De RSB-competitie is bijna afgelopen voor de Pioniers, nu kan dus het vizier weer worden gericht op de interne competitie. Daarin gebeurde weer het nodige. Met vreugde mocht ook weer het oudste clublid, Dik Roeffel, worden begroet na een periode van mindere gezondheid voor hem.
Ernst-Jan Pluim Mentz kreeg deze avond Fred van Wieringen tegenover zich en Fred bleek daar nauwelijks tegen opgewassen. Volgens eigen zeggen had hij al binnen 10 zetten op kunnen geven, dan zou er echter nog een lange avond wachten, Fred speelde dus nog door. Wel met de wetenschap echter dat hij nauwelijks kans zou hebben op beter dan verlies. Zo'n gevoel gaat dan je verdere zetten toch beïnvloeden en dus moest Fred een aantal zetten verder toch opgeven, toch met opgeheven hoofd voor eigen gevoel!
Jan van Huizen daarentegen leek een makkelijke avond tegemoet te gaan tegen Leo Stelloo. Maar als hij al dat idee gehad zou hebben, dan kwam hij bedrogen uit. Leo ontpopt zich dan vaak als een speler, die in de openingsfase een lammetje, rijp voor de slachtbank lijkt en dan in het middenspel plotseling wakker wordt en zetten weet te vinden, waar velen grote moeite mee krijgen. Jan dreigde bijvoorbeeld op zeker moment damewinst en Leo vond nog juist het enige zetje, dat dit kon voorkomen. Wat later dreigde hij zelfs nog gevaar op de onderste rij, dat kon Jan dan weer oplossen. Uiteindelijk tenslotte verloor Leo op tijd, waar hij nog kansen gehad zou kunnen hebben als hij op een eerder moment wat doortastender zou zijn geweest met minder bedenktijd te gebruiken voor bepaalde zetten.
Zo nu en dan weet Sheila de Jonge boven zichzelf uit te stijgen in haar partijen! Zo ook in de onderhavige partij tegen Michiel Landman. Daarin raakte Michiel op zeker moment enkele pionnen kwijt, waardoor een eindspel ontstond met voor beiden nog een toren terwijl Michiel daarnaast nog slechts één pionnetje over had tegen de vier van Sheila. Makkelijke winst dus zou je zeggen, Sheila had er echter nog de nodige moeite mee, hoewel het haar tenslotte wel lukte om te winnen.
Ook Bonne Faber leek het niet al te moeilijk te krijgen tegen Rob van Wijgerden, uiteindelijk was hierbij echter ook niets minder waar. In de openingsfase wist Bonne twee pionnen voor te komen en dus zou het niet al te moeilijk meer te hoeven zijn. Nu echter ging Bonne eigenlijk te gemakkelijk op zoek naar de winst, terwijl Rob een beetje boven zichzelf uitsteeg met enkele rake zetten. Bonne kwam daardoor in problemen en verloor een stuk, howel hij wel een mooie serie verbonden vrijpionnen er voor terug kreeg. Toen echter bleek, dat er nog een stuk verloren zou gaan vond Bonne het wel voldoende, hoewel hij nog goede kansen zou kunnen krijgen.
Wim Noordermeer kreeg een goede stelling tegen Martijn van Dam, die de nodige bedenktijd gebruikte om die stelling nog ten goede te keren. Maar het is al zo vaak te zien geweest, zo'n achterstand in bedenktijd kan vaak, ondanks het Fischer-tempo, dodelijk zijn en derhalve dus verlies voor Martijn.
Opnieuw speelde Wim Albus een keurige partij tegen Jan van Baardwijk. Maar Wim wilde te veel forceren in het verre middenspel en offerde daarvoor een paard tegen een pion. Dat bleek toch te veel voor de stelling, die hij had gecreëerd en werd tenslotte toch nog een punt voor Jan.
Wim van Schie had een aantal partijen verloren in de aanloop naar deze ronde en mocht nu, tegen Ronald van Velzen, proberen daar verandering in te brengen. Dat leek al snel te gaan lukken, Wim wist materiaal te winnen en kreeg (dus) de betere stelling. Ronald probeerde nog wel in het al troebel geworden water te gaan vissen, het lukte niet meer om iets positiefs boven dat water uit te gaan halen. Punt dus voor Wim.
Frits Wilschut werd ingedeeld tegen Dik Roeffel en Frits wist al snel voordeel uit de stelling te halen. Dat bleek later voldoende voor de winst, wat Dik hopelijk niet weerhoudt weer regelmatig naar de speellocatie te komen.
De laatste nog te bespreken partij is die tussen Casper Verbeek en Frits van der Veeke. Beide spelers zijn redelijk aan elkaar gewaagd, wat ook in deze partij naar voren kwam. Toch wist Frits een leukere positie voor elkaar te krijgen, Casper wist er echter een eeuwig schaak uit te halen en dus werd het een eerste remise voor Casper en de derde voor Frits.
Een nieuwe stand is weer bereikt.
Zo nu en dan weet Sheila de Jonge boven zichzelf uit te stijgen in haar partijen! Zo ook in de onderhavige partij tegen Michiel Landman. Daarin raakte Michiel op zeker moment enkele pionnen kwijt, waardoor een eindspel ontstond met voor beiden nog een toren terwijl Michiel daarnaast nog slechts één pionnetje over had tegen de vier van Sheila. Makkelijke winst dus zou je zeggen, Sheila had er echter nog de nodige moeite mee, hoewel het haar tenslotte wel lukte om te winnen.
Ook Bonne Faber leek het niet al te moeilijk te krijgen tegen Rob van Wijgerden, uiteindelijk was hierbij echter ook niets minder waar. In de openingsfase wist Bonne twee pionnen voor te komen en dus zou het niet al te moeilijk meer te hoeven zijn. Nu echter ging Bonne eigenlijk te gemakkelijk op zoek naar de winst, terwijl Rob een beetje boven zichzelf uitsteeg met enkele rake zetten. Bonne kwam daardoor in problemen en verloor een stuk, howel hij wel een mooie serie verbonden vrijpionnen er voor terug kreeg. Toen echter bleek, dat er nog een stuk verloren zou gaan vond Bonne het wel voldoende, hoewel hij nog goede kansen zou kunnen krijgen.
Wim Noordermeer kreeg een goede stelling tegen Martijn van Dam, die de nodige bedenktijd gebruikte om die stelling nog ten goede te keren. Maar het is al zo vaak te zien geweest, zo'n achterstand in bedenktijd kan vaak, ondanks het Fischer-tempo, dodelijk zijn en derhalve dus verlies voor Martijn.
Opnieuw speelde Wim Albus een keurige partij tegen Jan van Baardwijk. Maar Wim wilde te veel forceren in het verre middenspel en offerde daarvoor een paard tegen een pion. Dat bleek toch te veel voor de stelling, die hij had gecreëerd en werd tenslotte toch nog een punt voor Jan.
Wim van Schie had een aantal partijen verloren in de aanloop naar deze ronde en mocht nu, tegen Ronald van Velzen, proberen daar verandering in te brengen. Dat leek al snel te gaan lukken, Wim wist materiaal te winnen en kreeg (dus) de betere stelling. Ronald probeerde nog wel in het al troebel geworden water te gaan vissen, het lukte niet meer om iets positiefs boven dat water uit te gaan halen. Punt dus voor Wim.
Frits Wilschut werd ingedeeld tegen Dik Roeffel en Frits wist al snel voordeel uit de stelling te halen. Dat bleek later voldoende voor de winst, wat Dik hopelijk niet weerhoudt weer regelmatig naar de speellocatie te komen.
De laatste nog te bespreken partij is die tussen Casper Verbeek en Frits van der Veeke. Beide spelers zijn redelijk aan elkaar gewaagd, wat ook in deze partij naar voren kwam. Toch wist Frits een leukere positie voor elkaar te krijgen, Casper wist er echter een eeuwig schaak uit te halen en dus werd het een eerste remise voor Casper en de derde voor Frits.
Een nieuwe stand is weer bereikt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten