De Pionier 2-De Penning 1 en ronde 5

Ook in de derde speelweek is de eerste ronde gespeeld. Eén van de wedstrijden daarin bestond uit het bezoek van een achttal Rozenburgers aan het tweede team van De Pionier. De Penning 1 was gedegradeerd dus het zou een moeilijke strijd kunnen worden voor de Pioniers. Ook de interne beker en competitie vonden voortgang.

Sommige Pioniers waren vooraf al blij als de uitslag 2-6 zou worden. Immers, vorig seizoen had De Penning 1 met 5½-2½ van het eerste Pionierteam verloren, er zou dus minimaal wraak gezworen zijn op het kleinere broertje. Vooraf werden de Rozenburgers dan ook tot de favorieten in de groep gerekend, samen met Hoeksche Waard 1.

Zoals te doen gebruikelijk begon de strijd aan alle borden met een aftastfase en het duurde dus een poosje voordat de eerste uitslag kon worden genoteerd. Dat was dan aan bord 4, waar Bonne Faber was opgesteld. Hij kwam iets beter uit de opening dan zijn tegenstander en hij kreeg een leuke positie na een kleine 20 zetten. Toen echter ging hij in de fout met afruil van zijn torens, die de e-lijn beheersten. Had hij toen maar Ph4-g6 gespeeld, dan waren er kansen gekomen. Nu echter werden dus de torens geruild en - met het idee dat het (kleine) voordeel meteen was weggeëbd en het gevoel dat het alleen maar slechter zou kunnen gaan - bood Bonne remise. Dat aanbod werd vrij snel aangenomen.

Goed voorbeeld doet goed volgen wordt wel gezegd en dat gebeurde hier ook en wel aan bord 2, waar Alex van Wieringen - na 3 maanden niet gespeeld te hebben op de club - acte de présence gaf. Toch bleek hij het spelletje na die langere tijd nog lang niet verleerd te zijn, wat dan ook uitmondde in de tweede remise van de avond.

Als dan je beide buren remise hebben gespeeld dan wil je zelf eigenlijk zeker niet minder doen. Zo gedacht zo gedaan en ook aan bord 3, bij Michiel Landman, werd de vrede getekend. Maar daar was wel het nodige aan vooraf gegaan, Michiel kreeg een half open g-lijn terwijl zijn damevleugel ook een grote open vlakte ging worden. Op die vleugel had hij wel één pion meer dan zijn tegenstander en zijn beide vleugelpionnen (op de a- en de b-lijn) kregen dan ook de volle laag te verduren. Maar Michiel wist ze toch beiden te verdedigen en de vrede werd tenslotte getekend na nog enig afruilwerk.

Maar zo bleef het niet doorgaan. Aan bord 7 had Wim Noordermeer een redelijke positie op weten te bouwen en daarbij leken zich winstkansen voor Wim te ontwikkelen. Maar dan moet je natuurlijk geen materiaal weggeven. Maar dat deed Wim wel en - hoewel hij nog lang probeerde ook remise binnen te slepen in een toreneindspel met een paard minder - tenslotte moest Wim zijn tegenstander feliciteren met de behaalde winst.

Hierna kwam de vierde remise van de avond op het scorebord. Die kwam tot stand aan bord 1 bij teamleider Peter Derrez. Peter speelde een goede partij tegen de clubkampioen van De Penning en wist op zeker moment zelfs een kwaliteit te winnen. Maar zijn koning kwam wel in zwaar weer op zijn eigen vleugel en met een open h-lijn op zich gericht zou het bewerkstelligen van een overwinning nog best wel moeilijk kunnen worden. Maar Peter vocht door voor wat hij waard is en daar kreeg zijn tegenstander het toch wel wat moeilijk mee. Totdat hij z'n kans schoon zag om eeuwig schaak te kunnen geven. De vierde remise dus en wat vooraf niet verwacht werd gebeurde dan toch: aan de vier eerste borden remise!

Het zou echter iets minder goed gaan voor De Pionier 2 want invaller Martijn van Dam aan bord 5 kon zijn mooie positie niet waarmaken. Op een gegeven moment werd er zelfs gesteld dat hij zou moeten kunnen winnen. Maar Martijn wist die verwachtingen toch niet waar te maken en moest wat later toezien hoe zijn tegenstander zijn zware materiaal compleet op de voorlaatste rij wist te posteren. Als je koning zich dan op de laatste rij bevindt dan is het niet meer zo moeilijk de einduitslag te voorspellen.

Met nu een 2-4 tussenstand gingen diverse Rozenburgers zich al rijk rekenen, daarbij vergaten ze echter voor het gemak dat een ongeluk in een klein hoekje zit, hoewel er voldoende ruimte was in de speelzaal van De Pionier. Saillant detail was hier dat dit de penningmeester van De Penning betrof en hopelijk hoort hij niet bij de mensen die zich rijk rekenen voordat de buit daadwerkelijk binnen is! Aan bord 8 speelde Sheila de Jonge een mooie partij en was daarbij lange tijd in de aanval. Maar, zoals vaak gebeurd, een aanval kan in de loop van een partij toch een beetje verzanden. Op zeker moment echter, al dicht bij het einde van de wedstrijd, plaatste de Rozenburgsche penningmeester zijn dame op een veld, waarbij Sheila dacht "dat is best een goede zet". Maar - heel langzaam - drong het tot haar door dat ze die dame straffeloos kon slaan! Hiermee werd het 3-4.

Als laatste was Jan van Baardwijk nog bezig aan bord 6. Jan had een goede partij gespeeld en was een stuk en een paar pionnen voorgekomen. Maar de goede lezer van dit relaas begrijpt al lang dat zoiets niet per definitie tot winst leidt. Inderdaad, Jan verspeelde een groot deel van zijn voorsprong en er ontstond een toreneindspel met 2 pionnen meer voor Jan. Daar was echter wel een dubbelpion op de g-lijn bij maar ook vrijpionnen op de a- en de c-lijn. Maar toch lukte het Jan uiteindelijk om hier de winst binnen te slepen zodat het tenslotte een er vreedzaam uitziende 4-4 werd.

Zie voor het wedstrijdformulier hieronder:

	De Pionier 2	1532	-	De Penning 1	1613	4-4
1	Peter Derrez	1556	-	Remi Post	1787	½-½
2	Alex van Wieringen	1678	-	Eric van As	1689	½-½
3	Michiel Landman	1531	-	Coen Schuurbiers	1671	½-½
4	Bonne Faber	1639	-	Arie van Kooten	1592	½-½
5	Martijn van Dam	1418	-	Luuk Gloudemans	1748	0-1
6	Jan van Baardwijk	1462	-	Ron van Bendegom	1385	1-0
7	Wim Noorermeer	1475	-	Ruud Pereira	1571	0-1
8	Sheila de Jonge	1495	-	Marcel Bavelaar	1460	1-0

Dan kon Pioniervoorzitter Fred van Wieringen na een lange vakantie meteen aan de bak voor de bekercompetitie. Daarin had hij geloot tegen Jan van Dam, zeker geen makkelijke tegenstander. Door bovenstaande RSB-wedstrijd werd er niet heel veel aandacht aan deze ontmoeting gegeven, vooral niet aan de eerste partij, die in remise eindigde. In de tweede partij echter trok Jan zijn complete aanvalsregister open en dat betekende voor Fred een moeilijke avond. Daar wist hij onvoldoende het hoofd aan te bieden zodat Jan zijn geluk mag gaan proberen in de tweede ronde.

Dan verder met de nog gespeelde huishoudelijke partijen.
Daarin kwam aan het einde van de avond nog een grandioze verrassing tot stand. Want Jan van Huizen had eigenlijk de hele avond lopen zoeken hoe nou precies Wim Albus tot overgave te kunnen dwingen. Maar Wim had steeds de goede antwoorden weten te vinden en kwam, nadat de RSB-spelers al lang klaar waren (de Rozenburgers waren al naar huis), met een prachtig torenoffer dat Jan niet aan mocht nemen. Anders had het hem namelijk z'n dame gekost. Jan bleef nog wel hameren op de redelijk zwakke koningspositie van Wim maar moest zich meer zorgen maken om de positie van zijn eigen koning. Wim wist de partij met vaste hand ("je had eens moeten weten hoe die inwendig trilde" zou vasdt wel de reactie van Wim zijn) uit te maken en mag zich voor minstens (?) een week lijstaanvoerder noemen! (zie onder bij de nieuwe stand)
Een aantal keren per seizoen zijn er partijen met een speciaal tintje (bijv. vader tegen zoon) en ditmaal was dat een partij tussen de beide Fritsen van de club. Wilschut met wit en Van der Veeke als aanvoerder van de zwarte stukken. Gaande de partij kwam Wilschut toch wat in de verdrukking en werd zijn koning behoorlijk onder vuur genomen. Daar kwam hij goed uit tevoorschijn, mede omdat Van der Veeke een damewinst overzag. Na nog wat over en weer geharrewar werd er remise geboden en ook aangenomen.
Ben Blakmoor speelde tegen Dik Roeffel en dat mag normaliter geen al te groot probleem voor hem zijn. Zo ook nu niet.
Als laatste partij van deze revue is er nog Ronald van Velzen tegen Arie Bliek. Arie bouwt zijn stellingen altijd heel voorzichtig op en Ronald gaat al even voorzichtig met zijn materiaal om. Toch kwam er uit deze partij een winnaar en dat bleek ditmaal Ronald te zijn.

Met dit alles hebben we ook weer een nieuwe stand.