Erasmus 3-De Pionier 1

Al meteen in de tweede ronde een gevecht om de eerste plek in de groep, voor het kampioenschap. Hierbij bleek het belang van het thuis of het uit-spelen. Vorig jaar hadden beide teams ook tegen elkaar gespeeld, toen in Hellevoetsluis en nu bleek de uitslag net andersom als vorig jaar! Fred van Wieringen speelde mee en doet verslag van het geheel.

In de wetenschap, dat we tegen titelkandidaat Erasmus 3 moesten spelen, vertrokken we vanuit Hellevoetsluis naar Rotterdam. Teamleider Jan van Dam en Rick Verheij  kwamen rechtstreeks uit hun werk. Het speellokaal was gevuld met schakers en het was voor de wedstrijd gezellig rumoerig. We werden door de wedstrijdleider gevraagd achter de borden te gaan zitten en kregen de gebruikelijke mededelingen te horen. Na het starten van de klokken was het in de speelzaal direct stil. De interne competitie van Erasmus was ook begonnen. De openingen op de borden waren van hoog niveau. Beide teams hadden dóór wat een belangrijke wedstrijd dit was. Kijkend op de borden, na een uur spelen, bleek dat alles nog gelijk stond. Alleen bij Jan van Huizen aan bord 2 was er wat gaande. Jan bleek toch een mogelijkheid gevonden te hebben om druk te zetten op de zwarte stelling. Na winst van een pion en een goede combinatie won Jan een stuk. Het einde heb ik niet gezien maar Jan haalde het eerste punt binnen (0-1).

Ad van der Ree, spelend aan bord 6, had een lastig middenspel. Er werd druk uitgeoefend op de centrumpionnen van Ad. Na afruil van diverse stukken bleef er een toreneindspel over, waarbij Ad twee pionnen achter stond. Dit was echter teveel voor Ad en gaande de partij werd er nog een pion gewonnen. Ad gaf hierna de partij op (1-1).

Zelf zat ik, Fred van Wieringen, naast Ad aan bord 7. Vanaf het begin heb ik mijn tegenstander onder druk gezet. Diverse stukken ondersteunden de opmars van de pionnen op de damevleugel. Het lukte om een open b-lijn de forceren. De stelling leek echter toch op remise te stranden, totdat ik last kreeg van “schaakblindheid”. Ik wilde tot afruil gaan, maar had eerst het paard af moeten ruilen. Door nog onbekende redenen zette ik eerst mijn toren en weg was het paard. Verbijsterd gaf ik na enige zetten op. De stand was intussen dus 2-1.

Ik kon nu wat meer op de ander borden kijken (een groot voetballer zei het ooit al: “Elk nadeel heb z’n voordeel!”) en zag dat Jaap Santifort aan bord 4 een zeer compact middenspel had. Beide spelers kwamen er niet uit en er werd tot remise besloten (2½-1½).

Rick Verheij, spelend aan bord 5, had na de opening het beste van het spel. Ergens in de partij had hij toch winst over het hoofd gezien. Met beiden een dame plus een aantal pionnen leek de stelling gelijk. Totdat Rick hetzelfde verschijnsel als Fred kreeg, “schaakblindheid”. Rick plaatste zijn dame op een verkeerd veld waardoor de dame er door een pion werd afgeslagen. Enige woorden van Rick (die ik nu niet ga vermelden, er lezen misschien kinderen mee?!) klonken door de zaal. Totaal verbijsterd gaf Rick op (3½-1½).

Teamleider Jan van Dam had ook een moeilijke avond aan bord 3. Na de opening werd er een stuk geruild voor twee vrijpionnen. Na enige tijd moest Jan een afruil toestaan waardoor hij zijn dame verloor. Als compensatie kreeg Jan twee stukken terug, maar zijn tegenstander wist Jan zo onder druk te zetten dat Jan tenslotte zijn meerdere in hem moest erkennen (4½-1½).

Alex van Wieringen aan bord acht had ook een ingewikkeld middenspel. Met dreigingen van beide kanten was het een mooi schouwspel. Met een penning op de vijandige dame probeerde Alex druk te zetten. Dat lukte bijna totdat Alex een pion met het verkeerde stuk pakte. Alex verloor het stuk, maar kreeg er drie verbonden pionnen voor terug. In enige tijdnood speelde Alex alles of niets en zijn tegenstander deed hierin mee. Alex moest een opgekomen pion goed verdedigen met zijn koning. Daarbij zag zijn tegenstander tot zijn schrik dat de pion niet door kon lopen. De pion van Alex wel, zodat Alex zijn pion tot dame kon promoveren. Verder was het een koud kunstje en Alex pakte het punt (4½-2½).

Ondertussen was Ernst-Jan Pluim Mentz aan bord 1 bezig zijn stelling beetje bij beetje te verbeteren. Komend in zijn geliefde eindspel werden de pionnen van zijn tegenstander veroverd. Het duurde niet lang tot Ernst-Jan de felicitaties kreeg.

De eindstand was, helaas voor ons, 4½-3½ voor Erasmus 3, die toch verdiend hebben gewonnen.

Het wedstrijdformulier:

	Erasmus 3	1778	-	De Pionier 1	1794	4½-3½
1	Peter Aarnoudse		-	Ernst-Jan Pluim Mentz	2137	0-1
2	Peter Weeda	1785	-	Jan van Huizen	1743	0-1
3	Gilles Donze	1814	-	Jan van Dam	1759	1-0
4	Jan Smit	1746	-	Jaap Santifort	1754	½-½
5	Pim Kleinjan	1807	-	Rik Verheij	1762	1-0
6	Paul Wilhelm	1856	-	Ad van der Ree	1797	1-0
7	Jan Hoek van Dijke	1713	-	Fred van Wieringen	1712	1-0
8	Henry Pijpers	1725	-	Alex van Wieringen	1688	0-1