Kijkend naar de actuele ranglijst, de top was goed vertegenwoordigd, waarbij de uiteindelijke kanshebbers op de kampioenstitel allemaal wel aanwezig waren. Van hen stak een tweetal zowel letterlijk als figuurlijk met kop en schouders boven de anderen uit. De toppartij daarbij was een Van Dam aangelegenheid want Jan en Martijn mochten het tegen elkaar opnemen. Het werd een gevecht op het scherpst van de snede, waarbij Martijn toch steeds meer in het nauw werd gebracht. Hier was wel de actuele eerste plaats in het spel, vooral, omdat de nummer twee (Thomas Ammerlaan) afwezig was. Jan wist het daarbij heel moeilijk te maken aan Martijn, die zijn gekende tijdnoodspel niet echt in de praktijk kon brengen. Voor daar uiteindelijk sprake van kon zijn had Jan de partij al in zijn voordeel beslist. Een tweede, die ook goede aanspraken op de titel kan maken is de zoon van Jan, Thijs, die regelmatig zijn studie voorrang moet geven en dus niet altijd een partij kan spelen. Nu was hij, met zwart, gekoppeld aan Jaap Santifort en liet daarbij een degelijk staaltje van zijn kunnen zien. Hoewel Jaap ook best van wanten weet was hij nu niet opgewassen tegen deze tegenstander en moest daarom erkennen dat hij ditmaal helaas puntloos de terugtocht naar huis diende te aanvaarden. De derde, die ook goede kansen maakt op de titel (hij heeft hem al liefst negen keer in successie binnen gesleept) is Ernstjan Pluim Mentz, die tegenwoordig steeds van de partij kan zijn. Hij kreeg nu heersend jeugdkampioen Tim van Huizen tegenover zich en er viel wel te zien, dat er tussen beiden wel degelijk verschil is qua speelstijl en verdere mogelijkheden. Tim probeerde aanvallend te spelen, Ernstjan daarentegen bouwde zijn stelling heel zorgvuldig op, rekening houdend met mogelijke gevaren. Dit wil zeker niet zeggen, dat Tim doldriest te werk ging, hij kon echter geen directe vat krijgen op de positie van zijn tegenstander, wat tenslotte verlies van de partij betekende. Nog een partij uit de top van het gebeuren en wel tussen Alex van Wieringen en Rik Verheij. Beiden wilden de ander een figuurlijke loer draaien maar beiden waren er ook op gebrand zichzelf geen loer te laten draaien. Dus hielden ze elkaar goed in evenwicht, wat normaliter vaak op een gelijkspel uitdraait. Zo ook bij hen, dus remise.
Dan moest Bonne Faber optornen tegen Leo Stelloo, die vorige week bij de wedstrijd van het tweede al na 19 zetten de winst had binnengehaald. Nu echter zou dat niet zo makkelijk gaan, hoewel hij vrij snel beter kwam te staan. Bonne haalde namelijk twee systemen door elkaar, waardoor hij een belangrijke pion in het centrum kwijtraakte. Leo leek wel het gevoel te hebben, dat hij beter stond maar wist dat niet op het bord uit te voeren. De pion achterstand werd door Bonne weer goed gemaakt met een paardoffer, een offer, dat eigenlijk schijn was omdat het stuk even later kon worden teruggewonnen. Leo had in het begin van de partij zijn koning ontdaan van de beschermende pionnen, waar nu dus eentje van werd geslagen. Dat bleek ook het begin van het einde te worden voor hem, de aanvalslijnen op zijn koning waren dermate sterk dat er geen ontsnappen meer aan was. Dat werd uiteraard nog wel geprobeerd maar een aantal zetten later was het mat een feit. Jan van Huizen wist al snel met Jacques Kokshoorn af te rekenen. De avond was eigenlijk nog maar net begonnen toen Jacques het al voldoende vond en de partij opgaf. Langer had Albert Bijzitter nodig om een resultaat te bereiken tegen Sheila de Jonge, het resultaat was echter hetzelfde, verlies voor de zwartspeler. Dat bleek ook het resultaat te zijn tussen Kees Breen en Baris Kinis, hoewel Baris op zeker moment de kans leek te krijgen een remise uit het vuur te slepen. Er kwam een toreneindspel op hun bord, dat blijkbaar niet goed werd behandeld door zwart, met dus verlies als gevolg.
Toch zou er nog een remise genoteerd kunnen worden en wel tussen Julian Krabbendam en Wilco Baartmans. Julian lijkt zijn draai al een beetje te hebben gevonden bij de club, hoewel zijn resultaten dat nog niet echt aantonen. Tussen hem en Wilco kwam een leuke partij tot stand, waar geen van beiden een punt uit wist te scoren, dus werd het punt dan maar gedeeld. De partij tussen Wim Noordermeer en Bart Westdijk was een heel typische. Bart leek een beetje in de verdediging te worden gedrongen maar wist daar redelijk mee om te gaan. Wat later bleek, dat Wim een fout had begaan die hem een loper zou gaan kosten. Toch wist Bart die situatie niet in zijn voordeel te beslissen, hij verloor de partij zelfs nog! Dan de laatste te behandelen partij en die ging tussen Franka de Jong en Ivan Jansen. Dit werd de laatste partij voor Franka voor een hele tijd want ze is van plan zichzelf en Zuid-Oost Azie te gaan ontdekken, wat een hele poos kan gaan duren, vooral het tweede deel. Ze heeft zichzelf nog niet echt achter het bord ontdekt wamt ook tegen Ivan wist ze geen vuist te maken in de partij, met verlies voor haar tot gevolg. We mogen heel benieuwd zijn welke Franka we over zo ongeveer een half jaar terug zullen zien! We wensen haar in ieder geval een hele fijne tijd toe daar in Cambodja en omstreken.
Dat verandert overigens niets aan de nieuwe tussenstand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten