Eigenlijk was de stemming een beetje bedrukt na de forse nederlaag van het eerste team in Maassluis. Maar al gauw werd dat verdrongen door ieders wens om nu in elk geval een goed resultaat neer te zetten. Dat zou echter niet iedereen lukken.
Maar ook nu werd een partij voor de RSB-competitie gespeeld, de tegenstander van het derde team deze ronde, CSV 4, had verzocht of er aan bord 1 een partij vooruitgespeeld kon worden. Uiteraard is zoiets geen probleem bij De Pionier en zo speelde Bonne Faber als eerste een partij voor deze wedstrijd. Het werd een ingewikkelde partij, die alle aandacht vergde en zodoende werd er niet al te veel van de andere partijen gezien. Hierdoor verliest dit verslag toch wel een beetje aan kwaliteit. Overigens, hoe het Bonne verder verging valt later bij het verslag van De Pionier 3-CSV 4 te lezen.
De leveranciers van het grootste deel van de punten van afgelopen maandag, Ernst-Jan Pluim Mentz en Jan van Dam, speelden nu tegen elkaar. Het werd alweer hun derde onderlinge partij van het seizoen en ook nu wist Jan onvoldoende weerstand te bieden aan de heersend clubkampioen. M.a.w., Jan verloor ook deze derde partij. Zo te zien hierboven hebben Jan van Huizen en Fred van Wieringen er allebei zin in. Dat bleek ook nog zo'n 3½ uur later, toen ze remise overeenkwamen. Jan had wel geprobeerd om zijn ietsje betere positie te verzilveren, zoals zo vaak wist Fred zijn verdediging echter overeind te houden.Ook Michiel Landman probeerde een beetje in de vreugde mee te delen, zo te zien. Z'n glimlach werd later stukken breder, toen hij van Sheila de Jonge had gewonnen.
Bij de senioren gaat hij eigenlijk als een speer en Martijn van Dam is al van plan wat prijsjes mee te pikken. Zijn belangrijkste doel daarbij is het winnen van de kampioensprijs van schaduwgroep 3. Daarvoor kreeg hij deze avond te maken met zijn - op dit moment - belangrijkste concurrent, Tim Albus. Tim heeft, zo lijkt het toch wel, een hekel aan lange partijen, zo bleek ook nu weer. In een herdersmat-achtige confrontatie kon hij alweer redelijk snel na negenen huiswaarts keren. Maar Martijn had wel het punt op zak! Wim Noordermeer en Arie Bliek speelden een soort van "hide and seek" partij met vaak Arie aan de hide-kant. Het seek-deel ging Wim niet helemaal vlekkeloos af, wat tenslotte een remise betekende.
Maar dan Frits van der Veeke tegen Leo Stelloo. Daar was weinig van verstoppertje-spelen sprake. Leo leek Frits vrij snel op te gaan rollen, Frits echter trok zijn Haagse bluf-pakkie aan en wist zijn stelling daardoor lange tijd tamelijk ongeschonden te houden. Dat had tot gevolg, dat Leo opnieuw heel veel tijd in zijn onderneming stak en - veel van de aanwezige toeschouwers geloofden daar al een beetje in - leek tenslotte op tijd te gaan verliezen. Maar uiteindelijk wist Leo toch, met op dat moment minder dan een minuut resterende tijd, Frits mat te zetten.
Het ratingverschil tussen Ben Blakmoor en Frits Wilschut is dermate groot, in het voordeel van Ben, dat er eigenlijk nauwelijks aan het resultaat van hun partij getwijfeld mocht worden. Dat bleek ook inderdaad het geval, alhoewel Frits zijn huid wel zo duur mogelijk wist te verkopen. Datzelfde verhaal kan eigenlijk ook opgehangen worden bij de partij tussen Ronald van Velzen en Jan van Baardwijk, hoewel hun ratingverschil minder groot is. Het leek nog een hele partij te zijn geworden, dat kwam echter grotendeels door het ruimschoots zijn bedenktijd nemen door Jan. Daarvoor werd hij beloond met het punt.
Dan tenslotte nog de partij tussen Casper Verbeek en Dik Roeffel. Daar wist Casper eigenlijk wel raad mee en ook hij mocht later huiswaarts keren met een punt op zak.
De tussenstand na ronde 21 valt hier weer te zien.
Bij de senioren gaat hij eigenlijk als een speer en Martijn van Dam is al van plan wat prijsjes mee te pikken. Zijn belangrijkste doel daarbij is het winnen van de kampioensprijs van schaduwgroep 3. Daarvoor kreeg hij deze avond te maken met zijn - op dit moment - belangrijkste concurrent, Tim Albus. Tim heeft, zo lijkt het toch wel, een hekel aan lange partijen, zo bleek ook nu weer. In een herdersmat-achtige confrontatie kon hij alweer redelijk snel na negenen huiswaarts keren. Maar Martijn had wel het punt op zak! Wim Noordermeer en Arie Bliek speelden een soort van "hide and seek" partij met vaak Arie aan de hide-kant. Het seek-deel ging Wim niet helemaal vlekkeloos af, wat tenslotte een remise betekende.
Maar dan Frits van der Veeke tegen Leo Stelloo. Daar was weinig van verstoppertje-spelen sprake. Leo leek Frits vrij snel op te gaan rollen, Frits echter trok zijn Haagse bluf-pakkie aan en wist zijn stelling daardoor lange tijd tamelijk ongeschonden te houden. Dat had tot gevolg, dat Leo opnieuw heel veel tijd in zijn onderneming stak en - veel van de aanwezige toeschouwers geloofden daar al een beetje in - leek tenslotte op tijd te gaan verliezen. Maar uiteindelijk wist Leo toch, met op dat moment minder dan een minuut resterende tijd, Frits mat te zetten.
Het ratingverschil tussen Ben Blakmoor en Frits Wilschut is dermate groot, in het voordeel van Ben, dat er eigenlijk nauwelijks aan het resultaat van hun partij getwijfeld mocht worden. Dat bleek ook inderdaad het geval, alhoewel Frits zijn huid wel zo duur mogelijk wist te verkopen. Datzelfde verhaal kan eigenlijk ook opgehangen worden bij de partij tussen Ronald van Velzen en Jan van Baardwijk, hoewel hun ratingverschil minder groot is. Het leek nog een hele partij te zijn geworden, dat kwam echter grotendeels door het ruimschoots zijn bedenktijd nemen door Jan. Daarvoor werd hij beloond met het punt.
Dan tenslotte nog de partij tussen Casper Verbeek en Dik Roeffel. Daar wist Casper eigenlijk wel raad mee en ook hij mocht later huiswaarts keren met een punt op zak.
De tussenstand na ronde 21 valt hier weer te zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten