De vorige week al aangehaalde Van Dam tot Dam-partij kende deze ronde een vervolg, nu speelde Martijn tegen Thijs. Beiden speelden al heel wat partijen tegen elkaar bij de jeugdafdeling. Sindsdien heeft Thijs grotere stappen gedaan dan Martijn. Maar dat heeft misschien ook wel te maken met de beschikbare tijd voor het spelletje. Hoe dan ook, Thijs bouwde zijn stelling heel degelijk op en Martijn leek dus tegen een muur aan het opboksen te zijn. Daar kwam tenslotte een eind aan met verlies voor Martijn tot gevolg.
Thomas Ammerlaan is in de eerste ronden van de competitie opgeklommen tot in de bovenste regionen er van en krijgt dus steeds zware tegenstand. Ditmaal van Jan van Huizen, die er ook geen gras over liet groeien. Hij liet Thomas als het ware uitrazen en zette toen een streep onder dit gebeuren met het behalen van de volle winst.
Nog een partij uit die hogere regionen en dit ging tussen Rik Verheij en Jan van Dam. Beiden zetten hun deel van het spel heel voorzichtig op zodat de ander geen aamvalspatronen wist te vinden. Na urenlang de posities uittesten kwamen ze tot de conclusie dat er voor geen van beiden winst in zat en kwamen derhalve remise overeen.
Een stapje lager was het de beurt aan Jacques Kokshoorn en Bonne Faber. Ook hier ging het gevecht een beetje gelijk op, hoewel de plaatsing van Bonne's torens beter had gekund. Hij meende op zeker moment voordeel te gaan krijgen middels een doorbraakpoging in het centrum, dat had echter bijna faliekant voor hem af kunnen lopen. Jacques had namelijk op dat moment zijn loper op b6 kunnen plaatsen en zodoende een kwaliteit kunnen winnen. Maar hij reageerde eerst op die doorbraakpoging en zodoende kreeg Bonne's toren op d8 enige ademruimte. Nu echter kwam er een dreiging in de stelling van Lxh7+ en om die te pareren speelde Bonne g6. Jacques kreeg hierdoor enige verdere ruimte om zijn aanval meer kracht te geven. De zwarte dame werd geruild tegen twee torens en wit kreeg prachtige velden voor beide lopers, die de zwarte stelling in een houdgreep kregen. Maar de zetten werden eenmalig herhaald en daarom bood Bonne remise, wat door Jacques werd aangenomen.
De volgende remise was er tussen Sheila de Jonge en Kees Breen. Hierin speelde lankmoedigheid een grotere rol. Op een gegeven moment deed Kees een slechte zet, wat hem zijn dame zou kosten. Maar Sheila gaf hem de kans die zet terug te nemen, waarna Kees langzamerhand de partij in handen ging krijgen. Dat wilde hij dan ook weer niet en daarom bood ook hij remise.
Een heel speciale partij kwam er tussen Wim Noordermeer en Leo Stelloo. Want Wim, als een volleerd hengelaar, hield Leo een (centrum)pionnetje voor de neus en Leo greep die buit. Maar hij kwam van een koude kermis thuis want Wim sloeg hierna op f7 (met schaak en de opmerking van Leo: "dat doet hij nou altijd tegen mij, slaan op f7") en kwam daarna met zijn dame aanzetten, wat Leo een paard ging kosten. Toch ging de koudste kermis naar Wim, hij liet zijn dame op de e-lijn staan en toen Leo schaak gaf met z'n loper op b4 liep hij niet met de koning uit dit schaak (naar f1) maar speelde c3 en zal wel geschrokken zijn toen een toren van Leo op e8 verscheen en Wim z'n dame in kon leveren. Hierna deed Wim nog wel zijn best om voor hem nog wat van de partij te maken, slaagde daar echter niet meer in en verloor de partij dus. Zo zie je maar weer: boontje komt om zijn loontje!
Dan tenslotte nog Jan van Baardwijk tegen Frits Wilschut. Twee Heenvlieters die hun schaakheil al heel wat jaren bij De Pionier zoeken. Meestal is Frits dan degene, die iets in moet leveren. Maar deze avond ging dat toch net wat anders. Frits hield voet bij stuk en wist Jan in bedwang te houden, met remise als resultaat!
Dit geeft deze tussenstand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten