Ronde 21

Trudy Angeneind heeft pas geleden een behoorlijke operatie achter de rug en wilde weer snel mee gaan doen, daarom deze hommage aan haar. Maar wist ze ook te winnen? Ook zijn er nu 3 halve-finalisten voor de beker bekend. Hopelijk binnenkort ook de laatste.

Jan van Dam zat in de verkeerde helft van de loting, hij had liever Ernst-Jan Pluim Mentz tegenover zich gehad in de finale, nu gebeurde dit al in de kwartfinale. Zoiets hoort echter ook wel een beetje te gebeuren bij een loting want waarom moeten steeds de minder getalenteerden onder ons meteen als kanonnenvoer dienen?! Direct in de eerste partij was al te zien, waarom bovenstaande opmerking enig hout snijdt want Jan had, voor de neutrale toeschouwer althans, weinig kans op een goed resultaat. Er gebeurde natuurlijk het een en ander voordat beide torens van Ernst-Jan op de voorlaatste rij verschenen maar als zoiets gebeurt dan kun je normaliter de uitslag al wel noteren. Hiermee werd de druk op Jan voor de tweede partij al bijna immens, die partij moest nu immers worden gewonnen wilde Jan nog kansen op doorgaan maken. Maar ook in deze partij was er geen geluk aan de kant van Jan, ook nu toonde Ernst-Jan aan dat er met hem niet viel te spotten. Hiermee Ernst-Jan dus de tweede halve-finalist, naast Ben Blakmoor, die dit al eerder had bereikt.

Tussen Michiel Landman en Jan van Huizen werd uitgemaakt, wie als derde door zou gaan naar de halve finale. Daar ging Jan, na de eerste partij, het meeste aanspraak op maken want hij wist deze te winnen omdat hij, gaande de partij, een net iets betere positie had weten te bereiken. Middels een ruil op c4 kreeg Michiel twee losse pionnen op de damevleugel, tegenover de verbonden pionnen van Jan. Dat betekende dus eigenlijk twee extra aanvalsobjecten voor Jan, met dus als eindresultaat een overwinning. In de tweede partij zorgde Jan voor een rustige partij zonder al te veel druk door ingewikkelde combinaties of dergelijke. Ook Michiel wist geen gevaarlijke stunts uit te halen, zodat deze partij tenslotte in remise eindigde, waardoor Jan zich dus mocht melden voor de halve finale. De laatste daarvoor moet overigens komen uit de ontmoetingen tussen Rob van Wijgerden en Ad van der Ree.

Laatstgenoemde speelde deze avond voor de interne competitie tegen Ben Blakmoor en produceerde de van hem bekende rustige partij. Maar die rust kwam ook door de antwoorden van Ben. Want als je Ad in de gelegenheid stelt tot het ontwikkelen van gevaar dan is hij daar ook voor te vinden. Uit deze opsomming valt de uitslag al een beetje te destilleren want, na afruil van een stel torens, stelde Ad remise voor. Ben vond dat blijkbaar te vroeg want, ondanks dat hij niet meteen een winnende voortzetting kon aantonen, hij wees het aanbod eerst af. Maar Ad had zich blijkbaar dit resultaat goed ingeprent en een aantal zetten later kwam de remise ook inderdaad in de boeken.

Wim Noordermeer wist uitstekend misbruik te maken van de door Bonne Faber gemaakte foutjes. Daardoor kreeg hij in eerste instantie een betere stelling, toen hij echter tot afruil van stukken overging leek Bonne weer terug in de partij te komen. Maar dan moet je één van je torens geen dubbelfunctie geven. Dat deed Bonne wel, z'n toren op d8 moest tegelijkertijd een pion op d5 en z'n broertje op c8 verdedigen. Dus kon Wim die pion op d5 rustig slaan en hij kwam daardoor een pion vóór te staan. Dat hoeft uiteraard nog niet dodelijk te zijn, je moet een en ander daarna natuurlijk wel goed uitspelen. En dat kun je wel een beetje aan Wim over laten, hoewel Bonne het hem nog wel moeilijk maakte door met beide torens te proberen op de een of andere manier herhaling van zetten te forceren. Wim bleef echter opletten, zodat Bonne tenslotte opgaf nadat één van beide torens moest worden afgeruild.

Tussen Ger Croonenberg en Leo Stelloo ontspon zich een intererssante stelling, waarin Ger waarschijnlijk een aanval overzag. Want op zeker moment wist Leo de al door hem geopende aanval succesvol af te ronden en ook hij mocht weer eens een puntje bij laten schrijven.

Dan tenslotte, last but not least, de al via de foto kenbaar gemaakte partij tussen Trudy Angeneind en Frits Wilschut. Daarin probeerde Frits uit of hij Trudy beentje kon lichten. Dat leverde hem nog geen partijwinst op, toch wel enkele pionnen en de winst leek voor het oprapen. Let wel, leek! Want Trudy wist haar koning op de derde rij (op b3) te plaatsen, waarbij die van Frits hier recht tegenover stond op de eerste rij. Een toren naar deze eerste rij zou de partij dus afmaken. Die toren was ook inderdaad aanwezig, kon echter niet meteen naar die rij, dat veld werd namelijk afgedekt door een loper van Frits. Maar niet getreurd zal Trudy gedacht hebben en verplaatste haar toren naar de h-lijn, waar deze een al ver opgerukte pion (ook) aan ging vallen. En Frits trapte er in, hij ging die pion dekken. Nu echter kwam hij van een koude kermis thuis toen Trudy's toren op h1 landde met mat als gevolg.

Hierdoor is de stand na ronde 21 aldus geworden.