Ronde 32

In deze vakantieperiode hadden opnieuw enkele junioren trek in een potje schaken bij de senioren. Twee van hen zijn duidelijk zichtbaar, een derde heeft zich (rechtsachter) enigszins verscholen en nummer vier kon hier niet meer bij staan.

Helemaal aan de top van de indeling kwam de partij tussen Jan van Huizen en Bonne Faber. Deze partij begon langs de normaal bekende regels van de opening, al snel echter werd daarvan afgeweken. Bonne meende voordeel te kunnen halen middels een soort van dubbele aanval met zijn dame, Jan wist dit af te wenden door de aanvallende dame af te ruilen en daarna een paard in de vijandelijke linies te sturen. Hierdoor kon de zwarte rochade worden teniet gedaan, het kostte Jan echter wel een tempo en Bonne, naast de veiligheid van zijn koning, nog een slechte plaats voor zijn dametoren. De zwarte koning moest dus in het centrum blijven, iets minder rampzalig als de dames zijn geruild. Nu meende Jan voordeel te kunnen halen door een centraal paard aan te vallen, dit kostte hem echter een pion, hoewel de extra pion voor Bonne wel een dubbele betekende. Hierna maakte Jan de fout te gaan rocheren (lang), waar hij zijn koning beter in het centrum had kunnen laten staan en zijn andere voordeeltjes uit te gaan buiten. Hierdoor kon Bonne zijn damevleugel iets meer gaan ontwikkelen, samen met z'n zwartveldige loper op de lange diagonaal. Dat ging Jan een tweede pion kosten, waarna zijn koning weer naar het centrum jon worden gedreven, waarna ook Bonne's tweede toren in het spel kon komen. Hierdoor verloor Jan tenslotte ook nog eens een paard en even later ook de partij.

Dan had Ben Blakmoor zich voorgenomen te proberen iets te bereiken tegen Ernst-Jan Pluim Mentz. Daar leek hij een tijdlang redelijk in te kunnen slagen maar zo langzamerhand kwam hij toch onder druk te staan. Hij verloor een pion en nog eentje en zijn koning kwam ook moeilijk en redelijk onbeschermd te staan op de damevleugel. Ondanks verwoede pogingen er nog iets van te maken bleek dit toch te veel van het goede en Ben gaf wat later de partij op.

Jan van Baardwijk ging het moeilijk krijgen tegen Sheila de Jonge. Hij probeerde een aanval op de damevleugel op te zetten, had daar echter te weinig materiaal voor om die aanval enige ruggengraat te geven. Hierna nam Sheila de aanval over, mede door een minder goede actie van Jan, die dacht een stuk te kunnen winnen. Maar juist hij werd degene, die materiaal verloor. Sheila bezat voldoende technische bagage om hierna de partij winnend af te kunnen sluiten.

Ook Rob van Wijgerden bleek goed in vorm en toonde dat aan Peter Derrez. Peter wist dan wel al zijn zware materiaal mooi op de half open f-lijn te posteren, Rob wist zich daar afdoende tegen te wapenen. De dames werden geruild en wat later nog een stel torens. Nu kon Rob met zijn tweede toren langs de c-lijn binnendringen en daar een tweetal ongedekte pionnen aanvallen. De éne kon worden gedekt, de andere raakte Peter dus kwijt. Dat bleek het begin van het einde voor Peter en Rob kon - verrassend - de partij winnend afsluiten.

Dan komen we bij de jeugdspelers, allereerst bij Tieme Walstra. Tieme werd deze ronde gekoppeld aan Leo Stelloo en het zou dus een partij worden tussen de heersend jeugdkampioen snelschaken en de altijd in tijdnood komende senior. Het tempo (voor elk één uur, zonder Fischer-bijtelling) was eigenlijk ook nog eens in het nadeel van Leo. Maar hij begint steeds beter op zijn tijd te letten, hoewel hij toch ook nu slechter in zijn tijd kwam te zitten dan Tieme. Maar Leo zat dan weer beter in zijn materiaal, er stond meer van Tieme naast het bord dan van Leo. Dan met nog een halve minuut voor Leo en ruim zeven minuten voor Tieme begon de wedloop. Zou Leo zijn tegenstander mat weten te zetten in die korte tijd? Met dame en loper moest Leo de koning van Tieme opjagen en dat lukte hem nog uitstekend, waardoor Tieme tenslotte op moest geven.
Martijn van Dam blijkt zich steeds beter thuis te voelen bij de senioren en dat niet alleen op schaakgebied, hij mengt zich ook in verschillende discussies. Nu kreeg hij, achter het bord, een discussie met Arie Bliek en Martijn bleek goed opgewassen tegen het spel van Arie. Dat uitte zich in eerste instantie in materiaalwinst en in tweede instantie daarna in partijwinst voor hem.
Dan kreeg Frits Wilschut te maken met de zoon van de jeugdleider, Guido van Huizen. Waarschijnlijk zal Guido hierbij wat te snel hebben gespeeld en Frits zijn bedachtzame zelf zijn gebleven. In ieder geval, op een gegeven moment kwam Guido naar zijn vader toe en op diens vraag: "Wat heb je gedaan?" moest zijn antwoord zijn; "Verloren!"
Dan verder met Ronald van Velzen tegen Dani Retel Helmrich. Ronald wist op een gegeven moment met zijn dame de pion op b7 van Dani te slaan, waardoor de toren op a8 en het paard op c6 aangevallen kwamen te staan. Het paard stond ongedekt, dus dat werd door een loper (die eerst had zitten rommelen op Ronald's damevleugel) gedekt, waarbij Dani overzag dat die loper ook nog eens werd aangevallen. Dat kostte hem dus een stuk en wat later ook de partij.
Dan nog de misschien wel meest typische partij van de avond, die tussen Trudy Angeneind en Casper Verbeek. Op de foto heeft Casper er nog alle vertrouwen in en zijn lichaamstaal lijkt te willen zeggen: "Let maar eens op wat er gaat gebeuren" terwijl Trudy het allemaal wel prima lijkt te vinden. Hoe dan ook, Casper ging aanvallen op de koningsvleugel, daarbij eigenlijk ook een beetje geholpen door Trudy, die haar materiaal zò neerzette dat die aanval van Casper hout ging snijden als het ware. Letterlijk dus eigenlijk. De koning van Trudy kwam daar langzamerhand zo in de verdrukking, dat ze nog slechts één veld over had en dat veld zou Casper ook aan kunnen gaan vallen, met andere woorden, er dreigde mat in één. Trudy had het veld h8, waarvandaan dat mat gegeven moest worden, met haar dame een soort van röntgendekking gegeven, er stond dus iets tussen en wel een pion van Casper. Niets aan de hand, zul je denken, Casper dacht echter anders en zag dat mat niet maar wilde zijn dame ook betrekken bij de aanval op de witte koning. Daarvoor moest hij genoemde pion opspelen, zodat dat mat in één plotseling verdwenen was. Hoe Trudy hier nog uit heeft weten te komen weten misschien slechts beide spelers, in elk geval, het lukte haar en even later kon ze zelfs zelf mat in één geven. Zij zag het wel.......!

Hierdoor is er weer een nieuwe stand.