Ronde 7

Deze ronde kende een onverwacht grote opkomst, zelfs de - lichte - samenwerking met Ontspanning bracht één van hun leden er toe om eens poolshoogte te komen nemen wie en wat we zijn.

De eerste interne bekerronde kende ook weer een vervolg, waarbij de van te voren verwachte winnaars dat ook bleken te worden. Fred van Wieringen had niet echt problemen met Trudy Angeneind, hoewel hun tweede partij, volgens Fred, toch wel leuk en interessant werd.

Met veel genoegen werd ook Frans Troost verwelkomd, na de minder leuke berichten van zijn kant. Hij toonde zich weer zijn frisse en vrolijke zelf! Enkele leden wensten een poosje met hem bij te praten, zodat de normale begintijd wat geweld werd aangedaan. Maar dat weerhield Frans er niet van om tegenstander Dik Roeffel de nodige problemen voor te schotelen. Daar wist Dik beide keren niet het juiste antwoord op te vinden, zodat Frans door mag bekeren.

Met zo'n goede opkomst worden er natuurlijk ook toppartijen gespeeld en daar hoorde de ontmoeting tussen de actuele ranglijstaanvoerders Alex van Wieringen en Rik Verheij bij. Het had er daarbij alle schijn van dat Alex een moeilijke avond kreeg voorgeschoteld door Rik. Zijn koningsvleugel werd namelijk onveilig gemaakt en paard en dame van Rik zagen er wel heil in daar te gaan grasduinen. Maar Alex wist zich knap te verdedigen en Rik wilde eigenlijk niet het risico lopen ten onder te gaan. Dus werd er remise overeengekomen.

Nog zo'n toppartij en ook hier remise. Hoewel, Ben Blakmoor en Ad van der Ree vochten er wel voor en gingen daarbij bijna tot het gaatje. Ben was onderweg een kwaliteit kwijtgeraakt maar zag Ad deze bijna aan het eind weer teruggeven. Ben kwam namelijk gevaarlijk opzetten met één van zijn paarden. In de analyse achteraf leek remise ook een redelijke uitslag, hoewel je daarbij foutieve zetten kunt terugnemen en vervangen door betere.

Onlangs voor de beker was hun ontmoeting uiteindelijk nog zeer spectaculair geëindigd, nu speelden Sheila de Jonge en Jan van Baardwijk ook voor de huishoudelijke tegen elkaar. Daarbij had Jan blijkbaar van die bekerpartijen geleerd, althans, hij zette Sheila vanaf het begin onder druk. Daar wist ze zo nu en dan aan te ontsnappen, het kostte echter wel de nodige tijd. Die had ze later nog hard nodig en toen ontbrak het. Net voor het vallen van de vlag moest ze opgeven.

Jan van Dam meende met zwaar matriaal via de d-lijn door te kunnen breken tegen Bonne Faber. Maar die vlieger ging niet op en hij verspeelde daarbij een pionnetje. Maar dat bleek niet zo heel erg want Bonne vergreep zich aan een paard, dat niet, zoals gebeurde, naar de onderste lijn moest worden gespeeld maar op c5 de vluchtweg van Jan's op a7 geplaatste dame had moeten verhinderen. Nu bleek Bonne's dame in grote problemen te komen met haar dekkingstaken, wat een toren zou gaan kosten. En daarom gaf Bonne op.

In zijn partij tegen Michiel Landman probeerde Rob van Wijgerden weer eens van dik hout planken te zagen. Maar Michiel bleek in het bezit van een timmermansoog en wist alle voorgeschotelde problemen keurig op te lossen. Het ging zelfs zo ver dat Rob tenslotte op moest geven.

Arie Bliek kreeg een déja-vu voor zich. Want Leo Stelloo wist hem pardoes mat te zetten, terwijl Arie bezig was om Leo diezelfde kool te stoven.

Helaas gaat de leeftijd bij nestor Jannes van Halen een driftig woordje meespreken. Dat is dan vooral te merken als hij een niet zo handige zet heeft gespeeld en daar dan de gevolgen van ziet. Dan zit hij weer eens in (en op) zichzelf te mopperen. Zo ook deze avond in zijn partij tegen Ger Croonenberg. Dit had tenslotte voor Jannes partijverlies tot gevolg.

Frits Wilschut speelde tegen Johan Oomkes, die ook wel eens de sfeer bij De Pionier wilde gaan proeven. Maar de sfeer van zijn partij tegen Frits zal hem niet zo zijn bevallen want deze partij was één van de eersten die was afgelopen, in het nadeel van Johan.