Ons nieuwste lid zit al geduldig op zijn tegenstander te wachten terwijl het eerste team de tweede uitwedstrijd speelt. Maar dat moet wel zonder kopman Ernst-Jan Pluim Mentz gebeuren. Had dat nog invloed op de wedstrijd? Jan van Huizen vertelt over die wedstrijd.
Donderdag 15 oktober speelde het eerste team van De Pionier
uit tegen het eerste team van Hoeksche Waard. Het was wel een uitwedstrijd,
maar toch op onze vertrouwde donderdagavond. We konden ons dus niet verschuilen
achter het feit dat het een andere avond was. De eerste RSB-wedstrijd van het
seizoen hadden we verloren, maar dat was tegen SOF uit Oude Tonge/Middelharnis en een beetje ingecalculeerd. Gezien de rating hadden we tegen de
Hoeksche Waard veel meer kans om te winnen. Helaas hadden we met een
tegenvaller te maken omdat onze eerste-bordspeler en clubkampioen Ernst-Jan
Pluim Mentz niet meespeelde. Hij had andere verplichtingen en zijn vervanger
was onze voorzitter Fred van Wieringen. Vol goede moed gingen we naar
Numansdorp waar sommige spelers in het gemeentehuis belandden want dat stond ook
aan hetzelfde parkeerterrein als de speellocatie. Een vriendelijke dame begreep
dat we niet voor de gemeenteraad kwamen en verwees ons door naar de andere kant
van het parkeerterrein. Overigens was ze wel beledigd dat wij het moderne
gebouw maar een gewoon gebouw vonden en niet echt een gemeentehuis.
Om 20:00 uur wilde de wedstrijdleider beginnen, maar onze
teamleider liet nog even verstek gaan en er was dus ook geen opstelling op
papier. Gelukkig kunnen e-mails tegenwoordig ook op de mobiele telefoons
gelezen worden, dus Willem-Jan toonde de wedstrijdleider de opstelling via de
verstuurde e-mail van Jan van Dam. We konden dus allemaal met de wedstrijd
beginnen en gelukkig kwam Jan van Dam een kwartier later ook binnen en was het
weer gewoon acht tegen acht. RSB-wedstrijden zijn altijd weer andere partijen dan
huishoudelijke en worden zeker serieus genomen. Om 10 uur was iedereen dan ook
nog bezig en stond het eigenlijk overal min of meer gelijk. Het zou dus een
zware avond worden, waarbij het alle kanten op kon gaan. Gelukkig brak Reinier
van der Wende daarna vrij snel de tegenstand van zijn opponent Cees van den
Berg en konden we onze eerste winstpartij noteren. Dat ging de goede kant op.
Een tijdje daarna tekende Ad van der Ree voor remise tegen Bas van Dijk. Ad had
wel beter gestaan, maar niet voldoende om de winst eruit te kunnen halen. Op de
andere borden bleef het spannend met een gelijk opgaande strijd. Alleen Jan van
Dam kwam in de problemen en verloor daardoor een kwaliteit. Hij bood nog wel
mooi weerstand en probeerde er alles uit te halen, maar zijn tegenstander Gert
van Driel liet zijn prooi niet meer los. Vrij snel daarna verloor ook Fred aan
bord 7 tegen Frans op de Beek, maar aan bord 6 haalde Rik Verheij op fraaie
wijze de volle winst binnen tegen Johan de Moor. Hierdoor kwam de stand op 2.5
tegen 2.5 en was het dus bijzonder spannend. Aan bord 2 speelde Jan van Huizen
tegen Jan de Mik een lange en ingewikkelde partij, waarbij op het laatst alleen
nog maar een loper en een paar pionnen overbleven. Voor beide spelers zat er
totaal geen winst meer in en werd er tot remise besloten. Tussenstand 3-3!! Aan
bord 3 had Jaap Santifort het de hele avond lastig en zijn tegenstander had al
een remiseaanbod afgeslagen. Met twee paarden tegen paard en loper kwam Jaap
een pion achter en werd de druk van zijn tegenstander steeds groter. Op een
gegeven moment kon het dan ook niet anders dan dat we met 4-3 achter kwamen.
Het gevolg was dat Willem-Jan Tanis aan bord 4 moest winnen voor
een gelijkspel en het dus de dood of de gladiolen werd. Willem-Jan was zich
hier terdege van bewust en zette alles op alles om te winnen. Beide spelers
hadden een paar pionnen en een dame. Zijn tegenstander gaf heel veel schaakjes
en tenslotte kon niet anders dan tot remise worden besloten. Hiermee was de
nederlaag voor ons een feit en keerden we toch wel wat mistroostig terug naar
huis. De volgende wedstrijd wordt onze eerste echte thuiswedstrijd en we hopen
dan op volle sterkte op donderdag 12 november van Dordrecht 3 te winnen!!
De resultaten op een rijtje:
1. Gert van
Driel 1790 - Jan van Dam 1767 1 - 0
2. Jan de
Mik 1884 - Jan van
Huizen 1759 ½ - ½
3. Walter
van Dijk 1777 - Jaap
Santifort 1758 1 - 0
4. Ron van
Leeuwen 1661 - Willem-Jan
Tanis 1732 ½ - ½
5. Bas van
Dijk 1694 - Ad van der Ree 1778 ½
- ½
6. Johan de
Moor 1493 - Rik Verheij 1722 0 - 1
7. Frans op
de Beek 1626 - Fred van
Wieringen 1705 1 - 0
8. Cees van
den Berg 1613 - Reinier van der Wende 1713 0 - 1
"Jammer maar helaas" dus voor het eerste team en de verdere Pioniers waren, zich onbewust van dit gebeuren, met hun huishoudelijke partijen bezig.
Trudy Angeneind en Arie Bliek waren voor de interne beker bezig, waarbij Trudy in totaal 10 minuten bedenktijd meer had dan Arie. Zoals wel vaker in haar partijen verging het Trudy nu eigenlijk ook. Ze wist een leuke stelling op te bouwen maar gaandeweg de partij kon er geen goed vervolg worden gevonden. Dat ging voor beide partijen zo en als je dan, na zo'n half uurtje spelen eens kwam kijken dan was er bij Trudy meer materiaal van het bord verdwenen dan bij Arie. Dit had tenslotte tot gevolg dat Arie met 0-2 ging winnen en zodoende verder gaat naar de volgende ronde. Maar Trudy had toch weer een leuke avond achter de rug.
"Wie de jeugd heeft die heeft de toekomst" gold ook voor de partij tussen Martijn van Dam en Ben Blakmoor. Beiden hadden elkaar al getroffen voor de beker, waaruit Ben als winnaar tevoorschijn was gekomen. Martijn kon nu echter wel een beetje weten wat hij van Ben zou kunnen verwachten. Dat ging eigenlijk al snel verkeerd voor Ben, die al na een paar zetten een verkeerd plan had gekozen. Dat kostte hem op en gegeven moment materiaal en Martijn wist die voorsprong keurig vast te houden. Ben vond het op een gegeven moment wel voldoende en gaf dus maar op.
Dat gebeurde niet in de partij tussen Bonne Faber en Leo Stelloo, daar moest tot het bittere einde voor het punt worden gevochten. Langzaam maar zeker kwam Bonne daarbij prettiger te staan, Leo is echter een speler, die stug doorvecht. Zo ook hier en hij wist hiermee op een gegeven moment zelfs een stuk te bemachtigen. Daar stonden dan wel twee pionnen achterstand tegenover, kansen te over dus nog om door te blijven gaan. Zoals zo vaak gebruikte Leo erg veel tijd (op zeker moment had Bonne nog meer dan een uur terwijl Leo al niet meer hoefde te noteren) en dan wordt de kans op het maken van een foutje steeds groter. Hier dus ook, hoewel Leo nog wel probeerde het tij te keren door remise aan te bieden. Maar, alles bij elkaar leek het Bonne geen goed idee dat aanbod te accepteren en eigenlijk maar goed ook want even later liet Leo een stuk "in" staan, raakte dat dus kwijt en verloor even later op tijd.
Binnen de club kunnen er een aantal qua indeling typische partijen worden gespeeld en deze avond werden zelfs twee van dergelijke partijen gespeeld. De eerste was die tussen Frits Wilschut en Frits van der Veeke (als je de partijen tussen Jannen er bij rekent, dan is het een vrij groot aantal) waarbij eerstgenoemde Frits het eigenlijk al direct wat moeilijk had. Hij deed wel zijn uiterste best om het voor zichzelf draaglijk te houden, laatstgenoemde Frits kwam echter steeds ietsje beter te staan. Uiteindelijk kreeg Frits van der Veeke dan ook beslissend voordeel en wist hij de partij naar zich toe te trekken, daarmee voor een poosje de Fritsenkampioen wordend.
Wim Noordermeer moest opboksen tegen Sheila de Jonge en leek daar goed garen bij te spinnen met als meest opvallende kenmerk zijn beide paarden, die op jacht leken te gaan in de stelling van Sheila. Maar Sheila wist dat allemaal het hoofd te bieden en kreeg steeds meer het gevoel, dat er een remisestelling zou ontstaan. Ze waren als laatste klaar met hun partij en het werd tenslotte geen remise, tot haar eigen verbazing eigenlijk wist Sheila de partij uiteindelijk te winnen!
Een tweede typische partij was die tussen zoon en vader Tim en Wim Albus. Beiden hebben een beetje een stijl van "de dood of de gladiolen" en al snel leken de gladiolen de kant van zoon Tim op te gaan. Dat bleek tenslotte ook de juiste conclusie, Tim ging met het punt aan de haal.
De laatste partij was die tussen Ronald van Velzen en Pioniernieuweling Johan Mullenberg. Ronald had in eerste instantie andere bezigheden en kwam derhalve wat later naar de club. Johan had daar echter geen problemen mee en wachtte geduldig op de komst van zijn tegenstander. Die wist al meteen voordeel te pakken in de partij, grotendeels wegens het overzien van bepaalde gevaren door Johan. Op een zeker moment overzag hij zelfs dat zijn dame aangevallen stond, Ronald toonde echter coulance door hem een andere zet te laten doen. Hij wist waarschijnlijk voor zichzelf al wel dat hij de partij toch wel zou gaan winnen. En dat bleek hij ook goed gezien te hebben.
Na deze ronde valt hier de nieuwe stand te lezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten