Voor de interne beker hadden Thijs van Dam en Tim van Huizen zich geplaatst door in de halve finale van resp. Jan en Martijn van Dam te winnen. Weer moesten er minstens twee partijen met van beider rating afhankelijke bedenktijden worden gespeeld. Qua plaats op de ranglijst stonden ze precies onder elkaar met Tim als laagste, dus hij moest de leiding krijgen over het witte leger in de eerste partij. Maar op de foto, die aan het begin werd genomen, blijkt dat dit niet is gebeurd. Maar dat verhinderde Thijs niet om meteen druk op Tim uit te voeren. Tim wist zich nog lang onder die druk staande te houden maar moest op zeker moment toch zwichten. Ook in de tweede partij kwam Tim niet echt tot een dwingende aanval, ook nu moest hij eigenlijk lijdzaam toezien hoe Thijs hem weer overmeesterde. Dus felicitaties voor Thijs voor een voor hem perfect gelopen bekerseizoen, waarin hij achtereenvolgens Wim Noordermeer, Jaap Santifort, Thomas Ammerlaan en zijn vader Jan en nu dus Tim steeds met 2-0 aan zijn zegekar bond!
In de verdere interne competitie kreeg Ernst Jan Pluim Mentz - waarschijnlijk voor het eerst sinds enkele jaren - Rik Verheij tegenover zich. Daarbij speelde Rik een prima partij en moest Ernst Jan vele zeilen bij zetten om een mooie positie op het bord te krijgen. Dat lukte hem tenslotte ook wel, hoewel Rik hem flink onder druk wist te zetten met zijn h-pion, die hij tot de zesde rij wist door te laten stoten. Daar kon die pion een halt worden toegeroepen, maar intussen had Ernst Jan wel flink orde op zaken gesteld op de damevleugel, waar Rik uiteindelijk aan het kortste eind moest trekken. Zo staat Ernst Jan nu meer dan honderd punten voor op Thijs, die echter weinig gelegenheid heeft om interne competitie te spelen. Het zou mooi kunnen zijn als beide "grootmeesters" (voor Pionierbegrippen) dit seizoen de degens nog eens zouden kruisen!
Door enkele afwezigen en het spelen van het tweede team kreeg Thomas Ammerlaan nu Bonne Faber tegenover zich, iets, wat onder "normale" omstandigheden niet of nauwelijks zou gaan gebeuren. Thomas is een speler, die graag op onderzoek gaat naar de mogelijkheden, die het schaakspel heeft te bieden en dat regelmatig lijkt te doen op door de schaakmassa niet al te veel ontgonnen paden. Desondanks wist Bonne, die van nature geen liefhebber is van dergelijk spel, een stevige positie op te bouwen. Thomas probeerde nu via de g-lijn druk uit te gaan oefenen en Bonne probeerde dat tegen te
Die aanval probeerde Bonne met een paard te dekken (...;Pc5), maar een tegenaanval met de dame via h4 op de witte pion f2 (...;Dh4 - De1) zou sterker zijn geweest want - Dxb7;Dxf2 - Dxa8+;Ke7 is toch slecht voor wit. Nu werd de dekking van pion g7 opgegeven, waar Thomas meteen op reageerde door deze pion te slaan met - Txg7. Stond de zwarte koning al moeilijk (dreiging natuurlijk - Tg8), nu werd dat steeds moeilijker. Bonne kwam eigenlijk verloren te staan, wist de opgave echter nog wel 20 zetten uit te stellen. Zou toen een tweede pion (de a-pion, die inmiddels op a5 was komen te staan) verliezen en gaf daarom op.
Nu kwam Bart Westdijk aan de beurt, om te laten zien of hij opgewassen zou zijn tegen de middenmoot van de club en die middenmoot bestond ditmaal uit Jan van Baardwijk. Bart kwam goed uit de startblokken na een ruil van pionnen door Jan. Hierdoor kwam de lange zwarte diagonaal namelijk open te liggen en kon Bart een paard slaan (op g6) met zijn dame. Maar het vervolg speelde hij duidelijk niet zoals het moest, een aantal zetten later stond hij namelijk materieel gezien weer gelijk, terwijl Jan één van zijn torens (met schaak) met de dame aanviel. Dat had Bart blijkbaar onderschat want, in plaats van die toren te dekken sloeg hij een pion. Hierna werd het - zoals je dan zegt - kat in 't bakkie voor Jan en dus winst enkele zetten later.
Kees Breen werd helemaal in het hoekje, waar vaak de klappen vallen, gedrukt door Julian Krabbendam. Maar dat betekende nog niet direct een nederlaag voor Kees. Hij kwam een kwaliteit achter te staan en Julian wist die stelling, na lang nadenken, tot een voor hem goed einde te brengen. Verlies voor Kees dus tenslotte.
Jacques Kokshoorn lijkt zijn dipje van de laatste weken weer wat te boven te zijn want tegen Frits Wilschut wist hij zwart het nakijken te geven en hem verbaasd achter te laten met een verloren stelling.
De Pionier 2 kampioen van klasse 3A!!!
Door een moeilijke - maar toch ruime – overwinning op Barendrecht/IJsselmonde 3 is De Pionier 2 kampioen in klasse 3A geworden. Er moest worden gewonnen. Als het een gelijkspel werd zouden we promoveren (dus geen kampioenschap) en mocht Barendrecht/IJsselmonde 3 erin blijven. Helaas voor hen degraderen ze nu. Ruim voor tijd waren zij aanwezig om de strijd aan te gaan met De Pionier 2. Uiteindelijk wist wedstrijdleider Jan van Dam beide teams achter het bord te laten plaatsnemen. De strijd was begonnen!
Die strijd liet Ivan Jansen aan bord 8 meteen zien. Een beetje gedwongen moest Ivan een loper geven voor twee pionnen. Hierdoor kwam de koningsstelling open te liggen en beide spelers dirigeerden hun dame en torens hier naar toe. Ivan kwam zwaar onder vuur te liggen, maar zag toch een mogelijkheid om de partij naar zich toe te trekken en zelfs de overwinning te pakken (1-0).
Aan bord 3 speelde Maurits Leentvaar een gecompliceerde partij. Vooral in het middenspel was er een leuk gevecht gaande. Diverse stukken stonden in. Maurits speelde Lf3 waardoor hij in het voordeel kwam. Afruil van stukken leverde Maurits een vrijpion op. Deze kon niet meer tegengehouden worden. Het tweede punt was binnen (2-0).
Dan Leo Stelloo aan bord 6. Leo leek op weg naar een gewonnen positie en uiteindelijk kreeg hij die ook. Maar Leo liet zich verschalken en blunderde zijn dame kwijt, waardoor hij de partij verloor (2-1).
Alex van Wieringen, aan bord 2, liet weer een solide partij zien. De opening ging gelijk op maar Alex dacht dat zijn tegenstander beter stond. Totdat hij met een paardzet een kwaliteit dreigde te winnen. Een loperzet, die de toren van Alex aanviel, zorgde ervoor dat het spel weer gelijk kwam. Uiteindelijk werd er voor remise gekozen (2½-1½).
Teamleider Sheila de Jonge heeft volgens mij slapeloze nachten gehad van deze wedstrijd. Ze kreeg het gevoel dat iedereen er te makkelijk over dacht. Maar, gezien de strijd op sommige borden, was dat niet zo. Zeker ook bij haar op het bord. Aan dit bord 7 werd een mooie partij gespeeld. Sheila wist een stuk te winnen, maar de partij was niet zo 1-2-3 afgelopen. Langzaam buitte Sheila het materiaalvoordeel uit. Met de dreiging een stuk te winnen of mat in twee te zetten, won Sheila de partij (3½-1½).
Bij invaller Albert Bijzitter aan bord 5 liep het al vanaf het begin niet lekker. Albert verloor in de partij twee pionnen. Hij probeerde zich te verdedigen, maar helaas voor hem kostte hem dat veel bedenktijd. Omdat zijn tegenstander daar veel meer van had, moest hij zich gewonnen geven (3½-2½).
Martijn van Dam en Fred van Wieringen moesten nu minimaal één punt binnenhalen. De aan bord 1 spelende Martijn lukte dat als eerste. Met goed spel en een goed overwicht zorgde Martijn voor opluchting met zijn overwinning. De Pionier 2 was hierdoor winnaar van de wedstrijd. Fred van Wieringen aan bord 4 haalde, na een boeiende strijd, de laatste overwinning binnen en bracht daarmee de stand op 5½-2½, zoals te zien is op het wedstrijdformulier.
Volgend seizoen speelt het tweede team van De Pionier in klasse 2, waar veel sterke ploegen mee doen. Dat wordt dus wel een uitdaging voor Sheila en haar team.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten