De Pionier 1-Nieuwerkerk 1 en HHC r.14

Uit het verre noorden kwamen acht schakers voor een gevecht in de eerste klasse. Jaap Santifort doet verslag van die strijd, terwijl ook de mindere goden van de club hun partijtje bliezen. Toch was er ook weer een nieuw gezicht in de drukke zaal.

Maar laat ons beginnen met de RSB-wedstrijd en het verslag van Jaap: Op een donkere en waterkoude decemberavond werd in Hellevoetsluis de derde ronde van de RSB-competitie gespeeld. Het ging in klasse 1A tussen De Pionier 1 uit Hellevoetsluis en Nieuwerkerk aan den IJssel 1. Op papier zou De Pionier 1 licht favoriet moeten zijn. Maar iedere wedstrijd begint gewoon weer met de stand 0-0. Even wat feitjes over de tegenstander. Nieuwerkerk aan den IJssel ligt maar liefst 6 meter onder NAP. Tevens is het de plaats met de langste plaatsnaam dus uw verslaggever gaat vanaf nu de afkorten tot Nieuwerkerk.

Keurig op tijd waren de spelers uit Nieuwerkerk gearriveerd in Hellevoetsluis. Dan kon niet gezegd worden van alle leden van De Pionier. Dus na achten werden de plaatsen achter de borden ingenomen. De Pionier speelt grotendeels op speelsterkte maar de tegenstander uit Nieuwerkerk had een tactische opstelling. Aan bord 2 werd iemand opgeofferd om de rest van hun spelers meer kans te geven op een goed resultaat. Dat is een bekende truc omdat bij een uitwedstrijd aan bord 2 altijd met zwart wordt gespeeld. De sterke spelers spelen dan met wit aan de borden 1 en 3. Hierin zie je de hand van de teamcaptain terug. Een vaak ondergewaardeerde functie maar er valt echt resultaat te boeken met tactische opstellingen.

De eerste anderhalf uur van de avond slaan we over, omdat er weinig over te melden valt. De opening en het begin van het middenspel leveren vaak nog geen materiaalverlies op. Maar toch, als je wat beter kijkt, dan zie je toch wel wat bijzonderheden. Aan bord 3 bijvoorbeeld. Onze Thomas Ammerlaan stond weer onderontwikkeld met vijf zwarte stukken op de achterlijn. Jammer dat hij altijd vanuit een achterstand pas echt begint te schaken. Zelf zegt hij over deze partij: "Niet veel gaande in deze partij, ik hoopte dat mijn tegenstander meer voor de winst zou gaan. Dit gebeurde helaas niet, dus een beetje een teleurstellend resultaat voor mijzelf, maar een prima resultaat voor het team". Een belangrijk moment uit deze partij zou het volgende kunnen zijn:

Hier had wit beter de dames geruild maar hij koos voor de rokade.

Aan bord 2 had Ernst Jan Pluim Mentz de tegenstander aardig in de tang. Rokeren zat er voor de tegenstander niet meer in. Er dreigde teveel materiaalverlies en zijn loper stond nog op de achterlijn, die de koning blokkeerde. Slim als de spelers uit Nieuwerkerk waren hebben ze de opgeofferde speler aan bord 2 met pet laten spelen. Vanwege deze vermomming hoopten ze dat het ongemerkt zou blijven!?

Het eerste resultaat kwam aan bord 8. Invaller Fred van Wieringen behaalde een keurige remise in een gelijkwaardige stelling. Kort na Fred liet Tim van Huizen aan bord 5 een vol punt noteren op het scorebord. Hij had gewonnen in een gelijkwaardige stand. De winst kwam omdat de tegenstander een stuk in liet staan. Maar bij analyse bleek dat Tim ook zonder dit gelukje wel gewonnen had. Als derde uitslag werd het verwachte punt aan bord 2 behaald. Ernst Jan had de tegenstander overspeelt. We hadden in korte tijd 2½ punt gehaald en het zag er verder goed uit. Zeker omdat onze teamcaptain niets anders dan een overwinning had geëist van het team. Dat geeft toch altijd weer druk bij de spelers. Ondertussen werd de vrede getekend aan bord 3 bij Thomas. Hij was goed teruggekomen uit een slechte opening en zette met loper en toren druk op de stelling van de tegenstander. Leuk om te zien maar te weinig voor de winst. Kort daarna behaald Jan van Huizen het volgende punt aan bord 4 door een mooi opgezette partij.

Aan bord 1 zat Thijs van Dam tegen een gelijkwaardige stelling aan te kijken. Niet gek ook want de tegenstander heeft ongeveer dezelfde speelsterkte. De vrede werd dan ook getekend en daarmee was een overwinning voor het Pionierteam een feit. Er waren nog twee borden bezig. Zou De Pionier 1 het aantal bordpunten nog kunnen vergroten? Beide stelling waren nog redelijk in evenwicht maar de klok begon ook mee te spelen. De tegenstander van Jaap aan bord 6 dacht met b6 een rustige zet te doen, zie diagram, maar na Dg3 konden de stukken in het doosje.

Als laatste was teamleider Jan van Dam nog bezig, zie foto.

Hij stond de hele avond al in de verdrukking. De stelling was dichtgeschoven in het voordeel van de tegenstander. Die kwam mooi binnen met paard en loper. Maar waarom de tegenstander zijn octopus- paard inruilde voor een loper op c8 zal altijd wel een raadsel blijven. Hierdoor was het initiatief weg en kon Jan weer in de wedstrijd komen. Na nog ruim een uur schuiven met de stukken werd de strijdbijl begraven. Eindstand 6-2, zie wedstrijdformulier:

De - overigens sportieve - tegenstanders konden met 0 punten terugreizen naar het laaggelegen Nieuwerkerk aan den IJssel. Door dit resultaat is De Pionier gestegen naar de derde plaats in klasse 1A.  Klassenbehoud is bijna al zeker. Toch een mooie kerstgedachte!

Maar wat deden de andere Pioniers intussen? Omdat Martijn van Dam zich had opgeworpen om wedstrijdleider te spelen, was de eerste partij die tussen Julian Krabbendam en Reinier van der Wende. Er kwam een speciale stelling op hun bord omdat Reinier al zijn pionnen had opgespeeld en die pionnen zich, i.p.v. op de zevende rij, allemaal minstens op de vijfde rij bevonden. Toch wist Julian niet achter die pionnen te komen, waar voor hem de pot met goud te vinden zou kunnen zijn. Maar die pot werd tenslotte door Reinier gevonden. Dan komt de partij tussen Bonne Faber en Albert Bijzitter aan de beurt. Een eerste moment van spanning komt dan na 20 zetten:

Hier gooide Bonne met - e5 de knuppel in het hoenderhok. Hoewel, hij had het met - P1d2 of - a4 wat verstandiger aan kunnen pakken. Albert liet met ...;d5 de storm over zich komen. Beter zou ...;dxe5 zijn geweest. Maar even later, in de volgende stelling, verloor Bonne een beetje het overzicht. Hij speelde

hier - Lxc8, waardoor de beide zwarte torens weer verbonden raakten. Dat werd hem in het verdere verloop van de partij bijna fataal. Hier was - e6 de iets betere zet geweest. Dan had ...;Lxe6 - Lxe6; fxe6 - Pg4 de aanval sterk in leven gehouden. Bonne verloor echter het overzicht helemaal want in de volgende positie vond hij niets beters dan - Pxe8, waar - Pxd5+;Kd8 (...;Dxd5 - Dxf5 is iets beter voor

wit) beter zou zijn geweest. Nu was er weinig anders voor Bonne te vinden dan - Pxg5;hxg5 - Dh5 om zijn dame te kunnen behouden. Na nog een aantal goede en minder goede zetten van beide kanten ontstond de volgende stelling, waarin Albert weliswaar qua materiaal iets beter staat, echter weer wel

enigszins in zetdwang. Daarom bood Bonne hier remise. Albert accepteerde dat.

Frits van der Veeke kwam na wat langere tijd zijn meerdere tegen in Michiel Landman. Enkele partijen eerder had hij steeds weten te winnen, daar kwam nu een einde aan.

Maar anders verging het Kees Breen want Kees wist te winnen van Wim Noordermeer. Op zich een prima prestatie, vooral als Wim geen grote fouten had gemaakt. Jan van Baardwijk kreeg het moeilijk tegen Michael Smalheer maar het werd iets makkelijker voor hem toen Michael een loper weggaf. Toch bleek dat nog niet voldoende voor Jan om de partij te winnen. Het werd dus remise. Het ging er op lijken dat Baris Kinis het eerste punt voor Ellen Akershoek zou verzorgen. Ellen wist een dreiging tegen de pion op g2, voor de koning, op te zetten door het spelen van een toren naar g6. Nu hoefde ze alleen maar het paard, dat op f3 stond, te slaan. Dat kon met haar paard van h4. Baris had terug kunnen nemen met de toren van f2, dan echter had Ellen met haar dame, die op h5 stond, terug kunnen slaan en zodoende een kwaliteit kunnen winnen met een mooie aanval op de witte koning. Maar Ellen zag de combinatie niet, hoewel ze wel de pion op g2 had gepend. Enkele zetten later speelde ze wel - Pxf3+, toen echter had Baris voldoende dekking op weten te bouwen. Desondanks leek ze nog kansen te krijgen qua tijd, dat lukte echter ook niet en moest de opgeven. Maar deze partij was wel de laatste die nog bezig was! "'t Is een kwestie van geduld" zong Rowwen Hèze vroeger al, dat geld ook voor de eerste winstpartij van Ellen!

Weer een nieuwe belangstellende, een vriend van Dennis de Graaf blijkbaar. Mitchell Leemeijer mocht z'n eerste zetten bij De Pionier doen tegen Frits Wilschut. De winst op Frits smaakt hem hopelijk naar meer. Hans Maagdenberg speelde tegen Jacques Kokshoorn en Jacques lijkt de draad een beetje kwijt te zijn. Althans, hij verloor deze partij. Dan, als laatste partij, speelden Dennis de Graaf en Duncan Peltenburg tegen elkaar. Dat werd een partij die regelmatig van winnaar leek te gaan wisselen. Maar tenslotte ging het punt dan naar Duncan.

Dan is er weer een nieuwe tussenstand.