Ook wat de RSB-competitie betreft is de kop er af. Dit werd voor de één een prettiger gebeuren dan voor de ander. Ook werden er nog twee partijen voor de wedstrijd van het tweede voor volgende week vooruitgespeeld. Wie geen RSB-verplichtingen had kon een interne partij spelen.
Een drukke avond dus voor wedstrijdleider Sheila de Jonge. Maar ze kweet zich probleemloos van die taak! Het is overigens wel een hele opgave om al die partijen in de gaten te blijven houden, niet alleen de reglementen goed laten navolgen, ook om er later een verslag over te schrijven en dan alle ups en downs proberen te beschrijven. Daarbij zullen partijen misschien nog wel door elkaar raken?!
Na een rondgang door de zaal rond een uur of negen, half tien, bleken de meeste Pioniers achter een interessante en hoopgevende stelling te zitten, de afloop van de wedstrijd kon echter bij lange na nog niet worden bedacht.
Hierna nog een poosje de bij een schaakavond heersende stilte, plotseling onderbroken door de stem van Jan van Huizen, spelend aan bord 2. "Dat is mat" zo zei hij, op normale conversatietoon. Zijn tegenstander bleek even zijn concentratie kwijtgeraakt te zijn en produceerde daarbij een - voor hem dan - minder leuke zet, met als gevolg de vermelde opmerking van Jan.
Dat bleek een goed vervolg te krijgen want even later liep ook al kopman Ernst-Jan Pluim Mentz, spelend dus aan bord 1, met een glimlach rond. Ook hij had aan het langste eind getrokken, hoewel iets eerder, tijdens die rondgang, zijn positie een beetje de schijn had van "zoeken naar moeilijkheden". Maar zo'n constatering wordt natuurlijk beïnvloed door de spanning van de eigen partij en de, relatief vluchtige, blik die je op een stelling werpt. Maar wel 2-0 dus!
Als je, als teamleider, naast twee zulke kanjers zit, dan wil je zelf natuurlijk ook niet achterblijven. Met andere woorden, het volgende punt werd binnengehaald door Jan van Dam aan bord 3. Jan was daarbij overigens wel regelmatig in z'n denktank verzonken, wat ook wel zichtbaar was aan zijn tijdsverbruik.
Hierna was het de beurt aan invaller Bonne Faber aan bord 8. Na een - volgens Krimpen-commentator Peter de Weerd - eenrichtingsverkeer van wit naar zwart mocht ook Bonne het punt in ontvangst nemen. Maar halverwege de partij had zijn tegenstander een niet meteen voor de hand liggende combinatie gemist, waarin hij een stuk had kunnen winnen.
Nu was dus de halve buit binnen en de andere vier Pioniers zouden zeker nog wel minstens een halfje binnen kunnen brengen. Maar het werd (veel) meer dan dat halfje, met als eerste de - je zou het bijna zeggen - voorzitters onder elkaar. Fred van Wieringen speelde namelijk tegen de oud-voorzitter van de RSB en zette hem steeds meer onder druk, in de van hem bekende stijl. In zijn voorzittersperiode zal de Krimpenaar best wel vaak met druk om hebben moeten gaan, deze druk werd hem echter te veel en het vijfde Pionierpunt was binnen.
Het zesde werd binnengebracht door Jaap Santifort, spelend aan bord 4. Jaap pleegde een kansgevende ruil op e7 en bouwde daarna zijn voordeel steeds verder uit, totdat zijn tegenstander - met de handen in het niet al te veel meer aanwezige haar - ook de pijp aan Maarten gaf en de uiteindelijke uitslag steeds dichter bij kwam.
Dan aan bord 7, de nieuweling in het eerste team, Alex van Wieringen. Gezeten naast zijn vader produceerde hij leuke zetten, culminerend in een tot winst moeten kunnen leidende stelling, waarin hij een paard had gegeven voor 3 pionnen. Zijn tegenstander, de penningmeester van de RSB, kan hopelijk beter omgaan met geld dan met sommige stellingen (?!) en plaatste een de nodige vragen oproepend loperoffer op h7. Het was op zich een leuke combinatie maar Alex wist er goed mee om te gaan en hem daardoor helemaal op de knieën te dwingen. Hiermee werd het dus 7-0!
Nu was alleen Rik Verheij nog bezig aan bord 5. Zou het Pionierteam inderdaad de maximale score kunnen bereiken, wat overigens geen unicum in haar bestaan op zou leveren, in de jaren '80 en '90 was dit al vaker gebeurd, ook in de tweede klasse. Maar Rik zat achter een ingewikkelde stelling, met een toch wel vervelende vijandelijke loper op a2. Daardoor kon Rik op een belangrijk moment in de partij zijn torens namelijk niet verdubbelen op de g-lijn. Hij gooide het echter over een andere boeg, ruilde de dames op de eerste rij een kreeg daarmee een toren op deze rij, heel vervelend voor zijn tegenstander. Diens koning had niet al te veel bewegingsvrijheid meer op zijn vleugel maar wist toch steeds aan het mat te ontsnappen. Daarom offerde Rik nog een kwaliteit, daarmee die vervelende loper opruimend. De zwarte koning werd erbij gehaald en mocht meehelpen aan de moeilijke maar toch ook welverdiende punt, waardoor de 8-0 stand werd bereikt.
Voor de spelers van het Krimpen-team minder prettig. Maar van Pionierszijde een bekend gebruren, vorig seizoen immers had het - toen nog bestaande - derde team een gelijkwaardige ervaring in de derde klasse, waarbij alle wedstrijden werden verloren, met als beste resultaat toen een 6-2 nederlaag. Hopelijk blijft een dergelijk seizoen de Krimpenaren bespaard!
Tekenend voor bovenstaande uitslag is overigens wel het feit, dat de op papier zwakste speler van De Pionier 1 een hogere rating heeft dan de (ook op papier) sterkste van Krimpen 4!
Ook werden er twee partijen vooruitgespeeld voor de wedstrijd van het tweede team de volgende week. Het verslag daarvan komt volgende week bij de anderen van dat team. Nu wel een fotootje:
Dan de verdere partijen uit de interne competitie. Daarin werd De Pionier verrast door de komst van een mogelijk nieuw lid! Al met al dus een heugelijke avond voor de vereniging: het eerste team winst met 8-0, het tweede team komt op een 1½-½ voorsprong en een mogelijk nieuw lid erbij!
Wim van Schie kreeg deze avond te maken met Hans van Calmthout en Wim toonde zich van zijn beste kant, Hans speelde een moeilijke partij, waarbij hij zijn heil het meeste zocht op de damevleugel. Daar wist hij voordeel uit te halen, hoewel Wim zich kranig verdedigde. Maar het krachtsverschil besliste de partij tenslotte toch in het nadeel van Wim.
Ben Blakmoor kreeg de kans de geïnteresseerde nieuweling Kees Berkhout in te wijden in het Pioniermetier. Dat deed hij blijkbaar met zachte hand, tenminste, aan het eind van de avond gaf Kees aan een prettige avond gehad te hebben, ondanks zijn verlies!
De verrassing van de avond kwam op naam van Leo Stelloo en Michiel Landman. Leo leek helemaal in de hoek te worden gedrukt maar verdedigde zich als een terriër. Toen ook de rookwolken van deze partij waren opgetrokken bleek, dat Leo er onverwacht een remise uit had gesleept!
Eigenlijk nog een verrassing, in de partij tussen Jan van Baardwijk en Arie Bliek. Normaal gesproken verwacht je, dat Jan er, aan het eind van de avond, een punt bij zal hebben. Maar dat was helemaal niet waar, Arie ging met het punt op de loop!
Dan, last but not least, Wim Noordermeer tegen Ronald van Velzen. Ook hier een krachtsverschil, Ronald deed echter zijn uiterste best en maakte het Wim nog behoorlijk moeilijk. Maar tenslotte zegevierde Wim toch wel.
De nieuwe tussenstand.
Na een rondgang door de zaal rond een uur of negen, half tien, bleken de meeste Pioniers achter een interessante en hoopgevende stelling te zitten, de afloop van de wedstrijd kon echter bij lange na nog niet worden bedacht.
Hierna nog een poosje de bij een schaakavond heersende stilte, plotseling onderbroken door de stem van Jan van Huizen, spelend aan bord 2. "Dat is mat" zo zei hij, op normale conversatietoon. Zijn tegenstander bleek even zijn concentratie kwijtgeraakt te zijn en produceerde daarbij een - voor hem dan - minder leuke zet, met als gevolg de vermelde opmerking van Jan.
Dat bleek een goed vervolg te krijgen want even later liep ook al kopman Ernst-Jan Pluim Mentz, spelend dus aan bord 1, met een glimlach rond. Ook hij had aan het langste eind getrokken, hoewel iets eerder, tijdens die rondgang, zijn positie een beetje de schijn had van "zoeken naar moeilijkheden". Maar zo'n constatering wordt natuurlijk beïnvloed door de spanning van de eigen partij en de, relatief vluchtige, blik die je op een stelling werpt. Maar wel 2-0 dus!
Als je, als teamleider, naast twee zulke kanjers zit, dan wil je zelf natuurlijk ook niet achterblijven. Met andere woorden, het volgende punt werd binnengehaald door Jan van Dam aan bord 3. Jan was daarbij overigens wel regelmatig in z'n denktank verzonken, wat ook wel zichtbaar was aan zijn tijdsverbruik.
Hierna was het de beurt aan invaller Bonne Faber aan bord 8. Na een - volgens Krimpen-commentator Peter de Weerd - eenrichtingsverkeer van wit naar zwart mocht ook Bonne het punt in ontvangst nemen. Maar halverwege de partij had zijn tegenstander een niet meteen voor de hand liggende combinatie gemist, waarin hij een stuk had kunnen winnen.
Nu was dus de halve buit binnen en de andere vier Pioniers zouden zeker nog wel minstens een halfje binnen kunnen brengen. Maar het werd (veel) meer dan dat halfje, met als eerste de - je zou het bijna zeggen - voorzitters onder elkaar. Fred van Wieringen speelde namelijk tegen de oud-voorzitter van de RSB en zette hem steeds meer onder druk, in de van hem bekende stijl. In zijn voorzittersperiode zal de Krimpenaar best wel vaak met druk om hebben moeten gaan, deze druk werd hem echter te veel en het vijfde Pionierpunt was binnen.
Het zesde werd binnengebracht door Jaap Santifort, spelend aan bord 4. Jaap pleegde een kansgevende ruil op e7 en bouwde daarna zijn voordeel steeds verder uit, totdat zijn tegenstander - met de handen in het niet al te veel meer aanwezige haar - ook de pijp aan Maarten gaf en de uiteindelijke uitslag steeds dichter bij kwam.
Dan aan bord 7, de nieuweling in het eerste team, Alex van Wieringen. Gezeten naast zijn vader produceerde hij leuke zetten, culminerend in een tot winst moeten kunnen leidende stelling, waarin hij een paard had gegeven voor 3 pionnen. Zijn tegenstander, de penningmeester van de RSB, kan hopelijk beter omgaan met geld dan met sommige stellingen (?!) en plaatste een de nodige vragen oproepend loperoffer op h7. Het was op zich een leuke combinatie maar Alex wist er goed mee om te gaan en hem daardoor helemaal op de knieën te dwingen. Hiermee werd het dus 7-0!
Nu was alleen Rik Verheij nog bezig aan bord 5. Zou het Pionierteam inderdaad de maximale score kunnen bereiken, wat overigens geen unicum in haar bestaan op zou leveren, in de jaren '80 en '90 was dit al vaker gebeurd, ook in de tweede klasse. Maar Rik zat achter een ingewikkelde stelling, met een toch wel vervelende vijandelijke loper op a2. Daardoor kon Rik op een belangrijk moment in de partij zijn torens namelijk niet verdubbelen op de g-lijn. Hij gooide het echter over een andere boeg, ruilde de dames op de eerste rij een kreeg daarmee een toren op deze rij, heel vervelend voor zijn tegenstander. Diens koning had niet al te veel bewegingsvrijheid meer op zijn vleugel maar wist toch steeds aan het mat te ontsnappen. Daarom offerde Rik nog een kwaliteit, daarmee die vervelende loper opruimend. De zwarte koning werd erbij gehaald en mocht meehelpen aan de moeilijke maar toch ook welverdiende punt, waardoor de 8-0 stand werd bereikt.
Voor de spelers van het Krimpen-team minder prettig. Maar van Pionierszijde een bekend gebruren, vorig seizoen immers had het - toen nog bestaande - derde team een gelijkwaardige ervaring in de derde klasse, waarbij alle wedstrijden werden verloren, met als beste resultaat toen een 6-2 nederlaag. Hopelijk blijft een dergelijk seizoen de Krimpenaren bespaard!
| De Pionier 1 | 1769 | - | Krimpen a.d.IJssel 4 | 1419 | 8-0 | |
| 1 | Ernst-Jan Pluim Mentz | 2137 | - | Robert Lecomte | 1553 | 1-0 |
| 2 | Jan van Huizen | 1743 | - | Henk Stam | 1539 | 1-0 |
| 3 | Jan van Dam | 1759 | - | Eric Hill | 1472 | 1-0 |
| 4 | Jaap Santifort | 1754 | - | Evert Hoogervorst | 1458 | 1-0 |
| 5 | Rik Verheij | 1762 | - | Jos Visser | 1416 | 1-0 |
| 6 | Fred van Wieringen | 1712 | - | Arjen Postma | 1389 | 1-0 |
| 7 | Alex van Wieringen | 1688 | - | Peter de Weerd | 1294 | 1-0 |
| 8 | Bonne Faber | 1596 | - | Theo Heukels | 1230 | 1-0 |
Ook werden er twee partijen vooruitgespeeld voor de wedstrijd van het tweede team de volgende week. Het verslag daarvan komt volgende week bij de anderen van dat team. Nu wel een fotootje:
Wim van Schie kreeg deze avond te maken met Hans van Calmthout en Wim toonde zich van zijn beste kant, Hans speelde een moeilijke partij, waarbij hij zijn heil het meeste zocht op de damevleugel. Daar wist hij voordeel uit te halen, hoewel Wim zich kranig verdedigde. Maar het krachtsverschil besliste de partij tenslotte toch in het nadeel van Wim.
Ben Blakmoor kreeg de kans de geïnteresseerde nieuweling Kees Berkhout in te wijden in het Pioniermetier. Dat deed hij blijkbaar met zachte hand, tenminste, aan het eind van de avond gaf Kees aan een prettige avond gehad te hebben, ondanks zijn verlies!
De verrassing van de avond kwam op naam van Leo Stelloo en Michiel Landman. Leo leek helemaal in de hoek te worden gedrukt maar verdedigde zich als een terriër. Toen ook de rookwolken van deze partij waren opgetrokken bleek, dat Leo er onverwacht een remise uit had gesleept!
Eigenlijk nog een verrassing, in de partij tussen Jan van Baardwijk en Arie Bliek. Normaal gesproken verwacht je, dat Jan er, aan het eind van de avond, een punt bij zal hebben. Maar dat was helemaal niet waar, Arie ging met het punt op de loop!
Dan, last but not least, Wim Noordermeer tegen Ronald van Velzen. Ook hier een krachtsverschil, Ronald deed echter zijn uiterste best en maakte het Wim nog behoorlijk moeilijk. Maar tenslotte zegevierde Wim toch wel.
De nieuwe tussenstand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten