De vaste verslaggever is weer terug van zijn, zogezegd welverdiende, vakantie. Maar hebben zijn vakantiebezigheden zijn schaakcapaciteiten ook vertroebeld? Waren de verder aanwezigen met het fraaie weer ook nog in staat om hun stempel op de ronde te drukken?
Hoewel het eigenlijk al een poosje bekend was werd het deze avond ook officieel, Ernst-Jan Pluim Mentz blijft clubkampioen! Hij zette de kers op deze taart tegen Sheila de Jonge. Al vrij snel werd Sheila opgezadeld met een stukoffer op f7, ze durfde dat echter na lang nadenken niet aan te nemen en ging met haar koning een stapje naar voren. Rochade dus kwijt, ze bleef wel haar uiterste best doen met het vechten tegen de bierkaai. Ook nog nadat ze middels een combinatie met penningen een stuk kwijtraakte. Maar voor zichzelf wist ze toen al enige tijd, dat dit niet haar avond zou worden en na nog enkele zetten leek het haar verstandiger om niet nog langer te zitten zweten op iets, wat toch onbereikbaar zou blijven.
Het werd een typische partij tussen Jan van Huizen en Jan van Baardwijk. Eerstgenoemde Jan bouwde rustig aan zijn stelling, laatstgenoemde ging echter te snel in de aanval en vergat daarbij totaal het ontwikkelen van de koningsstelling. Het enige, dat hij daar eigenlijk aan leek te hebben gedaan, was het één zet opspelen van de h-pion. Daar vond zijn dameloper wat later een veilig heenkomen, terwijl Jan zelf met dame en het ene paard druk trachtte te zetten op veld c2. Immers, die dameloper was op h7 beland. Maar deze dreiging kon rustig teniet worden gedaan. Jan van Baardwijk bleef echter op de aanval spelen en offerde daarbij zelfs zijn dame. Dat kon z'n stelling helemaal niet hebben en het enige, dat hij nog kon doen, was opgeven.
Een heel andere partij was die tussen Jan van Dam en Michiel Landman. Hierbij trok Michiel onvervaard ten aanval en veroverde daarbij een redelijk tijdsvoordeel. Maar zijn positie was wat moeilijker, hoewel hij op een gegeven moment wel een stuk voor kwam te staan tegen 3 pionnen. Dit werd naar het eindspel gebracht en daarin kreeg Jan 4 verbonden pionnen op de koningsvleugel en 3 op de damevleugel, tegen Michiel 2 losse pionnen op de damevleugel, een e- en een f-pion en nog een h-pion. Beiden hadden nog een loper, hoewel wel van verschillende kleur, terijl Michiel daarboven nog een paard had. Dit werd tenslotte veranderd tot die beide lopers, het paard en 3 pionnen (c, f en h) voor Jan. Bij goed spel had dit een remise op kunnen leveren voor Michiel, hij deed echter een aantal zetten, waar eindspelkenners meteen grijze haren van zouden hebben gekregen, offerde daarbij bijvoorbeeld zijn paard voor de h-pion en moest daarna zijn loper geven voor de c-pion. Daarna had Jan geen moeite meer met het binnenhalen van het punt.
Bonne Faber moest tegen Frits Wilschut tonen, dat z'n vakantie geen kwaad gedaan had aan zijn kennis van
het schaakspel. Maar daar leek het in het begin van de partij toch wel een beetje op want Frits wist zich, ondanks het tussen beiden heersende krachtsverschil, goed staande te houden, ondanks Bonne's pogingen. Remise was daarbij nooit echt ver weg, tot het moment, dat Frits een mooie matcombinatie meende te zien. Die was ook wel terdege aanwezig, echter, in het schaakspel is het nog steeds zo, dat er om de beurt gezet mag worden. Frits zette de combinatie dus in gang met het plaatsen van z'n dame op h2, waarna Dh2-h1 een mat opgeleverd zou hebben. Maar Frits had Pxf6+ overzien en het paard mocht, wegens de witte dame op g4, niet worden genomen. Dat paard viel, naast de koning, ook de toren van Frits op e8 aan, waarna dat mooie mat niet meer in de stelling zat en Frits teleurgesteld opgaf.
Een hele snelle partij werd het tussen Leo Stelloo en Ger Croonenberg want Ger leek meer belangstelling te hebben voor de op t.v. uitgezonden halve finale van de hockeydames. Voordat eigenlijk iemand anders door had wat er was gebeurd liep Leo al rond en zat Ger in het restaurant naar het hockeyen te kijken, wel ten koste van een schaakpunt.
Opnieuw wist Trudy Angeneind haar fans hoop te geven in haar partij tegen Arie Bliek. Maar op een gegeven moment overzag ze helemaal, dat een paard van Arie tegelijkertijd haar dame en toren aanviel dus moest ze verder met een toren minder, het paard bleef namelijk wel gedekt na het slaan van de toren. Trudy maakte het hierna nog erger door te proberen dat paard te verjagen met een pionzetje, daarbij vergetend, dat Arie's dame mat kon geven, wat dus ook gebeurde.
De stand na de voorlaatste ronde.
Het werd een typische partij tussen Jan van Huizen en Jan van Baardwijk. Eerstgenoemde Jan bouwde rustig aan zijn stelling, laatstgenoemde ging echter te snel in de aanval en vergat daarbij totaal het ontwikkelen van de koningsstelling. Het enige, dat hij daar eigenlijk aan leek te hebben gedaan, was het één zet opspelen van de h-pion. Daar vond zijn dameloper wat later een veilig heenkomen, terwijl Jan zelf met dame en het ene paard druk trachtte te zetten op veld c2. Immers, die dameloper was op h7 beland. Maar deze dreiging kon rustig teniet worden gedaan. Jan van Baardwijk bleef echter op de aanval spelen en offerde daarbij zelfs zijn dame. Dat kon z'n stelling helemaal niet hebben en het enige, dat hij nog kon doen, was opgeven.
Een heel andere partij was die tussen Jan van Dam en Michiel Landman. Hierbij trok Michiel onvervaard ten aanval en veroverde daarbij een redelijk tijdsvoordeel. Maar zijn positie was wat moeilijker, hoewel hij op een gegeven moment wel een stuk voor kwam te staan tegen 3 pionnen. Dit werd naar het eindspel gebracht en daarin kreeg Jan 4 verbonden pionnen op de koningsvleugel en 3 op de damevleugel, tegen Michiel 2 losse pionnen op de damevleugel, een e- en een f-pion en nog een h-pion. Beiden hadden nog een loper, hoewel wel van verschillende kleur, terijl Michiel daarboven nog een paard had. Dit werd tenslotte veranderd tot die beide lopers, het paard en 3 pionnen (c, f en h) voor Jan. Bij goed spel had dit een remise op kunnen leveren voor Michiel, hij deed echter een aantal zetten, waar eindspelkenners meteen grijze haren van zouden hebben gekregen, offerde daarbij bijvoorbeeld zijn paard voor de h-pion en moest daarna zijn loper geven voor de c-pion. Daarna had Jan geen moeite meer met het binnenhalen van het punt.
Bonne Faber moest tegen Frits Wilschut tonen, dat z'n vakantie geen kwaad gedaan had aan zijn kennis van
het schaakspel. Maar daar leek het in het begin van de partij toch wel een beetje op want Frits wist zich, ondanks het tussen beiden heersende krachtsverschil, goed staande te houden, ondanks Bonne's pogingen. Remise was daarbij nooit echt ver weg, tot het moment, dat Frits een mooie matcombinatie meende te zien. Die was ook wel terdege aanwezig, echter, in het schaakspel is het nog steeds zo, dat er om de beurt gezet mag worden. Frits zette de combinatie dus in gang met het plaatsen van z'n dame op h2, waarna Dh2-h1 een mat opgeleverd zou hebben. Maar Frits had Pxf6+ overzien en het paard mocht, wegens de witte dame op g4, niet worden genomen. Dat paard viel, naast de koning, ook de toren van Frits op e8 aan, waarna dat mooie mat niet meer in de stelling zat en Frits teleurgesteld opgaf.
Een hele snelle partij werd het tussen Leo Stelloo en Ger Croonenberg want Ger leek meer belangstelling te hebben voor de op t.v. uitgezonden halve finale van de hockeydames. Voordat eigenlijk iemand anders door had wat er was gebeurd liep Leo al rond en zat Ger in het restaurant naar het hockeyen te kijken, wel ten koste van een schaakpunt.
Opnieuw wist Trudy Angeneind haar fans hoop te geven in haar partij tegen Arie Bliek. Maar op een gegeven moment overzag ze helemaal, dat een paard van Arie tegelijkertijd haar dame en toren aanviel dus moest ze verder met een toren minder, het paard bleef namelijk wel gedekt na het slaan van de toren. Trudy maakte het hierna nog erger door te proberen dat paard te verjagen met een pionzetje, daarbij vergetend, dat Arie's dame mat kon geven, wat dus ook gebeurde.
De stand na de voorlaatste ronde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten