In de actuele Sotsji-tijd is het credo van het Pionierviertal, "meedoen is belangrijker dan winnen" heel toepasselijk. Tegen de sterke tegenstanders van Charlois Europoort bleek dit helemaal. Fred van Wieringen zat er vlak bij als wedstrijdleider zodat hij enige informatie kon opdoen voor een verslag en hij speelde ook nog zijn partij voor ronde 22.
Donderdag 13 februari kreeg het
viertal van De Pionier tegenstander Charlois Europoort op bezoek. Tegen de
koploper in de klasse “Viertallen D” zou het een moeilijke schaakavond worden.
Het ratingverschil was erg groot. Spelers, met een rating van dik boven de 1600
(zelfs 1700), zijn te sterk voor de viertallencompetitie. De voorspelling van
Bonne Faber bleek juist. Als er iemand een punt zou halen zou het Trudy zijn.
Maar goed, 20.15 uur werden de
klokken gestart en met goede moed begon men aan de openingszetten. Zelf speelde
ik mijn competitiewedstrijd naast de borden van de wedstrijd. Tot mijn
verbazing zag ik dat de tegenstander van Trudy Angeneind (bord 4) niet aan het
noteren was. Een afspraak, die blijkbaar onderling was geregeld. Trudy stoorde
zich daar niet aan en wist in de opening de verdediging van haar tegenstander
dusdanig te ontregelen dat er na een korte tijd een onverdedigbaar mat
ontstond. Trudy zorgde dus al gauw voor het eerste punt (1-0). Haar reactie was
ook heel fraai: “Ik zag het wel maar durfde het niet meteen te spelen”!
Op de andere borden leek het erop
dat een ieder goed uit de opening kwam. Totdat ik bij Ger Croonenberg aan bord
3 ging kijken. Daar liet hij een toren in staan die gretig werd geslagen. Na
een zet of 5 viel er weer een stuk. Ger hield het toen voor gezien en
feliciteerde zijn tegenstander met de overwinning (1-1).
Frits Wilschut aan bord 2 had een
sterke tegenstander. Hij speelde de opening goed, maar in het middenspel ging
het toch mis. Pionnen en een stuk raakte hij kwijt en de partij ging verloren
(1-2).
Ook Leo Stelloo aan bord 1 had
een sterke tegenstander tegenover zich. Ook hij kwam goed uit de opening maar
werd ver teruggedrongen. Uiteindelijk verloor hij zijn dame. Leo stribbelde nog
wat tegen, hopende nog wat materiaal terug te krijgen. Helaas lukte dat niet en
moest hij uiteindelijk opgeven (1-3). De voorspelling van Bonne kwam helaas
uit.
Fred noteerde het volgende op het wedstrijdformulier:
De Pionier | 1213 | - | Charlois Europoort | 1625 | 1-3 | |
1 | Leo Stelloo | 1342 | - | Gerrit Boer | 1667 | 0-1 |
2 | Frits Wilschut | 1275 | - | Marcel Dirks | 1727 | 0-1 |
3 | Ger Croonenberg | 1240 | - | Robert Lecomte | 1481 | 0-1 |
4 | Trudy Angeneind | 996 | - | Wouter Kuiper | 1-0 |
De Pionier sluit zich van harte aan bij het grootste deel van het commentaar van Gerrit Boer op de site van Charlois Europoort, zou daar echter aan toe willen voegen dat er niet per definitie een ratinggrens gesteld zou moeten worden maar dat alle spelers van het laagste achttal van een vereniging invallersrecht in de viertallencompetitie zouden moeten hebben.
Voor ronde 22 speelden Jan van Huizen en Ben Blakmoor een aantrekkelijke partij. Een poosje ging het vrij gelijk op, totdat Jan de fout maakte de e-lijn te openen. Daar maakte Ben meteen gebruik van door z'n dame en één van z'n torens op die lijn te plaatsen. Even later verdubbelde hij daar de torens, hoewel die verdubbeling maar van korte duur was omdat een stel torens werd afgeruild. Maar nu kwam de koning van Jan wel in een moeilijk parket. Ben had de hele afwikkeling al in gedachten, hoewel hij het nog iets sterker had kunnen doen dan het gespeelde. Maar dat deerde eigenlijk niet, het resultaat bleef hetzelfde. Er werd zelfs een dame in de aanbieding gedaan, aannemen ging echter in sneltreinvaart naar mat. Om even het idee te hebben "ik ga de dame winnen" sloeg Jan wel toe, met een gebaar echter van "ik heb het wel gezien" gaf hij ook meteen op.
Jan van Dam moest wel alles uit z'n kast halen tegen Alex van Wieringen. Alex wist inderdaad lange tijd gelijke tred te houden, op zeker moment raakte hij toch uit de pas en dat is dan vaak het begin van het einde. Hij prakkizeerde zich nog wel suf, kon echter geen goede oplossing meer vinden en moest opgeven.
Een speler, die de laatste tijd behoorlijk in vorm lijkt te zijn is Wim Noordermeer. Ook deze avond, tegen Jan van Baardwijk, bleek dat het geval te zijn. Langzaam maar zeker werd Jan teruggedrukt en tenslotte oogstte Wim opnieuw een punt.
Eigenlijk de grootste verrassing van de avond wist Fred van Wieringen te bewerkstelligen. Hij wist namelijk lijstaanvoerder Ernst-Jan Pluim Mentz voor het eerst dit seizoen niet zijn volgende winstpunt bij te laten schrijven. Beider pionnenketen was in elkaar geschoven, de lopers waren verdwenen en de enige manier, om nog te kunnen winnen zou een paardoffer tegen 2 pionnen moeten zijn. Daar werd nog driftig op gestudeerd, misschien zou die mogelijkheid op een gegeven moment nog in de stelling komen. Maar Fred wist dit alles te voorkomen en zodoende een remise af te dwingen.
Arie Bliek wist van te voren, dat hij een moeilijke avond zou krijgen tegen Bonne Faber maar Arie begon onvervaard aan de partij. Maar er ontstond een situatie, waarin Bonne een kwaliteit dreigde te veroveren, een dreiging, die Arie alleen met een loper wist te voorkomen. Maar die loper moest ook nog een pionnetje dekken en raakte daarom overbelast. Het kostte Arie daarom niet alleen die kwaliteit, ook nog een pion extra kwam naast het bord te staan. Zo ging het eigenlijk de hele partij door, Arie raakte steeds meer materiaal kwijt en had tenslotte alleen nog zijn dame om erger te voorkomen. Maar ook dat lukte niet meer en Arie gaf tenslotte, moegestreden, op.
Liet Fred een verrassing noteren, ook Sheila de Jonge is daar niet vies van. Tegen Michiel Landman ging ze onverdroten aan een betere stelling werken. Vaak is Michiel degene, die dat weet te bewerkstelligen, nu moest hij met lede ogen toekijken, hoe hij nu door die mangel werd gehaald. Maar daarmee had Sheila nog geen winst binnen, nee, ze moest haar combinatoire talent wel helemaal tonen. Gelukkig voor haar lukte dit ook, hoewel het haar nog wel de nodige hoofdbrekens kostte. Toch werd Michiel mat gezet en zat Sheila nog even tevreden te kijken, naar wat ze had aangericht.
Na ronde 22 is de stand nu aldus geworden.
Een speler, die de laatste tijd behoorlijk in vorm lijkt te zijn is Wim Noordermeer. Ook deze avond, tegen Jan van Baardwijk, bleek dat het geval te zijn. Langzaam maar zeker werd Jan teruggedrukt en tenslotte oogstte Wim opnieuw een punt.
Eigenlijk de grootste verrassing van de avond wist Fred van Wieringen te bewerkstelligen. Hij wist namelijk lijstaanvoerder Ernst-Jan Pluim Mentz voor het eerst dit seizoen niet zijn volgende winstpunt bij te laten schrijven. Beider pionnenketen was in elkaar geschoven, de lopers waren verdwenen en de enige manier, om nog te kunnen winnen zou een paardoffer tegen 2 pionnen moeten zijn. Daar werd nog driftig op gestudeerd, misschien zou die mogelijkheid op een gegeven moment nog in de stelling komen. Maar Fred wist dit alles te voorkomen en zodoende een remise af te dwingen.
Arie Bliek wist van te voren, dat hij een moeilijke avond zou krijgen tegen Bonne Faber maar Arie begon onvervaard aan de partij. Maar er ontstond een situatie, waarin Bonne een kwaliteit dreigde te veroveren, een dreiging, die Arie alleen met een loper wist te voorkomen. Maar die loper moest ook nog een pionnetje dekken en raakte daarom overbelast. Het kostte Arie daarom niet alleen die kwaliteit, ook nog een pion extra kwam naast het bord te staan. Zo ging het eigenlijk de hele partij door, Arie raakte steeds meer materiaal kwijt en had tenslotte alleen nog zijn dame om erger te voorkomen. Maar ook dat lukte niet meer en Arie gaf tenslotte, moegestreden, op.
Liet Fred een verrassing noteren, ook Sheila de Jonge is daar niet vies van. Tegen Michiel Landman ging ze onverdroten aan een betere stelling werken. Vaak is Michiel degene, die dat weet te bewerkstelligen, nu moest hij met lede ogen toekijken, hoe hij nu door die mangel werd gehaald. Maar daarmee had Sheila nog geen winst binnen, nee, ze moest haar combinatoire talent wel helemaal tonen. Gelukkig voor haar lukte dit ook, hoewel het haar nog wel de nodige hoofdbrekens kostte. Toch werd Michiel mat gezet en zat Sheila nog even tevreden te kijken, naar wat ze had aangericht.
Na ronde 22 is de stand nu aldus geworden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten