Ronde 5

De grootste nadruk lag deze avond wel bij de partijen voor de interne competitie. Toch kon er nog één indeling voor de bekercompetitie worden weggewerkt. Nog vijf en dan is de eerste ronde hiervan weer achter de rug.

Die ene indeling, die kon worden gespeeld waren de twee partijen tussen Wim van Schie en Martijn van Dam. Of stonden er bij hen meer partijen op het programma? In de eerste van beide te spelen partijen wist Martijn langzamerhand het voortouw te nemen, wat tenslotte ook tot winst voor hem leidde. Maar in de tweede partij herpakte Wim zich en zodoende wist hij deze naar zich toe te trekken. Een 1-1 stand dus, nu moesten snelschaakpartijen de beslissing brengen. Daarin bleken beiden weer redelijk tegen elkaar opgewassen en na twee partijen was de stand opnieuw 1-1. Dan spreken de reglementen van "sudden death" en daarbij leek Martijn geluk te hebben, hij kreeg opnieuw de zwarte stukken toebedeeld. En inderdaad, het bleek waar te zijn, Martijn werd de winnaar met zwart, van de gespeelde partijen won hij 3 keer met zwart en verloor twee keer met wit. Martijn dus door naar de volgende ronde en daarin is Ricardo Klepke meteen gewaarschuwd!

De belangrijkste partij, die op de rol kwam te staan, werd die tussen Rik Verheij en Jan van Dam. Rik blijkt momenteel goed in vorm te zijn, getuige zijn resultaten in deze competitie. Hij verloor alleen van Hans van Calmthout, werd Jan nu de volgende scalp voor hem? Inderdaad, Jan wist niet de beste zetten tegen Rik te vinden en Jan moest inderdaad zijn scalp inleveren tegen Rik.

Dan Michiel Landman tegen Hans van Calmthout (op bijgaande foto zie je hen nog net op de achtergrond). Daarin leek Michiel vooral op verdedigen aangewezen, in de eindfase kreeg hij een groot gedeelte van het Hans-kamp over zich heen op z'n koningsvleugel. Michiel meende waarschijnlijk dat hij het daar goed onder controle had, toch bleek Hans net iets beter te hebben gerekend en mocht derhalve de winst binnenhalen via f2.

Een heel speciale partij werd het tussen Bonne Faber en Reinier van der Wende. Enkele weken eerder hadden beiden in Ouddorp ook tegen elkaar gespeeld met dezelfde kleuren, toen was de winst redelijk moeiteloos naar Reinier gegaan. Nu wilde Bonne dus wat meer weerwoord geven en dat lukte wonderwel. Reinier verspeelde een pionnetje in het middenspel en Bonne leek goede kansen te krijgen. Daar ging hij wat te lichtzinnig mee om, ook Reiner meende het echter beter te weten dan de logische voortzetting aangaf. Zo ging het, langzaam maar zeker, naar een eindspel, waarin Reinier enig voordeel leek te hebben middels twee verbonden pionnen in het centrum  Maar dat wist Bonne goed te keepen en het leek op remise te gaan eindigen, wat Bonne dan ook aanbood. Maar Reinier meende wat meer te zien dan remise en speelde door. Er werd afgewikkeld naar een eindspel met een ver doorgelopen e-pion voor Reinier, die kon echter tegengehouden worden. Hierna een fase met voor Bonne de mogelijkheid om die pion te slaan, in ruil voor zijn c-pion. Dat werd gespeeld, met de gedachte, het is zijn laatste pion en dan heb ik zeker remise. Dat laatste was inderdaad waar, het had toch beter gespeeld kunnen worden. Nu bleef Bonne met een randpion zitten (wel een pion meer dan Reinier) en de koning van Reinier voor die pion. Remise dus.

Thijs van Dam zette zijn beste beentje voor tegen Jan van Huizen maar Thijs wist niet door te drukken, dus kreeg Jan langzamerhand het betere van het spel. Thijs probeerde nog van alles, moest zich uiteindelijk toch neerleggen bij partijverlies. Maar wel met opgeheven hoofd!

Alweer zaten Leo Stelloo en Jan van Baardwijk tegenover elkaar. Vorige week was het voor de bekercompetitie, nu werd het voor de interne competitie. Toen was er licht tijdvoordeel voor Leo, nu kregen beiden evenveel tijd op hun klok. Je zou zeggen, dat ze dan nu precies zouden weten, wat de tegenstander zou spelen. Maar dat was een beetje buiten de waard gerekend, wat de competitie toch ook leuker maakt. Jan kreeg nu langzamerhand enig voordeel, te weinig echter om de partij naar zich toe te trekken. Daarom bood Leo op zeker moment remise, Jan wilde echter nog doorspelen. Schoot Leo daarom in de stress? Hoe dan ook, hij vergaloppeerde zich en moest zich even later bij verlies neerleggen.

Dan Sheila de Jonge tegen Ad van der Ree. Dit ging lange tijd redelijk gelijk op. Maar op een gegeven moment leek Sheila zich niet te kunnen bedwingen. Dat bleek te veel van het goede en kostte haar een toren. Dat verlies kwam ze niet meer overheen en dus kostte het haar ook de partij.
Frits Wilschut kreeg te maken met Wim Noordermeer, die de vorige ronde Ad keurig op remise had weten te houden. Frits was dus gewaarschuwd en we weten waar zo iemand voor telt! In de partij bleek dat ook helemaal te kloppen, Frits bleef het betere van het spel houden, wat uiteindelijk resulteerde in een matdreiging, die Wim niet meer op kon lossen. Dus moest hij opgeven.
Dan de andere Frits, van der Veeke, kreeg Ronald van Velzen tegenover zich. Beiden zijn redelijk aan elkaar gewaagd, wat meestal leuke partijen voortbrengt. Zo ook nu en Ronald leek daarbij het betere van het spel te krijgen. Maar dat wilde Frits natuurlijk niet laten gebeuren en hij startte een aanval. Daar wist Ronald niet het voor hem juiste antwoord op te vinden zodat Frits steeds beter kwam te staan. Dat leverde hem tenslotte ook het hele punt op.

De nieuwe tussenstand.