een stuk voor. Maar wat toch veel gebeurd in dergelijke situaties, ze had één zetje van Michiel overzien waardoor haar aanval in schoonheid ging sterven. Toch hield ze nog wel een poosje vol, hoewel ze voor zichzelf de uitslag al wel geweten zal hebben.

Zoals voor hem te doen gebruikelijk had Leo Stelloo al de nodige bedenktijd verbruikt tegen Mehdi Potters toen er een leuke stelling op hun bord ontstond. Maar die stelling bood Leo wel de nodige mogelijkheden, zodat de verbruikte tijd zijn nut op leek te gaan leveren. En inderdaad, beide torens verschenen op de h-lijn terwijl ook Leo's dame een woordje mee ging spreken richting de noodleidende koningsstelling van Mehdi. Dat was niet meer vol te houden, dus gaf Mehdi een hand ter ondertekening van zijn overgave.

Dik Roeffel en Ger Croonenberg leken er met recht een potje van te maken. Op een gegeven moment werden de stukken namelijk op velden geplaatst waarop ze niet hadden kunnen komen, wat dus beiderzijds de nodige vragen op ging roepen. Om toch maar de goede stelling op het bord te krijgen werd de partij vanaf het begin nog maar eens nagespeeld. Nu bleek Dik inderdaad gelijk te krijgen met het vóór staan van een stuk en werd de partij toch meer verder gespeeld. Maar Ger kreeg zijn achterstand niet meer goedgemaakt en ook hij feliciteerde zijn tegenstander tenslotte met de uitslag van de partij.

Simone 't Mannetje leek een makkelijke avond te gaan krijgen tegen Trudy Angeneind. Maar daar verkeken de andere schakers zich toch op want Trudy speelde haar spelletje prima. Maar uiteindelijk bleek ook hier het krachtsverschil te groot en mocht Simone haar eerste Pionierwinst laten noteren.