Ronde 32

De laagste opkomst dit seizoen tot nu toe. Heeft de meivakantie daar iets mee te maken? Veel leden, die normaliter altijd aanwezig zijn schitterden nu door afwezigheid. Let ook op: de volgende ronde wordt niet op donderdag gespeeld (dan is het Hemelvaartsdag) maar op de vrijdag er na en dan wordt ook de finale van het snelschaken gespeeld.

Gelukkig was Fred van Wieringen wel aanwezig en mogen we genieten van zijn commentaar op partijen!

Donderdagavond stond ronde 32 van de interne competitie op het programma.

De in vorm zijnde Maurits Leentvaar moest het opnemen tegen koploper Ernst Jan Pluim Mentz. Maurits speelde goed en kwam prima uit de opening. Met beide lopers gericht op zijn koningsstelling moest Ernst Jan zorgvuldig spelen. Na circa twee uur spelen begon een gevecht op de c-lijn. Ernst Jan viel met zijn pion een toren aan. Maurits liet deze staan omdat, als Ernst Jan de toren zou pakken, zijn dame verloren zou gaan. Echter, na lang nadenken, deed Ernst Jan dit toch en Maurits pakte de dame. Nadat Ernst Jan de toren sloeg met de pion, kon deze doorlopen en promoveren tot dame. Maurits moest hierdoor een toren geven. Stand qua stukken…Maurits een dame…Ernst Jan twee torens. De twee torens werkten goed samen en werden geplaatst op de zevende rij, zodat de koning van Maurits niet van de achterste rij af kon. Na enkele zetten dreigde Ernst Jan schaakmat en viel ook de dame aan. Maurits gaf op.

Jan van Dam en Martijn van Dam waren weer eens aan elkaar gekoppeld . Dit belooft altijd weer een spektakel te worden. De opening liep volgens de theorie en het was Martijn die het eerste het initiatief nam en Jan aanviel met een dame en twee paarden. Jan verdedigde goed en langzaam moest Martijn zijn stukken terugtrekken en kon daarbij niet voorkomen, dat Jan met zijn pion twee stukken aanviel. Martijn verloor nu een stuk tegen twee pionnen. Er ontstond een spannende strijd nabij de koning van Jan, die erg open stond. Maar Jan wist diverse stukken af te ruilen en kon ook een aantal pionnen veroveren. Uiteindelijk wist hij met de a-pion te promoveren en won zo de partij.

Ik zag Sheila de Jonge zuchten toen ze zag dat ze tegen Hans van Calmthout moest spelen. Hans is een sterke speler, dus moest ze aan de bak. En dat deed ze erg goed. Ze verloor echter een pion en later nog eentje. Probleem voor haar was, dat het twee aan elkaar verbonden centrumpionnen waren. Het uitspelen hiervan kun je wel aan Hans overlaten. Het duurde tot laat in de avond, totdat Sheila uiteindelijk opgaf. Ook Hans gaf commentaar op de partij, laten we eens zien, of hij het eens is met Fred: Na 5 keer met zwart gespeeld te hebben, kreeg ik nu de witte stukken toebedeeld. Ik werd gekoppeld aan Sheila de Jonge, een vechtjas pur-sang! Na 22 ronden heeft ze nog 0 remises gescoord! Ook had ze Reinier, Martijn, Albert en Jan van Dam, aan haar zegekar gebonden.

De opening werd een Chigorin en verliep rustig. Op zet 14 ging Sheila in de fout, met 14 Pd4 15 Pe5x gaf ze pardoes een pion cadeau. Twee lange werkdagen eisten hun tol. Wit nam rustig het centrum in, na zet 24 c5 van wit stond het zo: Zwart kan maar lastig tegenspel ontwikkelen.

Daarom gooide Sheila er met 24..Pg6 nog maar een pion tegenaan.

25 cb6x Tb7 26 Tc7x Tc7x 27 bc7x Db7x 28 Dc1 Db8. Kat in ’t bakkie, dacht de witspeler. Nonchalant speelde hij 29 h4 , helemaal de penning van Db8 vergetend. Na 29… Ph4x bleef wit wel ’n gezonde pion voorstaan en trok de vis op zet 55 op het droge.

Nu weer verder met Fred: Dan de partij tussen Fred van Wieringen en Jan van Baardwijk. Dit zijn altijd interessante partijen. Jan is een geduchte tegenstander voor Fred. Echter, deze partij liep voor Fred op rolletjes. Jan speelde redelijk passief en Fred kon daardoor stapje voor stapje de koningsstelling van Jan insluiten. Twee paarden en een pion sloten de zware stukken van Jan af. Tot Fred's verbazing gaf Jan op. Hij zag geen enkele uitweg meer naar een goede uitkomst.

Leo Stelloo kreeg weer eens te maken met Bonne Faber en de opening ging zoals tussen hen beiden wel vaker is gebeurd. Maar op een gegeven moment kreeg Leo aanvalsaspiraties, te zien op het diagram:

Hier is - d4 wel de sterkste zet, Leo wilde het anders proberen en speelde - e5. Eigenlijk een beetje vreemd als je bedenkt, dat hij eerder een puur defensieve zet als - a3 had gespeeld. Ook Bonne speelde hier niet de beste zet, dat is toch wel ...;dxe5 - Pxe5;Pxe5 - Txe5;Dd4. Hij speelde - Pg4, een beetje om druk op te kunnen bouwen langs de diagonaal h2-b8. Uiteraard antwoordde Leo met - exd6;Lxd6 (hier is ...;Dxd6 toch wat beter) en vervolgde met - h3 om dat vervelende paard te verjagen. Dat was een beetje koren op Bonne's molen, hij was toch al van plan ...;Pge5 te spelen op termijn. Het spel ging

verder totdat het volgende diagram ontstond. Hier had Leo weer een aanvallende impuls en speelde hier - Dg4. Nu werd goede raad duur voor Bonne. Hij speelde ...;Lf6, wat mogelijk was dankzij de batterij Lb7-Dc6. Nu had Leo het beste - d5 kunnen spelen om die batterij te ontkrachten maar hij speelde echter - Te2 met hetzelfde (verdedigende) doel. Voor Bonne was die batterij even van wat minder belang dus gooide hij het over een andere boeg en speelde ...;Db6. Nu volgde wel het logische - e5 en de loper moest weer terug naar e7. Dat gaf Leo de gelegenheid voor - Lh6, wat Bonne voor de moeilijke keus plaatste tussen ...;Lf8 (nadeel - Lg5) en g6 (nadeel een opener koningsstelling). Er werd toch voor het laatste gekozen en de loper ging onverrichterzake terug naar e3. Er volgde ...;cxd4 en Leo blunderde nu met - Lg1. Dat gaf Bonne de gelegenheid de batterij weer in ere te herstellen met ...;Dc6 en Leo bleek de aldus ontstane dreiging niet te zien en hij speelde - Df4 om met grote schrik te zien dat het nu mat was na ...;Dh1.

De partij tussen Ivan Jansen en Frits Wilschut kwam pas laat op gang. Frits nam het initiatief en zette met twee torens en een dame de koning vast. Het leek een kwestie van tijd, dat Frits het punt zou binnenhalen. Een remiseaanbieding van Ivan sloeg Frits af. Helaas ging hij hierna in de fout en verloor een toren. Voor Ivan was het toen nog een koud kunstje om de overwinning te pakken.

Franka de Jong ging er eens goed voor zitten tegen Albert Bijzitter. Het werd een mooie partij. Naarmate de partij vorderde kwam Albert wat beter te staan. Het werd zelfs gevaarlijk voor Franka toen Albert met een vrijpion kwam opzetten. Deze bleek te sterk en Franka moest helaas opgeven.

De partij tussen Michael Smalheer en Ellen Akershoek was redelijk snel afgelopen. Beiden kwamen goed uit de opening. Ellen verloor de dame en Michael kon daar uiteraard van profiteren. Ellen probeerde nog te verdedigen, maar toen haar koning door Michael naar het centrum was verdreven, kon hij haar schaakmat zetten.

Dit alles geeft weer een nieuwe tussenstand.