Ronde 1

Iedereen had er weer zin in aan het begin van de nieuwe competitie, een aantal had ook al geoefend bij het pas afgelopen ZAS. Iets meer dan de helft van de mogelijke spelers was er aanwezig, bij de afwezigen hoorden toch ook een paar jeugdspelers, die niet elke avond in staat zijn om te komen. Ook had de club natuurlijk een grote concurrent in het Nederlands voetbalelftal. Degenen, die daar voor kozen zullen wel grote spijt van die keuze hebben!?

Om een goede start van de competitie te garanderen moest er eerst geloot worden voor de startvolgorde, anders moet immers de sterkste meteen tegen de tweede, enzovoorts. Ben Blakmoor was zo goed om die loting te doen en het resultaat daarvan valt uit het vervolg op te maken.

Helaas moet je beginnen met iets, wat eigenlijk niet bij de huidige locatie past: het aantal aanwezigen bleek weer oneven en Leo Stelloo mocht daar de vruchten van plukken. Het past niet bij de locatie, je zou echter bijna over "de vloek van de Petrakerk" gaan praten!?

Tim Albus werd degene, die Ben voor zichzelf had "uitgekozen" en Tim ging eigenlijk al snel in de fout. Hij bracht wel een aantal op het eerste gezicht leuke mogelijkheden op het bord maar met enog gepeins wist Ben daar toch munt uit te slaan. En die munt betekende al gauw een tweetal pionnen, waar even later nog een stuk bij kwam. Toen had Tim er geen zin meer in en hij wilde snel naar huis om te zien, hoe de mannen van Blind het er af brachten,

Met een loting de eerste ronde kun je partijen krijgen tussen tegenstanders, die elkaar het verdere seizoen niet of nauwelijks meer tegenkomen en zo'n partij was die tussen Jan van Dam en Ronald van Velzen. Al heel snel in de partij wist Jan een stuk te winnen, waarna hij alle mogelijke moeite moest doen om niet al te snel het zwarte materiaal naast het bord te krijgen. Hij ging dus maar zoeken naar matbeelden, wat tenslotte nog lukte ook.

Iets meer moeite had Jan van Huizen met Wim Noordermeer. Maar ook deze Jan kreeg meer zwart materiaal naast het bord dan zijn tegenstander wit. Hier waren het twee pionnen, dus ging Jan op "afruiljacht". Dat lukte helemaal, terwijl twee pionnen van Wim ook nog eens op dezelfde lijn kwamen te staan. Dit alles vond ook Wim teveel van het goede en hij gaf dus op.

Het volgende grote verschil kwam tussen Ernst-Jan Pluim Mentz en Casper Verbeek. Hoewel Casper zijn uiterste best deed om erger te voorkomen kwam Ernst-Jan toch met een serie pionnen op de koningsvleugel opzetten, waar weinig tegen in te brengen was. Die pionnen werden ook nog eens ondersteund door de dame en een loper, terwijl het materiaal van Casper een beetje werkeloos stond toe te kijken op de andere vleugel. En ja, de matcombinatie zat er al aan te komen en kon tenslotte met een pionzet worden voltooid.

Ook Frits Wilschut had de zomer niet helemaal goed doorgebracht op schaakgebied en dat bleek een beetje uit zijn partij tegen Jan van Baardwijk. Met voorzichtigheid wist Jan ruimte in het centrum en op de koningsvleugel te maken, waarna Frits geweldig in de fout ging door niet de geboden dameruil aan te nemen en even later een toren voor zijn dame kreeg te staan terwijl er tussen die dame en de koning wel velden maar geen materiaal meer was. Partijverlies voor Frits dus.

Eén van de weinige partijen van hetzelfde niveau was die tussen "nieuweling" Frits van der Veeke en Trudy Angeneind. Trudy probeert al jaren de kennis die ze heeft ook daadwerkelijk op het bord te brengen en dat lukt eigenlijk ook steeds beter. Maar dan slaat op een gegeven moment de vermoeidheid toe en zakt de concentratie weg. Frits is er een paar jaartjes tussenuit geweest, wilde het echter toch weer eens proberen, wat hij al enkele avonden bij het ZAS had gedaan. Hij had het in eerste instantie behoorlijk moeilijk tegen Trudy, toen echter haar concentratie ging verslappen kreeg hij vat op het spel en sleepte de winst naar zich toe.
Voor het eerst zaten Wim Albus en Bonne Faber tegenover elkaar, van beide kanten aftasten dus. Maar Wim speelde al vrij snel een zet, die in maar weinig theorieboeken over de opening zal voorkomen en Bonne kon zodoende met tempowinst ontwikkelen. Dat wil echter nog niet zeggen, dat een winst al aan de schaakhorizon opdoemde, hij kon echter wel een stevige stelling opbouwen. Maar Wim had nog meer verrassende zetten in petto en zodoende werd het toch nog oppassen voor Bonne. Op een gegeven moment ging Bonne enigszins in de fout door een pionnetje in te laten staan, Wim had echter andere ideeën en ging op jacht naar de vijandelijke dame. Daar leek hij zichzelf mee in de war te brengen want er werd plotseling pardoes een stuk weggegeven. Wim leek even een hekel aan zichzelf gekregen te hebben en gaf daarom meteen op.
Het moeilijkste van de avond leek Sheila de Jonge het te hebben, tegen Arie Bliek. Ze raakte materiaal achter, kreeg echter wel een pracht van een aanval op Arie's koningsstelling. Maar Arie, ook niet voor de poes, begon op zijn beurt een koningsaanval en Sheila wist niets beters te vinden dan het geven van een kwaliteit. Daarmee kwam ze een volle toren achter en ze verloor ook nog eens het overzicht, waardoor ze haar dame verkeerd plaatste en Arie de gelegenheid gaf zich nog één van haar torens toe te eigenen. Dat was ook meteen het einde van de partij.
Hierna moest er nog een tweede loting plaatsvinden en wel die voor de interne bekercompetitie en daarvoor werd in Reina van Huizen een gewillig slachtoffer gevonden. Wat ze hierna uit haar hoge hoed - die ze toevallig bij zich had - toverde valt allemaal op deze site te lezen op de startpagina onder het kopje "interne beker competitie".

De stand na de eerste ronde is dan hier te vinden.