Wegens de aangescherpte corona-regels werd het deze avond even afwachten hoeveel leden het aan zouden durven acte de présence te geven. Dat viel relatief nog mee en er hoefde niemand de toegang geweigerd te worden, iedereen kon een QR-code of aanverwant tonen. Toch is het nog goed mogelijk, dat enkelen het niet aandurfden en een avondje vrijaf namen. Wel bleek het aantal aanwezigen even te zijn.
Het zat er al een tijdje aan te komen, opnieuw een partij tussen Thijs van Dam en zijn vader Jan van Dam. Nu ging dat dan weer eens gebeuren en - helaas voor Jan - meestal wist Thijs te winnen. Zou Jan daar nu eigenlijk verandering in weten te brengen? Hij fianchetteerde zijn zwarte loper en Thijs richtte zijn pijlen een beetje op die koningsstelling. Daar wist Jan in eerste instantie nog goed uit te komen, later bleek Thijs toch te veel druk op de stelling van zijn vader te hebben gelegd, met het dus al vaker voorgekomen gevolg: verlies voor Jan.
De partij tussen Lucas Braam en Martijn van Dam wekte de nodige belangstelling, gezien het feit, dat Lucas al enkele Pionierscalpen aan zijn gordel had hangen en Martijn wel graag bij de sterkste Pioniers wilde horen. Wat wel opviel, was dat Martijn veel meer tijd verbruikte dan Lucas, aan het slot van de partij had Martijn nog maar een paar minuten over en was de klok van Lucas nog steeds maar minuten aan het aftellen. De strijd viel vooral te zien op de koningsvleugel, waar Martijn probeerde zijn slag te slaan. Maar Lucas wist dat keurig in toom te houden zodat de uitslag tenslotte remise werd.
Bonne Faber was, na enige tijd op lagere plaatsen vertoeft te hebben, opgeklommen naar een hogere positie en kwam daar nu Jan van Huizen tegen. Ze speelden de opening langs redelijk normale paden, totdat beide dames op het oorlogspad gingen langs diagonalen. Daar probeerde Bonne met een paard wat meer gevaar in te brengen, toch bleef hij te voorzichtig. Hij had met dat paard een trio zetten achter elkaar moeten doen om groter voordeel te kunnen halen, liet het echter bij een duo zetten uit angst voor een gevaarlijke aanval en wilde eerst meer veiligheid voor zijn koning creëren. Nu wist Jan zijn aanval door te drukken, wat hem tenslotte een sterke vrijpion op de a-lijn opleverde. Die pion, samen met z'n oprukkende koning bracht hem tenslotte de winst.
De eigenlijk spannendste partij werd gespeeld tussen Hans van Calmthout en Sheila de Jonge. Je zou hier op voorhand een redelijk snel afgelopen partij verwachten, Sheila beet zich echter vast in de partij en Hans was misschien wat te voorzichtig. Toch verloor hij op een gegeven moment een kwaliteit maar hield wel een aantal mooie pionnen over. Er bleef een stelling over met gelijke lopers en voor Hans nog een toren en vijf pionnen. Sheila had nog twee torens en geen pionnen meer. Hans had haar beide laatste pionnen op de koningsvleugel kunnen elimineren. Nu begon de echte strijd eigenlijk pas, startend met nog ruim twintig minuten voor Hans en rond de twee voor Sheila. Hans ging lang over zijn zetten nadenken, speelde echter tenslotte steeds de voor de hand liggende zetten en kwam zo met minder tijd dan Sheila te zitten! Die zag daar een mogelijkheid en bood remise. Hans wilde echter nog even doorspelen en haalde tenslotte terecht het punt binnen.
Het werd weer eens een typische partij tussen Leo Stelloo en Wim Noordermeer. Al voor het begin van de partij werd de toon gezet door Wim met de opmerking "hé, mijn favoriete tegenstander". Ook tijdens het spelen werden zo nu en dan dat soort opmerkingen wederzijds geuit! Toch ging het ook hier om het spel en daar was Leo achteraf niet heel tevreden over. Wim had een stuk weten te winnen, blunderde dat even later weer weg. Toch wist hij een klein voordeel te houden, wat hem tenslotte de winst opleverde.
Jacques Kokshoorn zou, achteraf gezien, een moeilijke avond tegemoet gaan tegen Jan van Baardwijk. Daar leek het in eerste instantie nauwelijks op overigens, Jan gebruikte weer heel veel bedenktijd. Maar dat leverde hem trouwens wel een prettig ogende stelling op. Het ging zelfs zo ver dat Jacques een paard kwijt ging raken en hij daarna niets meer tegen direct mat kon uitvoeren, alleen opgeven en dat deed hij dan ook.
De laatste partij ging tussen Quint Considine en Maurits Leentvaar, met het jeugdtempo en "dus" waren ze als eersten klaar met winst voor Maurits.
Dit alles brengt een nieuwe tussenstand op de tabellen.
Helaas is op dit moment de uitslag van de bekerstrijd tussen Charlois Europoort en De Pionier slechts bij de deelnemers bekend, daar dus geen mededeling over.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten