Eigenlijk nog een heerlijke nazomeravond met een voor de omstandigheden - mooi weer en herfstvakantie - heel goede opkomst! Ook werd de club verblijd met een helaas niet al te vaak voorkomend feit voor een kleinere vereniging, het zich definitief aanmelden van een nieuw lid. Hopelijk zal hij (zie foto) een mooie en gezellige tijd door mogen brengen bij De Pionier!
Het aantal deelnemers aan de bekercompetitie werd weer met twee verminderd wegens het spelen van enkele partijen daarvoor uit de eerste ronde. Casper Verbeek was weer teruggekomen van vakantie en werd meteen in het diepe van de bekercompetitie gegooid. Hij mocht het opnemen tegen meervoudig bekerkampioen Ernst-Jan Pluim Mentz en voor hun partijen trad een uitzonderingspositie uit de reglementering in werking: normaliter wordt er gerekend met drie seconden meer of minder per ratingpunt verschil. In dat geval echter zou Ernst-Jan met een negatieve bedenktijd moeten beginnen en dus eigenlijk op voorhand al uitgeschakeld zijn. Hiervoor is dus die uitzondering in het leven geroepen. Een speler moet namelijk altijd minimaal 5 minuten bedenktijd krijgen, ongeacht het ratingverschil. Het probleem voor Casper bestond nu hierin, dat hij als het ware meeging in het snellere spel dat Ernst-Jan speelde, er ook geen rekening mee houdend dat Ernst-Jan er per zet 15 seconden bijkreeg. Vooral de eerste partij was daardoor heel snel afgelopen (dameverlies voor Casper). Ook in de tweede partij deed zich eigenlijk hetzelfde fenomeen voor, Casper deed weer veel te snel zijn zetten, zonder zich de tijd te gunnen al te veel na te denken over de correctheid van een zet!? Daardoor verloor hij, ook in deze partij, op een gegeven moment zijn dame en liep zijn koning snel daarna mat. In de tweede ronde mag Michiel Landman proberen Ernst-Jan beentje te lichten, dat duurt echter nog een poosje, de tweede ronde begint pas half november.
Van een heel ander kaliber was de andere paring uit deze eerste ronde, die deze avond kon worden gespeeld en wel die tussen Fred van Wieringen en Hans van Calmthout. Ook hier een klein verschil in bedenktijd, in het voordeel van Fred, maar dat was eigenlijk al vrij snel verdwenen. In de eerste partij wist Fred een klein voordeeltje te veroveren en dat tot en met het einde vast te houden dus moest Hans de tweede partij wel winnen wilde hij naar ronde twee. En dat deed hij ook, hoewel Fred zich natuurlijk terdege weerde. Nu moest dus het snelschaken de beslissing brengen en ook daarin toonden beide combattanten zich redelijk gelijkwaardig. Opnieuw werd het 1-1, dus een derde snelschaakpartij. Het werd 1½-1½, het werd 2-2 en Hans maakte zich al zorgen of de lokaliteit lang genoeg open zou zijn! Maar daarin had hij buiten Fred gerekend. Want op een gegeven moment in die vijfde snelschaakpartij werd Fred schaak gezet, wat hij blijkbaar niet doorhad en hij speelde een zet, die het schaak niet ophief. Hans bleef afwachten wat beslist zou worden voor de uitslag. Maar je kunt daarbij geen kant uit, het is gewoon verloren voor de speler, die de onreglementaire zet heeft uitgevoerd. En zo kwam dus een ongelukkig einde aan een leuke serie partijen en mag Hans zich gaan voorbereiden op Arie Bliek voor de tweede ronde.
Dan naar de partijen voor de interne competitie, met als eerste het interessante treffen tussen Reinier van der Wende en Jan van Huizen. Daarin gebruikte Jan, zoals van hem bekend, veel bedenktijd maar zijn stelling werd er eigenlijk niet beter op. Vandaar misschien die ruime mate van tijdgebruik. Jan kwam moeilijk te staan en wat later kon Reinier zijn tweede overwinning in de interne competitie bij laten schrijven. Hiermee komt hij op de derde plek van de huidige ranglijst te staan!
Peter Derrez leek op papier een makkelijke tegenstander te krijgen in Frits van der Veeke. Frits had een ongekend goede start van het seizoen gehad en stond daarom vrij hoog voor zijn doen op de ranglijst. Maar dat betekent dan wel, dat je een paar moeilijke partijen moet spelen voor je weer op je eigen niveau staat. Maar tegen Peter leek niets er op dat hij snel weer naar dat niveau toe zou willen, hij hield Peter lange tijd keurig in bedwang, had zelfs lange tijd meer tijd op z'n klok staan. Maar dan komt het eind van de partij in de buurt en moest ook Frits lang over z'n zetten nadenken. En in zo'n geval wordt het eigenlijk steeds moeilijker om snel je zetten te bedenken. Dat hield dan ook in dat Frits op zeker moment minder tijd op z'n klok kreeg dan Peter. Maar Frits bleef wel noteren, hoewel dat al lang niet meer verplicht was. Ook wist Peter tenslotte toch de stelling naar zich toe te trekken en zich dan ook het punt voor deze partij toe te eigenen.
Vooral in dit stadium van de competitie krijg je nog steeds te maken met sterke spelers die laag op de lijst staan en dan een onverwachte tegenstander krijgen. Zo moest Jan van Dam het nu opnemen tegen Wim van Schie en Wim wist goed stand te houden. Maar op een gegeven moment komt daar toch enigszins de klad in en Jan wist het betere van het spel naar zich toe te trekken. Dat resulteerde tenslotte in een vol punt voor hem.
Leo Stelloo wist een goede partij op het bord te krijgen tegen Alex van Wieringen. Maar gaandeweg kwam hij toch wat moeilijker te staan, totdat Alex een foutje maakte in het eindspel en de witte koning een beetje de vrije hand gaf op de damevleugel, waar Leo vrijpionnen kon creëren. Beide spelers wisten hun dame weer terug te verdienen maar Leo leek op dat moment dichter bij een tweede promotie te zijn dan Alex, hoewel laatstgenoemde wel twee pionnen meer had. De slotstelling bleek desondanks remise te zijn want, als Alex zou willen gaan forceren dan zou Leo het punt voor zich op gaan eisen. Een remise dus en dat was toch een goed resultaat voor Leo.
De volgende partij is die tussen Rob van Wijgerden en Bonne Faber. Rob opende die partij niet helemaal volgens de regels die de meeste schakers hanteren en Bonne wist daar een klein voordeel uit te halen. Rob benam zijn materiaal enige ruimte en daar probeerde Bonne profijt uit te trekken. Dat resulteerde in een zwakkere plaatsing van Rob's dame op c2 waardoor pion c3 gepend kwam te staan. Wat later maakte Bonne daar gebruik van om, middels een paard via b4 naar d3 te spelen en zodoende de witte koning z'n rochaderecht af te pakken. Hierdoor kwam die monarch in een heel netelige positie, mede ook omdat Rob zijn f-pion had opgespeeld. Bonne's dame kwam mooi op e3 terecht, waar Bonne nog een snel mat middels Ld4 miste. Maar zo belangrijk was dat nou ook weer niet, het kwaad voor Rob was al geschied en daarom gaf hij de partij op.
Michiel Landman had eigenlijk redelijk weinig moeite met Arie Bliek en zodoende liepen beiden al snel bij de andere partijen te kijken.
Een mooie partij kwam tot stand tussen Wim Noordermeer en Pionier-nieuweling Kees Berkhout. Ze hielden elkaar lang in bedwang en het leek op remise uit te lopen. Maar Kees liet Wim z'n stelling binnenkomen met de koning en dat betekende een roemloos einde, hoewel hij er desondanks best nog wel plezier in bleef houden. Volgende keer beter voor Kees!
Frits Wilschut deed goed zijn best tegen Jan van Baardwijk en ze bereikten een positie, waarin Frits het aandurfde remise aan te bieden. Maar Jan weigerde gedecideerd en bewees Frits even later ook waarom. Dat betekende een nieuw verliespunt voor Frits.
De nieuwe stand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten