zaterdag 12 september 2015

Ronde 2

Dit soort avonden zou je graag zoveel mogelijk willen hebben als schaakvereniging! Liefst zo'n 70% van de mogelijke opkomst bleek aanwezig te zijn zodat er een flink aantal partijen op ongeveer het eigen niveau gespeeld kon worden. Helaas echter opnieuw een oneven aantal aanwezigen.
Een deel van de top van de ledenlijst had een moeilijke avond. Dat begon eigenlijk al met de partij tussen Ben Blakmoor en Jan van Dam. Ben leek daarbij niet echt bezig te zijn om het zijn tegenstander moeilijk te maken, getuige het afruilen van een redelijk sterk geposteerde loper tegen een nog op stal staand paard. Maar Ben bleek bezig met het strooien van zand in sommige ogen, tenminste, Jan kon niet het op het oog aanwezige voordeeltje qua stelling over de streep halen. Sterker nog, op een gegeven moment moest hij zelfs de partij opgeven.
Maar nog veel verrassender bleek het verloop van de partij op het bord naast hen, tussen Jan van Huizen en Ernst-Jan Pluim Mentz. Beiden namen rustig hun tijd (Jan zelfs wat meer) om een gedegen stelling op te bouwen. Ze deden dat eigenlijk beiden op de van Ernst-Jan gekende methode: het opspelen van de veilige pionnenmuur voor de koning. De stelling leek een beetje dichtgeschoven te gaan worden en ideeën over remise gingen de kop opsteken, hoewel een remise niet zo snel zal gebeuren bij Ernst-Jan. Een nadeel van het feit, dat er steeds meer partijen eindigen is wel dat er steeds meer gesprekjes gevoerd gaan worden, zodat je wat minder vaak bij een partij kunt gaan kijken. In dit speciale geval betekent dat dan dat de partij beëindigd was bij het weer eens gaan kijken en de stelling, die er op dat moment op het bord stond was desastreus slecht voor Ernst-Jan, zijn dame stond op a1, de koning op e5 en Jan had (naast beiden natuurlijk meer materiaal) een loper op f6 en een toren op g6. Met andere woorden, Ernst-Jan raakte die dame kwijt en dus ook het punt voor de partij. Zijn eerste verlies in meer dan een jaar huishoudelijke partijen!
Nog een grote verrassing kwam er tussen twee lijstaanvoerders na de eerste speelavond, Jan van Baardwijk kon laten zien wat zijn schaakvermogen was tegen Frits van der Veeke. Deze partij bleek niet geweldig goed te gaan voor Jan en dat was duidelijk te zien aan diens tijdverbruik. Maar dat voordeel moet je dan als tegenstander wel over de streep weten te trekken en Frits deed daar zijn uiterste best voor. Het zware materiaal was allemaal verdwenen en hij moest het met z'n paarden oplossen. Nou waren dat geen Lippizaners, toch wisten ze het voordeel vast te houden en uiteindelijk toch over de streep te trekken, waardoor Frits een verrassende mede-koploper wordt.
Nog een partij van enig niveau was er te vinden tussen Fred van Wieringen en Ad van der Ree. Hoewel, laatstgenoemde leek het uitermate moeilijk te gaan krijgen want Fred kwam opzetten op de damevleugel en leek daar het heft in handen te nemen. Ad echter rechtte zijn rug en bood uitmuntend weerstand, zo goed zelfs dat Fred niet verder wist te komen en de partij uiteindelijk eindigde in een, toch nog onverwachte, remise.
Rik Verheij speelde tegen Alex van Wieringen en Alex leek zijn persoonlijke zomerstop niet helemaal goed overleefd te hebben op schaakgebied. Veel te snel eigenlijk verloor hij een stuk, dat hij, ongedekt, naast een veld, waarop Rik schaak kon geven had geplaatst. Er kon nog wel een stuk worden tussengeplaatst dat niet alleen het schaak ophief, maar ook dat stuk dekte. Maar iedereen weet zo langzamerhand dat ee gepend stuk een slechte verdediger is en zo ook hier: Rik kon er nog een stuk bij halen en zo verloor Alex er eentje. Met de moed der wanhoop probeerde hij nog wel er meer dan verlies uit te halen, Rik was echter voldoende op z'n qui-vive om daar paal en perk aan te stellen en won zodoende.
Een hele typische partij werd het tussen Michiel Landman en Peter Derrez. Lange tijd leek het helemaal gelijk op te gaan, op een gegeven moment echter kwam een loper van Peter gepend te staan in het centrum. Michiel viel de loper nogmaals aan en minimaal pionverlies leek er aan te komen voor Peter. Maar dat vond Peter blijkbaar te weinig, hij offerde een kwaliteit en leek daarna op verlies af te stevenen. Maar hij had de zaak goed bekeken want even later kon hij op twee fronten oprukken met een pion en die waren niet beide tegen te houden. Winst dus tenslotte voor Peter!
Eigenlijk weer veel te snel was het afgelopen in de partij tussen Wim Noordermeer en Tim Albus. Het lijkt er op, dat Tim de mogelijkheden, die zijn ideeën wel in het leven roepen, te weinig doorrekent want al vaak blijken er toch fouten in te zitten. Zo ook tegen Wim, die, met een gefianchetteerde koningsvleugel (waar zich ook Tim's koning bevond op h8) van Tim een pionnetje op f6 wist neer te planten en z'n dame naar h6 te brengen. Dat kon gepareerd worden met Tg8, echter, een paard van Wim kwam meehelpen op g5, zodat het mat werd op h7.
Trudy Angeneind mocht deze avond de degens kruisen met Ger Croonenberg, die, na lange tijd, weer eens de mogelijkheid had gekregen om mee te komen spelen. Dat verging hem in eerste instantie heel goed, hij kreeg namelijk de dame van Trudy te pakken. Maar Trudy heeft de laatste jaren al voor nog hetere vuren gestaan, dus ze wist het nu ook terug te brengen tot achterstand van een kwaliteit. Maar Ger had nog steeds goede mogelijkheden met een vrije a-pion. Toch ging het niet zoals je van een dergelijke stelling zou mogen verwachten want op zeker moment bleek Trudy zelfs een paard meer te hebben. Toch bleef die a-pion dreigend en tenslotte besloten beide combattanten maar tot remise.
Vanavond bleek Ronald van Velzen over een superlange adem te beschikken tegen Sheila de Jonge. Met een fraai schijnoffer van haar dame (als Ronald zou slaan met een pion dan werd deze door een paard met een familieschaakje teruggeslagen zodat Ronald dan twee pionnen zou zijn verloren) pakte Sheila voordeel, ze moest echter nog een groot deel van de avond vechten om uiteindelijk toch de winst binnen te halen.
Winst leek er ook weggelegd voor Casper Verbeek tegen Frits Wilschut. Casper kwam namelijk met veel geweld afgestevend op de moeilijk staande koning van Frits. Deze wist de loerende gevaren echter keurig te pareren en won in de loop daarvan ook nog eens een kwaliteit. De koning van Casper kwam hierdoor moeilijk te staan en met minstens een stuk minder moest hij tenslotte zijn tegenstander feliciteren met diens overwinning.

Alweer een nieuwe stand, hier te bekijken.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten