Het zal je maar overkomen, je hele hebben en houden verwoest door brand! Maar van Onésimus blijven ze niet bij de pakken neerzitten, met toestemming van de competitieleider worden in eerste instantie hun thuiswedstrijden een uitwedstrijd, blijven ze echter wel te boek staan als thuiswedstrijd. Ze hadden alleen geen wedstrijdleider meegestuurd!?
Het Rotterdamse viertal was al kampioen, nu moest de kers nog op de taart worden gezet bij De Pionier. Maar hun topscorer is een fanatiek Feyenoord-supporter en zo iemand krijg je met geen stok buiten de deur als er een wedstrijd van zijn cluppie op tv komt. Desondanks was het team nauwelijks verzwakt en dat bleek eigenlijk al heel snel aan bord 3, waar Tim Albus heel energiek maar te onnadenkend te werk ging. Zasg hij namelijk een in eerste instantie leuke combinatie, waar echter wel een lek in zat, dan ging hij daar toch met open ogen voor. Dat werd dus duidelijk afgestraft en Tim kwam al snel een stuk achter. Ook kwam er nog een vrij vogeltje op de b-lijn, ondersteund door de dame. Daar was geen houden meer aan en dat moest Tim dan ook erkennen.
Maar zijn teamgenoten gingen er nu fanatiek voor zitten en daarbij wist Frits Wilschut een mooie stelling in het leven te roepen aan bord 2. "Maar dat gaat zo maar niet" zal zijn tegenstander gedacht hebben en Frits mocht aan de bak om z'n stelling nog veelbelovender te maken. Dat lukte hem wonderwel en op een gegeven moment werd de stand daardoor 1-1 in de wedstrijd.
Op dat moment kon het eigenlijk alle kanten op met de uitslag. Maar helaas sloeg het noodlot weer toe, eerst bij Trudy Angeneind aan bord 4. Trudy had keurig stand weten te houden en daarbij ook leuke mogelijkheden ten tonele gevoerd. Jammer genoeg echter zijn de partijen voor haar vaak te lang en weet ze haar goede spel van het eerste deel van een avond niet vast te houden in het vervolg. Zo ook deze avond en op zeker moment verloor ze het overzicht, wat tot uitdrukking kwam in het opspelen van een aangevallen (f)-pion, waardoor ze juist haar koningsstelling te grabbel zette. Uiteraard ging haar tegenstander grabbelen, waarbij hij op zeker moment het punt uit de ton viste.
Nog zou het nog een gelijkspelletje hebben kunnen worden als teamleider Leo Stelloo aan bord 1 zijn tijdverbruik wat beter in de hand had weten te houden. Ondanks zijn achterstand in tijd leek zijn positie niet onhoudbaar, vooral omdat hij twee fraaie vrijpionnen op de damevleugel had weten te krijgen, daarbij nog een toren ter ondersteuning. Maar Leo gebruikte zijn mogelijkheden onvoldoende en kwam tot de ontdekking, dat hij in deze partij toch geen dame terug kon krijgen. Daarnaast was opnieuw zijn tijd ontoereikend, waardoor zijn team met 3-1 verloor.
Het wedstrijdformulier van wedstrijdleider Sheila de Jonge zag er zo uit:
| Onésimus | 1582 | - | De Pionier | 1206 | 3-1 | |
| 1 | Martin Schouten | - | Leo Stelloo | 1379 | 1-0 | |
| 2 | Marco Randolfi | 1592 | - | Frits Wilschut | 1224 | 0-1 |
| 3 | Jacques Goud | 1605 | - | Tim Albus | 1-0 | |
| 4 | John van der Meulen | 1549 | - | Trudy Angeneind | 1015 | 1-0 |
Ook de andere leden van De Pionier deden van zich spreken, hoewel niet steeds even positief. Daarbij deed Ernst-Jan Pluim Mentz zijn RSB-verlies van een week eerder een beetje vergeten door Bonne Faber in een - zo leek het althans - vluggertje te verslaan. Bonne kon daarbij weinig goeds doen en kon al voor negenen de andere zaken gaan bekijken.
Veel beter tegen een sterkere tegenstander deed Sheila de Jonge het. Ondanks ook het zo nu en dan aandacht vragen van het wedstrijdleiderschap wist ze toch een leuke partij te spelen tegen Jan van Dam. Een open vraag daarbij blijft toch wel, waarom Jan rocheerde toen hij ook een toren had kunnen slaan. Veel later kwam Sheila toch wel in problemen, hoewel ze op dat moment nog wel een toren wist te slaan. Maar het paard, waarmee dat werd gedaan had hierna geen velden meer, terwijl de zwartveldige loper van Jan van Sheila's pionnen zat te snoepen en een heersende positie in het centrum ging bezetten. Sheila zag het nutteloze van haar streven ook in en gaf op.
Jan van Huizen kreeg een agressieve Rob van Wijgerden tegenover zich, Jan echter bleef stoïcijns kalm en liet Rob a.h.w. uitrazen. Hierna bouwde hij aan een fraaie positie en liet Rob eigenlijk slechts de keuze tussen opgeven en zichzelf in een steeds slechtere positie te wurmen. Rob koos, verstandig, voor het eerste.
Een hele spannende partij werd gespeeld tussen Wim Albus en Jan van Baardwijk en deze partij was als laatste klaar. Daarbij was Jan merendeels aangewezen op verdedigen, terwijl Wim hem steeds meer onder vuur nam, met als twee kanonnen zijn lopers op b2 en c2. Maar, jammer genoeg voor Wim stonden er nog wel pionnen tussen die lopers en de verslechterde koningspositie van Jan. Wim wist echter die koningspositie steeds meer te slopen en het wachten was eigenlijk nog op de genadeslag. Die dacht Wim uit te voeren met een kwaliteitsoffer op de h-lijn waarna zijn aanval inderdaad nog dreigender werd. Toen echter meende Wim zijn laatste toren ook in het spel te kunnen brengen op die h-lijn, daarbij overziend dat zijn tegenstander die toren "gewoon" kon slaan. Jan overzag dat overigens ook, waarschijnlijk mede veroorzaakt door vliegende tijdnood. Nu echter kon Wim de vijandelijke koning keurig matzetten.
Arie Bliek ging proberen Ronald van Velzen op te brengen, hoewel dat wel de nodige moeilijkheden met zich bracht. Maar de koning van Ronald bleef heel moeilijk in het centrum staan en Arie kwam daar op af met zijn dame, intussen ook vrijpionnen op die koningsvleugel creërend. Intussen echter had Ronald nog een loper weten te winnen en dreigde zelfs mat in één. Maar eerst was Arie nog aan zet en hij dwong pionpromotie af, daarbij ook dat mat in één afwerend. Dat werd Ronald teveel en hij gaf dan ook op.
Tenslotte speelde Casper Verbeek een partij tegen Wim Noordermeer die hij niet zo licht zal vergeten. Casper had een mooie aanvallende stelling op weten te bouwen met zijn dame ver op het terrein van Wim doorgedrongen. Dat wilde Wim eigenlijk niet laten gebeuren en hij viel die dame met de zijne aan. Maar Casper speelde een heel andere zet en zat even later totaal overbluft te kijken toen Wim zijn dame van het bord pakte en de zijne daar neerzette. Jammer maar helaas.........!
Hierdoor is dit de nieuwe stand.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten